Όταν η Αριστερά αποκαλύπτει το πρόσωπό της

Οι εικόνες που είδαµε την περασµένη Παρασκευή έξω από το µπουζουξίδικο της Ιεράς Οδού µόνο τιµή δεν περιποιούν στην Αριστερά, που επί χρόνια εµφανιζόταν ως ιδιότυπος «ιδιοκτήτης» της γνώσης, των γραµµάτων, των επιστηµών, της κουλτούρας και όλων όσων ακούγαµε επί δεκαετίες. Η αλήθεια είναι ότι για την άλλη πλευρά µόνο έκπληξη δεν αποτέλεσαν οι εικόνες των αποκλεισµένων συνέδρων, των κεφαλοκλειδωµάτων και γενικώς ενός σκηνικού που παρέπεµπε όχι σε δοµηµένο πολιτικό οργανισµό, αλλά σε ένα απέραντο σκορποχώρι. Οι πολίτες είδαν όσους διαχειρίζονταν επί 4,5 χρόνια τις τύχες του τόπου να δυσκολεύονται να συνεννοηθούν στα αυτονόητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατάφερε να επενδύσει στο θυµικό ενός ολόκληρου λαού και να βρεθεί µέχρι και στο Μέγαρο Μαξίµου, εσχάτως επέστρεψε εκεί όπου πραγµατικά ανήκει. Στο πολιτικό περιθώριο. Γιατί δεν νοµίζω να υπάρχει έστω και ένας σοβαρός άνθρωπος που, βλέποντας αυτά που έλαβαν χώρα στο µπουζουξίδικο, να µπορεί να ψελλίσει τη φράση «πολιτικός πολιτισµός».

Αυτοί που εκπλήσσονται είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν ή που για τους δικούς τους λόγους επέµεναν επί χρόνια να πιστεύουν τα ψευτοσυνθήµατα κάτι πασπαλισµένων µε αριστερή χρυσόσκονη τύπων. Γιατί ποτέ και κανείς δεν θα µπορούσε να πάρει στα σοβαρά αυτό το τσούρµο των πολιτικών ακτιβιστών. Η κρίση, ωστόσο, έδωσε την ευκαιρία σε όλους αυτούς να ηγηθούν µιας κοινωνικής αγανάκτησης και, ενώνοντας δυνάµεις µε τον Καµµένο, να αναρριχηθούν στα ανώτατα κυβερνητικά κλιµάκια. Τα όσα είδαµε προ ηµερών έξω από το µπουζουξίδικο στο Γκάζι δεν διαφέρουν και πολύ από τις πρωτόγνωρες στιγµές που είχαµε ζήσει κατά το πρώτο διάστηµα της κυβέρνησης των Τσιπροκαµµένων.

Εκτός κι αν ξεχνάµε ότι µε την πρώτη φορά Αριστερά κινδύνευσε πραγµατικά η χώρα να βγει από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως επίσης δεν υπάρχει ούτε ένας σοβαρός άνθρωπος σε αυτή τη χώρα που να µην ανατριχιάζει αναπολώντας τις στιγµές ενός Κοινοβουλίου µε τους βουλευτές να κοιµούνται στα έδρανα και την ίδια στιγµή τον υπουργό Οικονοµικών να αποκαλύπτει ότι ηχογράφησε υψηλόβαθµο Ευρωπαίο αξιωµατούχο.

Ηταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ο λαοπρόβλητος Τσίπρας που επέλεξε σε αυτή την κρίσιµη χρονικά συγκυρία να τοποθετήσει υπουργό Οικονοµικών τον Γιάνη Βαρουφάκη και υπουργό Ενέργειας τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Ηταν ο ίδιος πρωθυπουργός που επί 4,5 χρόνια είχε επιλέξει για αναπληρωτή επί της Υγείας υπουργό τον Παύλο Πολάκη. ∆υστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, και κατ’ επέκταση για την Αριστερά των ονείρων τους, τα χρόνια της διακυβέρνησης τους στιγµάτισαν για πάντα.

Το κακό για όλους αυτούς, που τώρα αυτοεξευτελίζονται είτε στις κοµµατικές συνάξεις είτε στα τηλεοπτικά παράθυρα, είναι ότι επί πέντε και πλέον έτη µάς έδωσαν την ευκαιρία να τους γνωρίσουµε. Και επειδή προφανώς επενδύουν στην ασθενή µνήµη των Ελλήνων, χρέος όλων ηµών της από δω πλευράς είναι να θυµίζουµε ότι ηθικός αυτουργός για το τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωτίστως ο Τσίπρας. Είναι ο ηγέτης που θέλησε να ελέγξει τα πάντα, απροσχηµάτιστα. Τόλµησαν να στιγµατίσουν πολιτικούς αντιπάλους µε στηµένους, όπως αποδεικνύεται, κουκουλοφόρους, ενώ όποιος δεν τους έκανε τα χατίρια ταλαιπωρούνταν απίστευτα. Αυτό που δεν υπολόγισαν ήταν η αντίδραση ενός ολόκληρου λαού, που περίµενε την κατάλληλη στιγµή για να τους τοποθετήσει ξανά στο πολιτικό περιθώριο.

Σήµερα, ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς επέστρεψε στη θέση όπου πρέπει να βρίσκεται. Αυτό που βλέπουµε είναι η «διόρθωση» που έκανε η ίδια η κοινωνία στο λάθος της. Φυσικά στη διόρθωση συνέβαλε τα µάλα και ο πολιτικά εµπαθής Τσίπρας, δίνοντας στον Κασσελάκη τα κλειδιά της Κουµουνδούρου, για να κλείσει µε τον χειρότερο τρόπο το ιστορικό κεφάλαιο της Αριστεράς, γραφικοποιώντας τα πάντα και τους πάντες. Πλέον, όλους εµάς µας χαροποιεί το γεγονός ότι φωτίστηκαν πρόσωπα που, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να βγουν από το περιθώριο της Μεταπολίτευσης, το πρώτο πράγµα που σκέφτηκαν ήταν να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους. Επειδή η Ιστορία αξιολογεί και δεν εκδικείται απλώς, τους επαναφέρει στην τάξη…

Εισηγούνται στον Ανδρουλάκη να προτείνει Σακελλαροπούλου

Παρά το γεγονός ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει καταλήξει (όπως προκύπτει από το σχετικό ρεπορτάζ) να προτείνει τον Βαγγέλη Βενιζέλο για τη θέση του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εσχάτως καλοβλέπουν και µια δεύτερη ιδέα. Συγκεκριµένα, λένε ότι, µε δεδοµένο το κλίµα που έχει διαµορφωθεί στο
εσωτερικό του κυβερνώντος κόµµατος, αν πραγµατικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήθελε να κάνει άνω-κάτω τη Ν.∆., µια καλή ιδέα θα ήταν να προτείνει για το ανώτατο πολιτειακό αξίωµα τη νυν Πρόεδρο, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Η εξέλιξη αυτή θα δυσκόλευε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεδοµένου ότι πριν από πέντε χρόνια ήταν εκείνος που είχε προτείνει τη σηµερινή Πρόεδρο, πρόταση που υπερψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Όπως υποστηρίζουν οι υπέρµαχοι της συγκεκριµένης ιδέας, αν ο πρωθυπουργός συρόταν στην εκ νέου στήριξη της Σακελλαροπούλου, εκτιµάται ότι θα κατέγραφε περισσότερες από 50 απώλειες από τη «γαλάζια» Κ.Ο.

Όπως και να το κάνουµε, θα έχει το χάζι της µια τέτοια κίνηση από την πλευρά του Ανδρουλάκη, αν και είναι δύσκολο, αφού ήδη υπάρχει η αίσθηση ότι έχει υποσχεθεί στον Μπένι πως θα τον προτείνει…

Αξίζει... Κάπου πήρε τ’ αυτί µου ότι ο Ανδρουλάκης έχει συγκροτήσει µια οµάδα που λειτουργεί ως γραφείο τεκµηρίωσης για µια σειρά από θέµατα που άπτονται διαγωνισµών, συµβάσεων και κυρίως δουλειών.

Ενδιαφέρει... Στην κυβέρνηση εσχάτως έχουν αρχίσει να παρατηρούν κάτι περίεργα σύννεφα στις σχέσεις τους µε τον Γιάννη Αλαφούζο του ΣΚΑΪ, µε αφορµή το ΟΑΚΑ και κάτι άλλα, που σχετίζονται µε τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Στη Χόβολη

  • Για κάτι µυστικές δηµοσκοπήσεις που έχει παραγγείλει φίλος του Τσίπρα, προκειµένου να µετρήσει την απήχηση του πρώην πρωθυπουργού, µε ενηµερώνει ένας παλιός ΣΥΡΙΖΑίος, από αυτούς που έκαναν καριέρα στο Μαξίµου επί µπαρµπα-Αλέκου Φλαµπουράρη. Ο αρχηγός Αλέξης, που στα πενήντα του είναι αναγκασµένος να κοιτάζει το ταβάνι, ονειρεύεται την επιστροφή του στην κεντρική σκηνή. Από τα γκάλοπ όµως προκύπτει ότι δεν συµµερίζονται και τόσο την επιθυµία του οι πολίτες.
  • Επειδή εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ νοµίζουν ότι τρώµε κουτόχορτο και προσπαθούν να µας πείσουν ότι ο Τσίπρας δεν έχει καµία σχέση µε τις γραφικότητες του τελευταίου διαστήµατος, είναι χρήσιµο να θυµίσουµε ότι όλους αυτούς τους «πρωταγωνιστές» τούς ανέβασε στο κοµµατικό σανίδι ο πρόεδρος Αλέξης. Από τον Αντώναρο και τον Παππά µέχρι τον Πολάκη και τον Κασσελάκη. Απλώς, ο ίδιος και οι φίλοι του έχουν κάθε λόγο να θέλουν να το ξεχάσουν.
  • Για να ξέρετε, ο ∆ένδιας έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε δοµικό ανασχηµατισµό στο Πεντάγωνο, αλλάζοντας µέχρι και το υφιστάµενο οργανόγραµµα. Στο πλαίσιο αυτό, δεν αποκλείω την κατάργηση της θέσης του γενικού γραµµατέα και την αντικατάστασή του µε ειδικό, ο οποίος προφανώς και θα έχει περιορισµένες αρµοδιότητες.
  • Μόνο έκπληξη δεν µου προκαλούν τα αποτελέσµατα της δηµοσκόπησης που δηµοσιεύουµε σήµερα (σ.σ. Σάββατο, 16 Νοεμβρίου) σε σχέση µε τους υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως σας είχα γράψει εδώ και έναν χρόνο, όσο χαµηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ψηλώνει ο Πολάκης. Σε λίγο θα γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος και αµφιβάλλω αν θα έχει αντίπαλο. Γιατί, εδώ που τα λέµε, αν είσαι «θαµώνας» του 3%, ψηφίζεις δαγκωτό και χωρίς δεύτερη σκέψη Παυλή. Εδώ σκέφτοµαι να πάω κι εγώ να τον ψηφίσω µε τα δυο µου χέρια.
  • Τρία στελέχη της κυβέρνησης που δεν προέρχονται από τους κόλπους της παλιάς Ν.∆. σκέφτονται να πολιτευτούν στις επόµενες εκλογές. Ο λόγος για την Ειρήνη Αγαπηδάκη, που θα είναι υποψήφια στη ∆υτική Αθήνα, τον Μάριο Θεµιστοκλέους, που φλερτάρει µε την Ανατολική Αττική, και τη Βιβή Χαραλαµπογιάννη, που έχει βάλει πλώρη για τη Φθιώτιδα. Το γεγονός ότι σκέφτονται να «πέσουν» στο κυνήγι του σταυρού δεν µπορεί παρά να είναι στα συν τους.
  • Με την ευκαιρία, να σας πω ότι για την Α’ Θεσσαλονίκης έχουν «κλειδώσει» τα ονόµατα του Γιάννη Παπαγεωργίου και της Νεφέλης Χατζηιωαννίδου. Πρόκειται για δύο φρέσκες υποψηφιότητες, που, αν και δεν έχουν ανακοινωθεί, κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος στο δεξιό κοινό του Βαρδάρη.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών το Σάββατο, 16 Νοεμβρίου