Η σοβαρή εκδοχή του πολιτικού συστήματος
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΦΕΣ
Στο υπάρχον σκηνικό δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει ποτέ ο Μητσοτάκης, όχι επειδή είναι ο μάγος με τα δώρα, αλλά γιατί, στην όποια σύγκριση επιχειρηθεί, απλά δεν έχει αντίπαλο
με τον Γιάννη Κουρτάκη
Όσοι είχαν το πενθήμερο που πέρασε την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη συζήτηση επί του προϋπολογισμού στη Βουλή, πέραν των αμιγών δημοσιονομικών στοιχείων, ήταν σχετικώς εύκολο να διαπιστώσουν και τις γιγαντιαίες διαφορές των πολιτικών δυνάμεων.
Σε μια φάση όπου αποτελεί κοινή παραδοχή ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε διαδικασία ρευστοποίησης, υπάρχει ένα κόμμα και ένας ηγέτης που φαντάζουν όαση στην υπόλοιπη θολούρα. Το κόμμα είναι η ΝΔ και ο ηγέτης είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δυο σταθερές που διασφαλίζουν, εκτός από τη συνοχή, και την επόμενη μέρα μιας χώρας που βίωσε στο πετσί της τον λαϊκισμό, τα αντιμνημόνια και τις ακροδεξιές κορόνες.
Απέναντι στο κυβερνών κόμμα και τον πρωθυπουργό είδαμε εντός Βουλής ηγέτες που, εκτός του ότι δεν έχουν ανακαλύψει τον προσανατολισμό τους, δυσκολεύονται να συνομιλήσουν με το αυτονόητο. Προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον Μητσοτάκη με κάτι συνταγές από το καταδικασμένο πολιτικό παρελθόν, χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τι θέλουν να κάνουν, με ποιον θέλουν να το κάνουν και κυρίως πώς θα μπορέσουν να μετατρέψουν την ουτοπία σε ρεαλισμό.
Η πενθήμερη συζήτηση στη Βουλή στάθηκε αφορμή για να αναδειχθούν οι γιγαντιαίες διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ και τον Μητσοτάκη και τις υπόλοιπες (στο σύνολο τους) πολιτικές δυνάμεις. Από τη μία είδαμε συγκροτημένες προτάσεις, προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, διατυπωμένες από σοβαρούς πολιτικούς, και από την άλλη ακούσαμε ένα καταγγελτικό λόγο χωρίς διά ταύτα και πάντα βουτηγμένο στην άρνηση και τη μαυρίλα. Από τη μία ακούσαμε τον υπουργό Οικονομικών, Κωστή Χατζηδάκη, να περιγράφει αναλυτικά και με στοιχεία την πραγματικότητα και να προσεγγίζει με ρεαλισμό την επόμενη μέρα και από την άλλη είδαμε κάτι τύπους να αραδιάζουν εκθέσεις ιδεών και ακοστολόγητες προτάσεις, που δεν έχουν καμία πρακτική εφαρμογή.
Οι δύο αυτές εικόνες είναι που εξακολουθούν να διατηρούν πολιτικά κυρίαρχη τη ΝΔ, γιατί οι πολίτες και βλέπουν και ακούνε. Κυρίως όμως ο κόσμος, που κοιτάζει ποιος μπορεί να του διασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον κάθε φορά που επιλέγει την κυβέρνηση, είναι βέβαιο ότι στο υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό δεν θα δυσκολευτεί. Από τη σύγκριση θα προκύπτει ένας και μόνος νικητής, και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όχι γιατί είναι όμορφος και τα λέει ωραία, αλλά γιατί μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια και την προοπτική. Και το κάνει με συνέπεια από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα ηνία της ελληνικής Κεντροδεξιάς, αποφεύγοντας να συμβιβαστεί με το χθες, τον λαϊκισμό και τις εύκολες αποφάσεις.
Η Ελλάδα, σε αντίθεση με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, διαθέτει έναν πρωθυπουργό μακράς πνοής, που και μπορεί και θέλει να αλλάξει ακόμη περισσότερο την εικόνα μιας χώρας που είχε βολευτεί στο πελατειακό κράτος, στο ρουσφέτι και στο χάιδεμα των αυτιών. Η σύγκριση του Μητσοτάκη με τους υπόλοιπους αρχηγούς των κομμάτων μοιάζει με ληστεία στην εκκλησία. Ένας ισχυρός και τεκμηριωμένος ηγέτης στη μία πλευρά του ποταμού και την ίδια ώρα έξι εφτά αρχηγοί που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν μπορούν και κυρίως αν πραγματικά πιστεύουν ότι μπορούν να κυβερνήσουν.
Η εικόνα του πολιτικού συστήματος εκπέμπει και αισιοδοξία και απογοήτευση. Αισιοδοξία γιατί έχουμε την τύχη, σε μια εποχή που διαλύονται σε επίπεδο Ευρώπης όλα τα κόμματα, εδώ εμείς να διαθέτουμε έναν στιβαρό ηγέτη και απογοήτευση γιατί πέντε χρόνια μετά την έξοδο από την κρίση, η απέναντι πλευρά δείχνει να μην έχει βρει ούτε ηγέτη ούτε σχέδιο ούτε προσανατολισμό. Στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει ποτέ (μα ποτέ) ο Μητσοτάκης. Όχι γιατί είναι ο μάγος με τα δώρα, αλλά γιατί, στην όποια σύγκριση επιχειρηθεί, απλά δεν έχει αντίπαλο. Εκτός κι αν αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι θα μπορέσει να τον κερδίσει ο Φάμελλος ή κάποια στιγμή θα λάμψει τόσο πολύ το άστρο της Αφροδίτης Λατινοπούλου, που θα θαμπώσει εκτός από το παρόν και το μέλλον του τόπου. Επειδή ούτε μάγοι ούτε μαγικές λύσεις υπάρχουν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν δεν κάνει μεγάλο λάθος, μ’ αυτούς που έχει απέναντί του θα κυβερνά μέχρι να βαρεθεί!
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
Σε μια φάση όπου αποτελεί κοινή παραδοχή ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε διαδικασία ρευστοποίησης, υπάρχει ένα κόμμα και ένας ηγέτης που φαντάζουν όαση στην υπόλοιπη θολούρα. Το κόμμα είναι η ΝΔ και ο ηγέτης είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δυο σταθερές που διασφαλίζουν, εκτός από τη συνοχή, και την επόμενη μέρα μιας χώρας που βίωσε στο πετσί της τον λαϊκισμό, τα αντιμνημόνια και τις ακροδεξιές κορόνες.
Η πενθήμερη συζήτηση στη Βουλή στάθηκε αφορμή για να αναδειχθούν οι γιγαντιαίες διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ και τον Μητσοτάκη και τις υπόλοιπες (στο σύνολο τους) πολιτικές δυνάμεις
Απέναντι στο κυβερνών κόμμα και τον πρωθυπουργό είδαμε εντός Βουλής ηγέτες που, εκτός του ότι δεν έχουν ανακαλύψει τον προσανατολισμό τους, δυσκολεύονται να συνομιλήσουν με το αυτονόητο. Προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον Μητσοτάκη με κάτι συνταγές από το καταδικασμένο πολιτικό παρελθόν, χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τι θέλουν να κάνουν, με ποιον θέλουν να το κάνουν και κυρίως πώς θα μπορέσουν να μετατρέψουν την ουτοπία σε ρεαλισμό.
Η πενθήμερη συζήτηση στη Βουλή στάθηκε αφορμή για να αναδειχθούν οι γιγαντιαίες διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ και τον Μητσοτάκη και τις υπόλοιπες (στο σύνολο τους) πολιτικές δυνάμεις. Από τη μία είδαμε συγκροτημένες προτάσεις, προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, διατυπωμένες από σοβαρούς πολιτικούς, και από την άλλη ακούσαμε ένα καταγγελτικό λόγο χωρίς διά ταύτα και πάντα βουτηγμένο στην άρνηση και τη μαυρίλα. Από τη μία ακούσαμε τον υπουργό Οικονομικών, Κωστή Χατζηδάκη, να περιγράφει αναλυτικά και με στοιχεία την πραγματικότητα και να προσεγγίζει με ρεαλισμό την επόμενη μέρα και από την άλλη είδαμε κάτι τύπους να αραδιάζουν εκθέσεις ιδεών και ακοστολόγητες προτάσεις, που δεν έχουν καμία πρακτική εφαρμογή.
Οι δύο αυτές εικόνες είναι που εξακολουθούν να διατηρούν πολιτικά κυρίαρχη τη ΝΔ, γιατί οι πολίτες και βλέπουν και ακούνε. Κυρίως όμως ο κόσμος, που κοιτάζει ποιος μπορεί να του διασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον κάθε φορά που επιλέγει την κυβέρνηση, είναι βέβαιο ότι στο υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό δεν θα δυσκολευτεί. Από τη σύγκριση θα προκύπτει ένας και μόνος νικητής, και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όχι γιατί είναι όμορφος και τα λέει ωραία, αλλά γιατί μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια και την προοπτική. Και το κάνει με συνέπεια από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα ηνία της ελληνικής Κεντροδεξιάς, αποφεύγοντας να συμβιβαστεί με το χθες, τον λαϊκισμό και τις εύκολες αποφάσεις.
Επειδή ούτε μάγοι ούτε μαγικές λύσεις υπάρχουν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν δεν κάνει μεγάλο λάθος, μ’ αυτούς που έχει απέναντί του θα κυβερνά μέχρι να βαρεθεί!
Η Ελλάδα, σε αντίθεση με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, διαθέτει έναν πρωθυπουργό μακράς πνοής, που και μπορεί και θέλει να αλλάξει ακόμη περισσότερο την εικόνα μιας χώρας που είχε βολευτεί στο πελατειακό κράτος, στο ρουσφέτι και στο χάιδεμα των αυτιών. Η σύγκριση του Μητσοτάκη με τους υπόλοιπους αρχηγούς των κομμάτων μοιάζει με ληστεία στην εκκλησία. Ένας ισχυρός και τεκμηριωμένος ηγέτης στη μία πλευρά του ποταμού και την ίδια ώρα έξι εφτά αρχηγοί που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν μπορούν και κυρίως αν πραγματικά πιστεύουν ότι μπορούν να κυβερνήσουν.
Η εικόνα του πολιτικού συστήματος εκπέμπει και αισιοδοξία και απογοήτευση. Αισιοδοξία γιατί έχουμε την τύχη, σε μια εποχή που διαλύονται σε επίπεδο Ευρώπης όλα τα κόμματα, εδώ εμείς να διαθέτουμε έναν στιβαρό ηγέτη και απογοήτευση γιατί πέντε χρόνια μετά την έξοδο από την κρίση, η απέναντι πλευρά δείχνει να μην έχει βρει ούτε ηγέτη ούτε σχέδιο ούτε προσανατολισμό. Στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει ποτέ (μα ποτέ) ο Μητσοτάκης. Όχι γιατί είναι ο μάγος με τα δώρα, αλλά γιατί, στην όποια σύγκριση επιχειρηθεί, απλά δεν έχει αντίπαλο. Εκτός κι αν αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι θα μπορέσει να τον κερδίσει ο Φάμελλος ή κάποια στιγμή θα λάμψει τόσο πολύ το άστρο της Αφροδίτης Λατινοπούλου, που θα θαμπώσει εκτός από το παρόν και το μέλλον του τόπου. Επειδή ούτε μάγοι ούτε μαγικές λύσεις υπάρχουν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν δεν κάνει μεγάλο λάθος, μ’ αυτούς που έχει απέναντί του θα κυβερνά μέχρι να βαρεθεί!
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή