Ο Μητσοτάκης «πληρώνει» τον διαµελισµό του πολιτικού συστήµατος

Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, το πολιτικό σύστηµα στηρίχθηκε σε δύο πυλώνες. Πρόκειται για τον επονοµαζόµενο δικοµµατισµό, µε τη Ν.∆. και το ΠΑΣΟΚ να δεσπόζουν στον πολιτικό χάρτη. Η δεκαετής οικονοµική κρίση στάθηκε αφορµή για την αλλαγή των δεδοµένων, εξέλιξη που είχε ως συνέπεια να µεταβληθούν οι µέχρι τότε σταθερές.

Το µόνο κόµµα που άντεξε στον διαµελισµό ήταν η Ν.∆., η οποία στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, διατυπώνοντας ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την επόµενη µέρα της χώρας. Οταν το σύνολο του πολιτικού συστήµατος είχε τεθεί υπό γενικευµένη αµφισβήτηση, ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να καταθέσει µια ρεαλιστική πρόταση, που αξιολογήθηκε θετικά από την πλειοψηφία των πολιτών.

Τη στιγµή που η κοινωνία ήταν θυµωµένη, µε τον δείκτη του λαϊκισµού να έχει εκτοξευθεί στα ύψη, ο νέος ηγέτης της ελληνικής Κεντροδεξιάς επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό δρόµο, ζητώντας από τους πολίτες να συνάψουν µαζί του µια «συµφωνία αλήθειας». Και ενώ όλοι πίστευαν ότι τα όσα έλεγε ο Μητσοτάκης δεν είχαν ακροατήριο, σε κάθε εκλογική αναµέτρηση όπου αναµετριόταν µε τον λαϊκισµό και τους εκφραστές του «ΑΝΤΙ» επικρατούσε. Ετσι, µε συνοπτικές διαδικασίες αποστράτευσε πρόωρα τον πιο φιλόδοξο και µε πολλές περγαµηνές ηγέτη της Κεντροαριστεράς, Αλέξη Τσίπρα, συρρικνώνοντας παράλληλα τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Αν κοιτάξει κανείς απ’ έξω τα όσα συµβαίνουν στο πολιτικό σύστηµα, θα διαπιστώσει ότι ο Μητσοτάκης εξακολουθεί να είναι η µόνη σταθερά.

Και µπορεί ένα µεγάλο τµήµα της κοινωνίας να έχει πάρει αποστάσεις από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, ωστόσο, όταν έρχεται η ώρα να επιλέξει ποιος θα κυβερνήσει αυτόν τον τόπο, η επιλογή είναι µία και µόνη. Ακριβώς αυτό είναι που πληρώνει στο πολιτικό ταµείο ο Κυριάκος. Το γεγονός ότι δεν υφίσταται πλέον η γέφυρα που ένωνε τον δικοµµατισµό και επέτρεπε στους πολίτες να µετακινούνται από το ένα κόµµα στο άλλο. Από τη στιγµή που δεν υπάρχει αυτή η γέφυρα, εκ των πραγµάτων ο Μητσοτάκης καθίσταται, εκτός από τη µόνη επιλογή, και ο µόνος στόχος για τον οποιοδήποτε θέλει να διαµαρτυρηθεί. Αυτήν τη στιγµή, ο πρωθυπουργός έναντι των πολιτών είναι και ο αρχηγός της κυβέρνησης και ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης, αλλά και το κουτί των κοινωνικών παραπόνων. Οταν δεν υφίσταται δεύτερος πόλος, ο ένας και µοναδικός γίνεται στόχος για τα πάντα, αφού έχει να αντιµετωπίσει απευθείας την κοινωνία.

Για να σας το κάνω εικόνα, θέλω να φανταστείτε µια γέφυρα που κρέµεται. Κάπως έτσι είναι διαµορφωµένο το πολιτικό σκηνικό. Κι όταν ένας πρωθυπουργός και µια (οποιαδήποτε) κυβέρνηση δεν έχουν αξιόµαχο αντίπαλο, είναι λογικό να µη διορθώνουν τα λάθη και να µην καλύπτουν ενδεχόµενες παραλείψεις. Γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει κάποιος από την απέναντι πλευρά για να τους τις επισηµάνει. Ακόµα και η Βουλή αρχίζει να κουράζει από τη στιγµή που δεν υπάρχουν αξιόµαχοι αντίπαλοι και που κάθε δύο χρόνια τα κόµµατα της αντιπολίτευσης ψάχνουν για αρχηγό. Οσο εξακολουθεί να υφίσταται αυτή η στρέβλωση, και η κυβέρνηση δεν θα γίνεται καλύτερη και ο Μητσοτάκης θα παραµένει ο µόνιµος στόχος όποιου θέλει να διατυπώσει το παράπονό του.

Αν και στην πολιτική λειτουργούν οι αυτοµατισµοί, εν προκειµένω, για να φτάσουµε σε αυτή την πραγµατικότητα που βιώνουµε σήµερα καθοριστικό ρόλο έπαιξαν η σοβαρότητα, το σχέδιο και η µεθοδικότητα του Μητσοτάκη, σε αντίθεση µε την επιπολαιότητα, τον λαϊκισµό και την προχειρότητα, που ήταν και παραµένουν τα βασικά συστατικά της στρατηγικής που ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια οι ηγεσίες τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Ενδιαφέρει... Από µια καλή πηγή έµαθα ότι κάπου έχουν µπλοκάρει (υπάρχει περίπτωση ακόµα και να ακυρωθούν) τα έργα που σχετίζονται µε τα φράγµατα που είχαν σχεδιαστεί από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης


Μπαράζ δηµοσκοπήσεων για τον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας


Τουλάχιστον τρεις δηµοσκοπήσεις έχουν φτάσει στ’ αυτιά µου σε σχέση µε τις προτιµήσεις του εκλογικού σώµατος για το πρόσωπο που θα επέλεγαν (αν είχαν τη σχετική δυνατότητα) για Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας. Επειδή το σχετικό προνόµιο το έχει αποκλειστικά η Βουλή, έχει ελάχιστη σηµασία τι πιστεύει ο κόσµος. Παρ’ όλα αυτά και µε δεδοµένο ότι έχει ξεκινήσει (αν και πρόωρα) η σχετική κουβέντα, αξίζει να σας µεταφέρω µια εικόνα από τα νούµερα που έχουν συλλέξει οι δηµοσκόποι. Πρώτος µε διαφορά στις προτιµήσεις των ερωτηθέντων αναδεικνύεται ο υπουργός Αµυνας, Νίκος ∆ένδιας, µε τον πρόεδρο της Βουλής, Κώστα Τασούλα, να κατακτά και στις τρεις έρευνες τη δεύτερη θέση. Το εντυπωσιακό στις δηµοσκοπήσεις έχει να κάνει µε την απήχηση που δείχνει να έχει ο ∆ένδιας, εκτός από τη Ν.∆., και στους άλλους πολιτικούς χώρους.

Σε αντίθεση µε τους δύο, σε χαµηλά ποσοστά κινούνται τόσο η σηµερινή Πρόεδρος, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, όσο και η Γιάννα Αγγελοπούλου. Οσο για τους Καραµανλή και Σαµαρά, νοµίζω ότι είναι περιττή κάθε συζήτηση, από τη στιγµή που η επιλογή του προσώπου ανήκει αποκλειστικά στον Μητσοτάκη.


Αξίζει... Την επόµενη Τρίτη αποφασίζει η Ούρσουλα τα χαρτοφυλάκια που θα δοθούν στα κράτη-µέλη της Ε.Ε. Ενόψει της επιλογής, λέγεται ότι υπήρξε επικοινωνία Μητσοτάκη - Φον ντερ Λάιεν, στην οποία και υποβλήθηκε το αίτηµα να πάρει η χώρα µας το χαρτοφυλάκιο του «Συνοχής»

Στη χόβολη

  •   Γενικευµένο µέτωπο κατά του Πολάκη έχει αρχίσει να συγκροτείται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, εξέλιξη που έχει γίνει αντιληπτή και από τον ίδιο. Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι, από τη στιγµή που δεν καταφέρει ο ίδιος να επικρατήσει και να εκλεγεί αρχηγός, ουσιαστικά θα µετρά αντίστροφα για την παραµονή του στον ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ που τα λέµε, ο αψύς Σφακιανός έχει ήδη δηµιουργήσει τις προϋποθέσεις για έναν νέο φορέα.
  •  Κάτι µου λέει ότι ο πρόεδρος Κασσελάκης έχει νοικιάσει το πολυδιαφηµισµένο σπίτι που αγόρασε προσφάτως στο Κολωνάκι. Βλέπετε, σε λίγο θα ξεκινήσουν τα ζοριλίκια, µε δεδοµένο ότι δεν θα έχει έσοδα (σχεδόν) από πουθενά. Για την ιστορία και µόνο, να σας πω ότι στο συγκεκριµένο διαµέρισµα καταγράφεται κινητικότητα εν τη απουσία του έκπτωτου.
  •   Ενας από τους µεγάλους ηττηµένους της κατρακύλας Κασσελάκη ανεπιφύλακτα είναι ο Ναύαρχος, πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελος Αποστολάκης. Εδώ που τα λέµε, είναι άλλο να είσαι στρατηγός στις Ενοπλες ∆υνάµεις και άλλο στο πλάι ενός µαθητευόµενου πολιτικού. Και επειδή ο Ναύαρχος είχε εµπειρία από τη διαχείριση ανθρώπων, απορώ πώς άργησε να πάρει χαµπάρι τον τέως αρχηγό του.
  •   Χοντρή δουλειά σε επίπεδο υπονόµευσης του Κυριάκου κάνει σε παρασκηνιακό επίπεδο ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος, αν και έχουν περάσει κάµποσα χρόνια, δυσκολεύεται να χωνέψει την «καρατόµησή» του από το Προεδρικό. Την ίδια στιγµή που προσπαθεί µε κάθε µέσο και τρόπο να πλήξει τον Μητσοτάκη, επιδίδεται και σε µπαράζ ρουσφετολογίας, ζητώντας απίθανα πράγµατα από τους υπουργούς. Είναι τόσο πολλά τα ρουσφέτια, που σε λίγο δεν αποκλείω να τον δούµε υποψήφιο µε τη Λατινοπούλου.
  •   Για πρώτη φορά στην πενταετία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη διαπιστώνω τέτοια συνεκτικότητα στην οµάδα του υπουργείου Υγείας. Ο Αδωνις µέσα σε ελάχιστο χρόνο έχει καταφέρει την απόλυτη συνεργασία τόσο µε την Ειρήνη Αγαπηδάκη όσο και µε τον Μάριο Θεµιστοκλέους. Μάλιστα, όπου κάτσει κι όπου σταθεί επισηµαίνει την ουσιαστική συµβολή τους στα όσα (δύσκολα) δροµολογούνται στον πολύπαθο χώρο της Υγείας.
  •   Κάτι µου λέει ότι οι επόµενες µέρες είναι µέρες ραγδαίων εξελίξεων για τη Μονή Εσφιγµένου του Αγίου Ορους. Η κυβέρνηση έπειτα από χρόνια έχει αποφασίσει να επιβάλει την τάξη, αδιαφορώντας για το όποιο κόστος. Στο πλαίσιο αυτό, λέγεται ότι έχουν δοθεί οι σχετικές οδηγίες προς τον νέο διοικητή της αθωνικής πολιτείας, Αλκιβιάδη Στεφανή.