Σε λίγες μέρες ο Τζορτζ Τσούνης παραδίδει στη Κίμπερλι Γκίλφοϊλ το πηδάλιο της Αμερικανικής πρεσβείας. Ένας απόλυτα επιτυχημένος πρέσβης φεύγει, δηλώνοντας δημόσια ότι η τριετής θητεια του στην Ελλάδα, το σημάδεψε ως άνθρωπο. «Ηταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου» δήλωσε ο Τσούνης, που κατά κοινή παραδοχή αφήνει το ξεκάθαρα θετικό αποτύπωμα.
Μάλιστα ακόμα και η διάδοχος του αναγνώρισε την συμβολή του Τσούνη, στην διαδικασία της μετάβασης. Κάποιοι πρόθυμοι που επενδύοντας σε κάτι γραφικά σχόλια, συγκρίνουν την όμορφη νέα πρέσβειρα με τον τέως εύσωμο, απερχόμενο πρέσβη. Φυσικά βουτηγμένοι στην εμπάθεια και τις γραφικότητας τους, παραβλέπουν μέχρι και ότι ο απερχόμενος πρέσβης έχει χάσει καμία σαρανταριά κιλά. Προφανώς τους χαλάει το παραμύθι, αφού δεν έχει δράκο το… έργο. Φυσικά όλα αυτά δεν έχουν καμία απολύτως σημασία, αφού εκείνο που αποτελεί πραγματικότητα είναι ότι επί των ημερών των δύο τελευταίων πρεσβευτών (του Πάιατ και του Τσούνη) αναβαθμίστηκαν στον απόλυτο βαθμό οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Και αυτό είναι το σημαντικότερο για την χώρα μας. Δεν είναι ούτε τα χαμένα κιλά του Τσούνη, ούτε το ωραίο πρόσωπο της Κιμπερλι. Εκείνο που μένει και θα μείνει για πολλά ακόμη χρόνια είναι τα όσα έκανε ο απερχόμενος πρέσβης. Επίσης αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι η νέα πρέσβης μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον προκάτοχο της. Για τη δουλειά που έκανε, αλλά κυρίως για την καθοριστική συμβολή που έχει στην διαδικασία της αλλαγής σκυτάλης.
Υ.Γ.: Σ αυτούς που παρουσιάζουν φωτογραφίες από το αρχείο και επειδή δεν σας κρύβω ότι ζηλεύω αξίζει μια παράθεση φωτογραφιών με τον σημερινό Τσούνη, που όπως λέει μεταξύ σοβαρού κι αστείου , αδυνάτισε έχοντας τρεις γάμους μπροστά του. Προφανώς και αναφέρετε στα παιδιά του.
