Με εξαιρετικά µεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώ το τελευταίο χρονικό διάστηµα τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει στην Κεντροαριστερά σε σχέση µε την ανάγκη εξεύρεσης ενός ηγέτη που θα µπορέσει να κερδίσει τον Μητσοτάκη. Η δηµοσκόπηση του Σαββάτου της GPO για τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» είναι ενδεικτική του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει ο συγκεκριµένος χώρος. Είναι τέτοιο το τέλµα, που µπροστά στο ΤΙΠΟΤΑ νεκρανασταίνουν µέχρι και τον καλύτερο (µακράν) πελάτη του σηµερινού πρωθυπουργού, τον Αλέξη Τσίπρα. Από τα ευρήµατα της έρευνας και οι πλέον αδαείς αντιλαµβάνονται αυτό που ακούγεται σε κάθε συζήτηση. Ότι δηλαδή µπορεί, από τη µία, να υπάρχουν πολλά παράπονα για τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, όµως, από την άλλη, δεν υπάρχει εναλλακτική στην οποία θα µπορέσει κανείς να προσφύγει.

Την ώρα λοιπόν που στην Κεντροαριστερά ψαρεύουν σε θολά νερά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιµένει σε µια στρατηγική επιλογή την οποία ακολούθησε από την πρώτη µέρα που ανέλαβε τα ηνία της Ν.∆., αδιαφορώντας για τις όποιες διαφοροποιήσεις και την όποια ακραία ρητορική εξακολουθούν να αναπτύσσουν κάποιοι ακόµα και εκ των έσω. Παρακολουθώντας κανείς την καµπάνια που κάνει ο ηγέτης της ελληνικής Κεντροδεξιάς, ακόµα κι αν δεν έχει σχετική εµπειρία, αντιλαµβάνεται ότι έχει στόχο τους πολλούς και κυρίως όσους επί χρόνια κινούνται στο Κέντρο της πολιτικής. Το διαρκές άνοιγµα που επιχειρεί στην Κεντροαριστερά έχει προκαλέσει καίριο πλήγµα πρωτίστως στο ΠΑΣΟΚ. Πλέον, οι σοβαροί του χώρου έχουν και κόµµα και ηγέτη. Και είναι η Ν.∆. και ο Μητσοτάκης.

Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει παρεκκλίνει της αρχικής πορείας τον έχει καταστήσει ως τον απόλυτα σοβαρό παίκτη της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Σε µια φάση που οι κοινωνίες παίζουν στην κυριολεξία µε τη φωτιά, φλερτάροντας µε ακραίες προτάσεις, που δεν έχουν καµία λογική και κυρίως δεν οδηγούν σε καµία σοβαρή λύση, ο Μητσοτάκης κατάφερε να οικοδοµήσει ένα νέο, σύγχρονο κόµµα. Πλέον η Ν.∆. δεν έχει καµία σχέση µε το κόµµα που περίµενε πότε θα χάσει το ΠΑΣΟΚ, για να του κάνει τα ιστορικά ρεπό! Από το ’15 η Ν.∆ είναι ο βασικός πρωταγωνιστής (αν όχι και ο µόνος) της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Και αυτό δεν επετεύχθη διά µαγείας, αλλά µέσα από τις πολλές και διαφορετικές επιλογές που έκανε ο Μητσοτάκης. Γιατί, καλές είναι οι αναλύσεις για τη «χαµένη ∆εξιά», τους «καραµανλικούς», τους προδοµένους «σαµαρικούς» και δεν ξέρω και ποιους άλλους, αλλά ακόµα καλύτερη και σίγουρα πιο επωφελής είναι η ίδια η πραγµατικότητα, που έχει αναδείξει τη Ν.∆. κυρίαρχη δύναµη, έχει κατατάξει το πάλαι ποτέ πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ σε ρόλο απόλυτου κοµπάρσου και έχει φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ να παλεύει µε το 17%, ένα ποσοστό που απέχει 23% από εκείνο που πέτυχε πριν από µόλις δέκα µήνες ο Μητσοτάκης.

Η αλήθεια είναι ότι το «άνοιγµα» που επιχείρησε και πέτυχε ο τελευταίος κατέστησε τη Ν.∆. ως τη µεγαλύτερη δύναµη στην Ευρώπη. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να γίνεται κουβέντα και για να έχουν ρόλο οι διαχρονικά «προδοµένοι» της ∆εξιάς. Αυτοί που, ενώ συνεργάστηκαν µε τον Τσίπρα και τον Βενιζέλο φτιάχνοντας υβριδικές κυβερνήσεις, τώρα τους «χαλάει» η αφοµοίωση των Γεραπετρίτη, Σκέρτσου, Πιερρακάκη και Χρυσοχοΐδη. Όσο όµως όλοι αυτοί επιµένουν να µην προσεγγίζουν τα πραγµατικά δεδοµένα, τόσο αποµακρύνονται από αυτά, µε φυσικό επακόλουθο να ζουν και να δρουν εκτός πραγµατικότητας. Χωρίς πολλά-πολλά, εκείνο που τους «χαλάει» είναι ότι ο Μητσοτάκης κατάφερε να δηµιουργήσει ένα κόµµα που κερδίζει διαρκώς, που δεν δανείζει και δεν δανείζεται στελέχη.

Αξίζει... Πριν από την εµφάνιση του Μητσοτάκη στη φετινή ∆ΕΘ, δεν αποκλείω να έχουµε σηµαντικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα. Προς την κατεύθυνση αυτή, έχουν γίνει σχεδόν τα πάντα και απλώς µένει µια τελευταία (στην κυριολεξία) απόφαση.

Ο µύθος ότι η διαπλοκή «αγαπά» τον Κυριάκο

Εδώ και καιρό έχει αρχίσει και οικοδοµείται ένας µύθος, σύµφωνα µε τον οποίο ο Μητσοτάκης είναι δήθεν ο απόλυτα ευνοηµένος της εγχώριας διαπλοκής. Πάνω σε αυτό χτίστηκαν καριέρες, µε αποτέλεσµα ο κόσµος να πιστεύει ότι κάθε πρωί ο πρωθυπουργός σηκώνει το τηλέφωνο και κάθονται σε στάση προσοχής οι καναλάρχες και οι υπόλοιποι ισχυροί του επιχειρείν. Αναφέροµαι σε µύθο, γιατί, µε εξαίρεση τον ΣΚΑΪ του Αλαφούζου και το Action24 των Μπάκου, Καϋµενάκη και Εξάρχου, όλα τα υπόλοιπα κανάλια έχω την αίσθηση ότι είναι από εχθρικά ουδέτερα έως απολύτως εχθρικά. Μάλιστα, εσχάτως ο ίδιος ο πρόεδρος Κυριάκος δείχνει να περιγράφει λεπτοµερώς την πραγµατικότητα στους συνεργάτες του, πολλοί εκ των οποίων νόµιζαν ότι η κυβέρνηση τύγχανε µιας ιδιότυπης ασυλίας από τα media. Η αλήθεια είναι ότι οι καναλάρχες έχουν αποφασίσει να κοντύνουν (και είναι λογικό) τον Μητσοτάκη, επενδύοντας ταυτόχρονα και στην προοπτική του Κασσελάκη.

Ενδιαφέρει... Το άνοιγµα Κασσελάκη στη Ζωή Κωνσταντοπούλου µπορεί να εκληφθεί και ως µήνυµα προς τον Τσίπρα, ο οποίος βγάζει σπυράκια µε το άκουσµα του ονόµατος της προέδρου Ζωής. Με δεδοµένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει αρχηγό, ουδείς µπορεί να αποκλείσει το φλερτ να εξελιχθεί σε γάµο.

Στη Χόβολη

  • Σκέψεις για ρεβάνς στον ∆ήµο Αθηναίων έχει αρχίσει να κάνει ο τέως δήµαρχος, Κώστας Μπακογιάννης. Λογικό, αφού µέσα σε λίγους (µόλις) µήνες έχει αναδειχθεί η διαφορά του από τον διάδοχό του στην Πλατεία Κοτζιά. Στελέχη που συνοµιλούν µαζί του τον προτρέπουν να αλλάξει ρότα και να µη µετακινηθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, θέτοντας υποψηφιότητα στην Α’ Αθήνας, αλλά να είναι εκ νέου υποψήφιος για δήµαρχος. Ο ίδιος έχω την αίσθηση ότι (µάλλον) το σκέφτεται.
  • Με συνέντευξη πριν από τις ευρωεκλογές θα τοποθετηθεί, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο πρόεδρος Τσίπρας, θέλοντας µε αυτόν τον τρόπο να διαψεύσει όσους έχουν σπεύσει να γεµίσουν την πιάτσα µε κάτι άθλιες φήµες, σύµφωνα µε τις οποίες επενδύει σε ένα κακό (εκλογικό) αποτέλεσµα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην πρωθυπουργός, που προφανώς και ονειρεύεται την αποτυχία του Κασσελάκη, θα αποφύγει να µας το πει και φόρα παρτίδα, και δη προεκλογικά.
  • Κάτι περίεργα έχουν αρχίσει κι ακούγονται για τις κακές σχέσεις του Μητσοτάκη µε τον επικεφαλής του Ιδρύµατος «Σταύρος Νιάρχος», Ανδρέα ∆ρακόπουλο. Οι ίδιοι περίεργοι λένε ότι ο ίδιος θα επιµείνει στην επιλογή Κασσελάκη, θεωρώντας ότι διαθέτει όλα τα προσόντα για να κυβερνήσει.
  • Με την ευκαιρία, να σας πω ότι ο ∆ρακόπουλος του «Νιάρχος» διατηρεί διαχρονικά στενές σχέσεις µε τον Παπαχελά της «Καθηµερινής», ο οποίος µε τη σειρά του έχει αποκαταστήσει (πλήρως) τη σχέση του µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όλα αυτά και άλλα πολλά θα µας απασχολήσουν στον δρόµο προς τις βουλευτικές εκλογές.
  • Τεράστια αγωνία διακρίνω στους πέριξ της Προέδρου της ∆ηµοκρατίας για το αν τελικώς ο Μητσοτάκης θα αποφασίσει να ανανεώσει τη θητεία της. Οι γνωρίζοντες λένε ότι βρισκόµαστε πολύ µακριά από τη συγκεκριµένη πρωθυπουργική απόφαση. Και για να το λένε, κάτι παραπάνω θα γνωρίζουν. Σε κάθε περίπτωση, εδώ µιλάµε για ένα θέµα που θα κριθεί τον Γενάρη του επόµενου χρόνου.
  • Λυτούς και δεµένους έχει επιστρατεύσει ο Μαργαρίτης Σχοινάς, µε στόχο να εξασφαλίσει την εκ νέου εµπιστοσύνη του Μητσοτάκη, που θα τον οδηγήσει σε µια δεύτερη θητεία στη θέση του Ελληνα επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ανάµεσα σε αυτούς που έχει επιστρατεύσει για να παρέµβουν στο µυαλό του πρωθυπουργού είναι και η Ούρσουλα-Γκέρτρουντ φον ντερ Λάιεν. Τώρα, αν αυτό είναι καλό ή κακό, θα φανεί στο χειροκρότηµα που θα ακουστεί αµέσως µετά τις ευρωεκλογές.