Πριν από περίπου έναν µήνα ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραµανλής είχε µιλήσει στην τιµητική εκδήλωση που διοργάνωσε η «Παναθηναϊκή Ενωση Γυναικών» στο Μέγαρο Μουσικής, στη µνήµη της πρώην υπουργού Μαριέττας Γιαννάκου. Πριν από λίγες µέρες, ο ίδιος µίλησε στην Αλεξανδρούπολη, στην παρουσίαση του βιβλίου του δηµοσιογράφου Μανώλη Κοττάκη «Οι Απόρρητοι Φάκελοι Καραµανλή».


Τα μηνύματα από τη διπλή παρέμβαση Καραμανλή

Μέσα σε ελάχιστες µέρες πραγµατοποίησε δύο δηµόσιες εµφανίσεις, γεγονός που από µόνο του αποτελεί είδηση. Αν και τα όσα υποστήριξε στις δύο οµιλίες του ο κ. Καραµανλής δεν έτυχαν ευρείας απήχησης σε επίπεδο δηµοσιότητας, είναι αλήθεια ότι είχαν ένα κοινό σηµείο, που συνδέεται µε τις ενστάσεις που διατύπωσε σε σχέση µε την ακολουθούµενη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στρατηγική στα θέµατα της εξωτερικής πολιτικής.

Αυτός, άλλωστε, φαίνεται ότι ήταν και απώτερος στόχος της διπλής (δηµόσιας) παρέµβασης που πραγµατοποίησε.

Με δεδοµένο ότι από το 2009 ο πρώην πρωθυπουργός υπερασπίστηκε µε απόλυτη συνέπεια (και υποδειγµατική, θα σηµειώναµε, πολιτική πειθαρχία) τη στρατηγική της σιωπής, µόνο απαρατήρητο δεν µπορεί να περάσει το πρόσφατο «διπλό χτύπηµα».

Αν σε αυτό προστεθεί η πληροφορία που τον θέλει να έχει αποφασίσει να πυκνώσει κατά το αµέσως προσεχές διάστηµα τις δηµόσιες τοποθετήσεις του, τότε µιλάµε για εντελώς διαφορετική στάση σε σχέση µε τα προηγούµενα δεκαπέντε χρόνια.


Οι εισηγήσεις για πιο ενεργός ρόλος στον δηµόσιο διάλογο

Επίσης, αυτό που αξίζει να σηµειωθεί είναι ότι υπάρχουν πολλά πρόσωπα που διατηρούν διαχρονικά ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας µε τον Κώστα Καραµανλή και του εισηγούνται έναν πιο ενεργό ρόλο στον δηµόσιο διάλογο.

Στην κατηγορία αυτή ανήκει, µεταξύ των άλλων, και ο τέως Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, που έκρινε σκόπιµο την εποµένη την επίσκεψης του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα να εµφανιστεί στο κεντρικό δελτίο του ΑΝΤ1, για να καταθέσει ουσιαστικά τις ενστάσεις του σε σχέση µε την ακολουθούµενη από την ελληνική πλευρά προσέγγιση µε τη γείτονα χώρα. Επί της ουσίας, µιλάµε για µια κοινή «γραµµή» που έχει χαραχτεί από µια οµάδα προσώπων που έχουν ως κοινό σηµείο αναφοράς το καραµανλικό τους παρελθόν.

Είναι όλοι αυτοί που για ένα µεγάλο χρονικό διάστηµα ονειρεύονταν την επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού ακόµα και στην ηγεσία της Ν.∆. Και οι ίδιοι που συµπορεύτηκαν µε την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έχοντας ενθουσιαστεί από την ηγετική φυσιογνωµία του Αλέξη Τσίπρα.

Το ερώτηµα που εύλογα τίθεται είναι γιατί όλοι αυτοί, συµπεριλαµβανοµένου µέχρι πρότινος του Κώστα Καραµανλή, κρίνουν σκόπιµο να πυκνώσουν τις δηµόσιες παρεµβάσεις τους, κάνοντας ταυτόχρονα και πιο διακριτή τη διαφωνία τους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Η απάντηση είναι κάτι περισσότερο από απλή.


Οι συζητήσεις για την Προεδρία της Δημοκρατίας

Ο πρώην πρωθυπουργός, πολύ πριν από τις πρόσφατες εκλογές και τη σαρωτική επικράτηση της Ν.∆. (που είναι αλήθεια ότι δύσκολα θα µπορούσε να προβλέψει), είχε συναντηθεί µε τον κ. Μητσοτάκη, προκειµένου να τον ενηµερώσει για την απόφασή του να µην είναι εκ νέου υποψήφιος. Στη συνάντηση αυτή, όπως αναφέρουν καλά ενηµερωµένες πηγές, φέρεται να υπήρξε και µια συζήτηση που αφορούσε το ενδεχόµενο να προταθεί ο Κώστας Καραµανλής για το αξίωµα του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας.

Από τότε κύλησε µπόλικο νερό στο πολιτικό αυλάκι, µε τα δεδοµένα να έχουν αλλάξει άρδην σε όλα (σχεδόν) τα επίπεδα. Στην παρούσα φάση, το τελευταίο που απασχολεί (και λογικά) τον πρωθυπουργό είναι ποιος θα είναι ο επόµενος Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας. Σε δεύτερο χρόνο και αµέσως µετά τις ευρωεκλογές, εκ των πραγµάτων θα ξεκινήσει µια τέτοια κουβέντα, δεδοµένου ότι το 2025 περατώνεται η θητεία της σηµερινής Προέδρου, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Με δεδοµένο ότι η Ν.∆. δεν διαθέτει τους 180 βουλευτές και, επίσης, ότι αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Ανδρουλάκης σε καµία περίπτωση δεν πρόκειται να ψηφίσει για Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας τον Κώστα Καραµανλή, είναι λογικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης να οδηγείται σε µια λύση προσώπου που θα καταφέρει τη µέγιστη δυνατή συναίνεση.

Την ίδια ώρα, οι επικριτές του σηµερινού πρωθυπουργού προετοιµάζουν το τοπίο, εκτιµώντας ότι κατά τον χρόνο που θα γίνει η εκλογή του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα κάλλιστα µπορούν να έχουν αλλάξει τα σηµερινά (πολιτικά) δεδοµένα. Με βάση αυτήν τη λογική, φαίνεται ότι άρχισαν να «οικοδοµούν» ένα αφήγηµα που στόχο έχει να ξαναφέρει στο προσκήνιο το πολιτικό κεφάλαιο του Κώστα Καραµανλή.

Οι ίδιοι -που µέχρι στιγµής έχουν πέσει παταγωδώς έξω στις εκτιµήσεις τους- δεν αποκλείουν, όταν θα γίνει η εκλογή για τον πρόεδρο, επικεφαλής της κυβερνητικής πλειοψηφίας να µην είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θεωρώντας πολύ πιθανό το σενάριο της ανάληψης ευρωπαϊκού ρόλου από τον πρωθυπουργό.

Σε κάθε περίπτωση, η κινητικότητα που καταγράφεται στο καραµανλικό στρατόπεδο φαίνεται ότι έχει ως ορίζοντα την προεδρική εκλογή, σε συνδυασµό µε τις εξελίξεις στα εθνικά µας θέµατα. Με απλά λόγια, ένα «σύστηµα» χρησιµοποιεί ως πολιτικό backup τον πρώην πρωθυπουργό.

Πολιτικός Καφές στην εφημερίδα «Παραπολιτικά»