Ενα εικοσιτετράωρο πριν ανοίξουν οι κάλπες των ευρωεκλογών, όπου οι Ευρωπαίοι πολίτες θα αποφασίσουν ποιους θα στείλουν να τους εκπροσωπήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο, δίνεται η ευκαιρία σε όλους εµάς να κάνουµε έναν σύντοµο απολογισµό. Να γυρίσουµε το ρολόι του χρόνου πίσω, να σκεφτούµε και να ξεφυλλίσουµε σελίδες από την Ιστορία της Ελλάδας στο κλαµπ των ισχυρών τούτης εδώ της ηπείρου.

Οι ευρωεκλογές είναι µια ευκαιρία να αναλογιστούµε πόσο διαφορετικά, αλήθεια, θα ήταν τα πράγµατα αν ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραµανλής δεν είχε οραµατιστεί αυτό που βιώνουµε ως πολίτες µιας ευρωπαϊκής χώρας. Ηταν εκείνη η στιγµή που, κόντρα στις «Σειρήνες» και στις ανέξοδες φωνές του λαϊκισµού, ο ιδρυτής της Ν.∆. έπαιρνε την απόφαση να αλλάξει για πάντα τη µοίρα ενός ολόκληρου λαού. Στο κρισιµότερο ραντεβού της µεταπολεµικής Ελλάδας, όπου χαράχθηκε ο δρόµος προς τη ∆ύση, οι δυνάµεις της οπισθοδρόµησης και του απόλυτου χάους απαντούσαν στο ΑΥΡΙΟ µε συνθήµατα βγαλµένα από το απόλυτο χθες. Στην ιστορική µνήµη και στο συλλογικό υποσυνείδητο έχει µείνει το σλόγκαν µε το οποίο έκανε καριέρα ο Ανδρέας Παπανδρέου: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», όπως και το άλλο που χαρακτήρισε την τότε ΕΟΚ «λάκκο των λεόντων». Ευτυχώς, όµως, που το ραντεβού µε την Ιστορία το είχε δώσει ο ηγέτης της Παράταξης των Μεγάλων Επιλογών. Ο Κωνσταντίνος Καραµανλής.

Ενας πολιτικός άνδρας που σήκωσε ανάστηµα και αναµετρήθηκε ως ίσος προς ίσον µε τους υπόλοιπους ηγέτες του ευρωπαϊκού οικοδοµήµατος. Ο χρόνος έδειξε ότι η επιλογή του µεγάλου Μακεδόνα πολιτικού ήταν αυτή που έµελλε να αλλάξει στα χρόνια που ακολούθησαν τις ζωές όλων. Η Ελλάδα µπήκε στο κλαµπ των ισχυρών και άρχισε να κοιτάζει από άλλο µετερίζι έναν κόσµο που άλλαζε µε γρήγορους ρυθµούς. Σήµερα, ακόµα και εκείνοι που εναντιώθηκαν στην είσοδο της χώρας στην τότε ΕΟΚ παραδέχονται ότι έκαναν λάθος.

Η παρουσία της χώρας στην Ενωµένη Ευρώπη µάς έδωσε τη δυνατότητα της ανάπτυξης, του εκσυγχρονισµού και κυρίως της ισότιµης παρουσίας σε ένα διεθνοποιηµένο σκηνικό, όπου όσοι δεν µετέχουν απλώς έχουν χάσει το τρένο της Ιστορίας. Η Ελλάδα της Ευρώπης δεν έχει καµία απολύτως σχέση µε την Ελλάδα των πολέµων, της δικτατορίας, των υποτιµήσεων του νοµίσµατος και όλων όσα την κρατούσαν χαµηλά. Μεγάλα έργα υποδοµής, προγράµµατα κοινοτικών ενισχύσεων και µια σειρά από µεγάλες κοινές αποφάσεις άλλαξαν το status ενός λαού. Με τα λάθη και τις παραλείψεις των πολιτικών καταφέραµε να µεγαλώσουµε ως χώρα και να γίνουµε υπολογίσιµη δύναµη σε µια ενωµένη οικονοµικά Ευρωπαϊκή Ενωση.

Το κοινό νόµισµα µας έκανε πιο ισχυρούς και σίγουρα πιο υπολογίσιµους. Ακόµα κι όταν η διεθνής οικονοµία κλονιζόταν, εµείς είχαµε την ασπίδα της Ευρώπης. Και κανείς δεν θα µπορούσε να φανταστεί πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγµατα αν η οικονοµική καταιγίδα µάς έβρισκε ως χώρα εκτός Ε.Ε., δανεισµένους και χωρίς κανένα ανταγωνιστικό πλεονέκτηµα. Παρά την γκρίνια και την κατά καιρούς εσωστρέφεια, η Ελλάδα της Ευρώπης, που πρώτος οραµατίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραµανλής, είναι µια άλλη χώρα. Για όλα αυτά που πετύχαµε και όσα ονειρευόµαστε, η αυριανή εκλογική διαδικασία ούτε πρέπει ούτε είναι για χαβαλέ. Πρέπει να καταλάβουµε ότι όλες οι µεγάλες αποφάσεις που αφορούν τις ζωές µας λαµβάνονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εκεί χτυπά η καρδιά της χώρας και εκεί χάνουµε ή κερδίζουµε.

Οφείλουµε λοιπόν να έρθουµε πιο κοντά στην Ευρώπη και να της δώσουµε ακόµα µεγαλύτερη ισχύ. Εχουµε υποχρέωση όµως ως πολίτες να συµµετάσχουµε ενεργά, γιατί η ψήφος στις ευρωεκλογές είναι άµεσα συνδεδεµένη µε το µέλλον µας. Με τις µεγάλες αλλαγές και µεταρρυθµίσεις, µε τα έργα υποδοµής που είναι απαραίτητα να γίνουν και στο τέλος µε την ανάπτυξη σε µια οικονοµία που αναπτύσσεται µε γρήγορους ρυθµούς. Η ψήφος στις ευρωεκλογές θα καθορίσει αν θα συµµετέχουµε στη συζήτηση που αναγκαστικά θα ξεκινήσει και θα σχετίζεται µε την κλιµατική αλλαγή, που µέχρι πρότινος πιστεύαµε ότι δεν θα µας αφορά και που πλέον βρίσκεται στην καθηµερινότητά µας.

Η ψήφος και η συµµετοχή στις αυριανές εκλογές µπορεί να λειτουργήσουν αποτρεπτικά σε όσους οραµατίζονται µια Ευρώπη µε «ψεκασµένους» και ακροδεξιούς. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι ευρωεκλογές του 2024 ενδεχοµένως να είναι και οι πιο κρίσιµες από τη σύσταση του ευρωπαϊκού οικοδοµήµατος. Γιατί τώρα θα αποφασίσουµε αν θα δώσουµε χώρο στην παράνοια και την τρέλα ή θα εξακολουθήσουµε να συνοµιλούµε µε τη λογική και τον ρεαλισµό. Η αποχή δίνει χώρο σε όλους αυτούς που απεργάζονται κάτι διαφορετικό. Που θέλουν τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και κυρίως δεν διστάζουν να παίξουν κορώνα-γράµµατα όσα κερδίσαµε όλα αυτά τα χρόνια.

Πρωτίστως ως Ελληνες και δευτερευόντως ως Ευρωπαίοι πολίτες, επιβάλλεται να σταθούµε στο ύψος των περιστάσεων και να κοιτάξουµε ψηλά και µπροστά. Να ενώσουµε χέρια και δυνάµεις για να έρθουµε ακόµα πιο κοντά στην Ευρώπη. Η περίοδος που ρισκάραµε ακόµα κι αυτό έχει ήδη γραφτεί στις πιο µαύρες σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας. Τότε που ο Αλέξης Τσίπρας οδηγούσε τη χώρα σε δηµοψήφισµα και έπαιζε κορώνα-γράµµατα την παραµονή µας στην Ενωµένη Ευρώπη. Μελανές στιγµές µιας περιόδου που κανείς δεν θα ήθελε να ζήσει, ούτε ως φάρσα. Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο, η Ν.∆. και πάλι στάθηκε υπεύθυνα απέναντι στην Ιστορία. Αντιστάθηκε στον παραλογισµό και µε τη στάση της κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Και µετά ήρθε το ραντεβού µε τον πολιτικό ρεαλισµό και τη σοβαρότητα που εκπέµπει ένας από τους πιο σύγχρονους Ευρωπαίους πολιτικούς, ο δικός µας Κυριάκος Μητσοτάκης.

Από το ’19 µέχρι σήµερα, η Ελλάδα από κοµπάρσος έγινε χώρα πρωταγωνιστής. Είµαστε υπολογίσιµη δύναµη, έχοντας ρόλο και λόγο σε κρίσιµες αποφάσεις. Πολλά εκ των όσων έχει υλοποιήσει η σηµερινή κυβέρνηση αποτελούν παράδειγµα προς µίµηση. Η ψηφιοποίηση του κράτους, η µεταναστευτική πολιτική, το µοντέλο µε τον εµβολιασµό την περίοδο του COVID, η οικονοµική διπλωµατία και µια σειρά από άλλα, που έχουν δώσει υπόσταση πρωταγωνιστή σε µια χώρα που πριν από δώδεκα χρόνια πάλευε να µη χρεοκοπήσει. Μέσα σε όλα αυτά βρίσκεται σε εξέλιξη µια συζήτηση που εντάσσει τον Ελληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, στους πρωταγωνιστές της επόµενης Ευρώπης.

Ως πρωταγωνιστής λαός σε µια Ευρώπη όπου έχουµε και ρόλο συνδιαµορφωτή των εξελίξεων, δεν δικαιούµαστε να απουσιάζουµε από το ι στορικό ραντεβού. Οπως δεν επιτρέπεται να µην κοιτάξουµε κατάµατα την πραγµατικότητα, δίνοντας δύναµη σε έναν ηγέτη που ξέρει να διεκδικεί και µπορεί να κερδίζει. Η ψήφος στη Ν.∆. αποτελεί ψήφο εµπιστοσύνης στην Παράταξη της Ευθύνης και της Προοπτικής. Στα όσα πετύχαµε όλοι µαζί και σε όσα µένουν να δηµιουργήσουµε από δω και πέρα. Ως πολίτες και ψηφοφόροι της χώρας που γέννησε την ιδέα της ∆ηµοκρατίας, αλλά και της Ευρώπης, οφείλουµε αύριο να στείλουµε ισχυρό µήνυµα, διατηρώντας τη Ν.∆. του Κυριάκου Μητσοτάκη πρώτη δύναµη στους κόλπους του ΕΛΚ. Ας αντιµετωπίσουµε την ευρωκάλπη ως την αφετηρία για να πάµε ακόµα ψηλότερα. Πλέον και µπορούµε και πρέπει να κοιτάζουµε ΜΠΡΟΣΤΑ και ΨΗΛΑ. Το αξίζουµε, αλλά κυρίως το έχουµε κατακτήσει και θα ήταν άδικο να το εκχωρήσουµε στον οποιονδήποτε.