Οι δύο όψεις ενός συστήµατος που φέρνει κοντά το 2015

Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η δεύτερη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν διεκδικεί τις δάφνες της πρώτης. Οπως είναι κοινά αποδεκτό ότι το τελευταίο χρονικό διάστηµα µε αφορµή τα Τέµπη άρχισε να καταγράφεται µια αµηχανία σε όλα τα επίπεδα, η οποία στάθηκε αφορµή να ξεκουρδιστεί η κυβερνητική µηχανή.

Την ίδια ώρα, οι πλατείες άρχισαν να γεµίζουν από κόσµο και οι δηµοσκοπήσεις δείχνουν τα κόµµατα που προσχώρησαν στο νέο κύµα των αγανακτισµένων να εκτινάσσουν τα ποσοστά τους. Οµολογουµένως, µιλάµε για µια νέα πραγµατικότητα, που σε πολλά σηµεία της έχει πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά.

Η αλήθεια είναι ότι ο κόσµος παρακολουθεί αποσβολωµένος τα όσα διαδραµατίζονται, χωρίς να µπορεί να εκτιµήσει την επόµενη ηµέρα και, κυρίως, τι θα γινόταν στην περίπτωση που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κατάφερνε να σχηµατίσει αυτοδύναµη κυβέρνηση στις επόµενες εκλογές, όποτε κι αν διεξάγονταν. Παρακολουθώντας, λοιπόν, κανείς είτε από κοντά είτε από σχετική απόσταση τα όσα λαµβάνουν χώρα στο πολιτικό πεδίο, είναι βέβαιο ότι «γεµίζει» από προβληµατισµούς! Αυτήν τη στιγµή, από τη µία υπάρχει η Ν.∆., που, έστω και τραυµατισµένη, διατηρεί τα χαρακτηριστικά του βασικού πυλώνα του πολιτικού συστήµατος, διαθέτοντας έναν ηγέτη µε διεθνή ακτινοβολία, ο οποίος σε αυτήν τη φάση, που ο κόσµος αλλάζει, µόνο ως τύχη µπορεί να εκληφθεί. Γιατί καλά είναι τα όσα συζητούµε καθηµερινά στα κανάλια και στα καφενεία, ωστόσο ακόµα καλύτερα θα ήταν αν κοιτάζαµε τι γίνεται λίγο πιο µακριά, όπου τα µέχρι πρότινος δεδοµένα αλλάζουν από τη µία ηµέρα στην άλλη.

Την ώρα που ο κόσµος ταρακουνιέται και η Ευρώπη αναζητά προσανατολισµό, η Ελλάδα διαθέτει ισχυρή κυβέρνηση και έναν ικανό πρωθυπουργό, που ακόµα και στα χειρότερά του φαντάζει όαση στη διεθνή καταιγίδα. Από τη µία, υπάρχει αυτή η εικόνα. Και, από την άλλη, βλέπουµε την πλατεία, τα λαϊκίστικα συνθήµατα και τις ανέξοδες κραυγές, που δεν παράγουν ούτε προοπτική ούτε πολιτικό αποτέλεσµα. ∆υστυχώς, όµως, αυτή η πραγµατικότητα είναι τραγικό λάθος να αντιµετωπίζεται και να αναλύεται µε όρους παρελθόντος. Αυτό, δηλαδή, που κάνουµε όλοι µας, θεωρώντας απίθανο να πάει καλά ένα κόµµα υπό τη Μαρία Καρυστιανού, όπως και την προοπτική να δούµε την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου να πλασάρεται στη δεύτερη θέση, διεκδικώντας µε αξιώσεις τη διακυβέρνηση της χώρας.

Κάνουµε τις ίδιες αναλύσεις που κάναµε και από το ’12 µέχρι το 2015, όταν εµείς, της από δω πλευράς, πιστεύαµε ότι δεν υπάρχει καµία περίπτωση να ενωθεί η πάνω πλατεία µε την κάτω, οδηγώντας τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ στο Μέγαρο Μαξίµου. Κι όµως, συνέβη, γιατί οι αγανακτισµένοι της Πλατείας Συντάγµατος είχαν εντελώς διαφορετική άποψη από το υπόλοιπο σύστηµα. Ο,τι βιωµατικά έχουµε ζήσει δεν χρειάζεται ανάλυση. Το αναφέρω αυτό προς όλους όσοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να δούµε την πλατεία να εκφράζεται µέσα από το κόµµα της Ζωής. Κι όµως, υπάρχει, γιατί, πολύ απλά, η συγκεκριµένη κατάφερε, εκτός από τα Τέµπη, να εκφράσει εντός του Κοινοβουλίου όσα λέει η πλατεία.

Οσοι, λοιπόν, αναλύουν τα δεδοµένα µε τη λογική του παρελθόντος σε πολύ λίγο θα βρεθούν εκτός… πραγµατικότητας. Το νέο, ακόµα και αν δεν µας βολεύει, έχει ήδη γεννηθεί. Είναι αυτό που προέκυψε από την πλατεία και τον θυµό ενός κόσµου που έβλεπε την κυβέρνηση να αδυνατεί να αντιµετωπίσει τα µικρά, αλλά και τα µεγαλύτερα προβλήµατα της καθηµερινότητας. Μπροστά σε αυτή τη µάζα των πολιτών δεν χωράει ούτε ολιγωρία ούτε επικοινωνία. Απεναντίας, απαιτούνται δράσεις και άµεσες αποφάσεις. Αν ο Μητσοτάκης θέλει να αντιµετωπίσει πραγµατικά την επέλαση του λαϊκισµού, οφείλει να σκύψει εδώ και τώρα στα πραγµατικά προβλήµατα. ∆ιαφορετικά, η Ζωή και ενδεχοµένως και άλλες «Ζωές» θα κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος, δηµιουργώντας ένα σκηνικό που όµοιό του δεν θα έχουµε ξαναδεί. Η µπάλα είναι στα πόδια και τα χέρια του πρωθυπουργού και απλώς χρειάζεται πολιτική βούληση και, κυρίως, αποφασιστικότητα για να επιστρέψει η χώρα από τις διαδηλώσεις και την γκρίνια στην ελπίδα και την προοπτική.

Αξίζει...

Μια εταιρεία που ασχολείται µε το Ιnternet εσχάτως αρχίζει να µοιάζει στις παλιές εταιρείες του προέδρου Κόκκαλη, που µονοπωλούσαν τις συµβάσεις του ∆ηµοσίου.

Ο Αλαφούζος (ξεκίνησε να) γκρινιάζει

Σε δυσχερή θέση βρίσκεται το τελευταίο χρονικό διάστηµα το αφεντικό του ΣΚΑΪ, ο Γιάννης Αλαφούζος, αφού η τροπή που πήρε για τον Παναθηναϊκό (και) το φετινό πρωτάθληµα οµολογουµένως δυσκολεύει κάθε περαιτέρω δράση του. Αυτήν τη στιγµή, ο γνωστός καναλάρχης βρίσκεται µε την πλάτη στον τοίχο, αφού, εκτός από τα δεκάδες εκατοµµύρια που έχει σπαταλήσει, εσχάτως είναι αντιµέτωπος και µε τις αντιδράσεις των οργανωµένων οπαδών του ΠΑΟ. Το σκηνικό αυτό δείχνει να έχει επηρεάσει συνολικά τον Αλαφούζο, αν κρίνω από την επίθεση που εξαπέλυσε την Πέµπτη σχεδόν προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αµφισβητώντας µία από τις βασικότερες επιλογές του, που δεν ήταν άλλη από την επιστροφή του Σταύρου Παπασταύρου στην κυβέρνηση. Εξ όσων πληροφορήθηκα, ο πρωθυπουργός έδειξε διάθεση να σηκώσει το γάντι, χωρίς να υπολογίζει το όποιο κόστος. Εχοντας ως δεδοµένο αυτό, αναµένεται µε ενδιαφέρον η συνέχεια στο συγκεκριµένο µέτωπο…

Ενδιαφέρει...

Με µια γαλλική εταιρεία που «χτίζει» ηγέτες, παλιούς και νέους, συνεργάζεται εδώ και µήνες ο Τσίπρας. Αν κρίνω από τα µέχρι στιγµής αποτελέσµατα, δεν έχει πάει και τόσο καλά η δουλειά των Γάλλων.

Στη χόβολη

  • Ολοένα και πιο ξεκάθαρη είναι η τακτική που ακολουθεί ο Πολάκης. Εκτός από τις γνωστές αναρτήσεις στο Facebook, εσχάτως άρχισε να βγαίνει στα βοθροκάναλα, ενώ µιλάει και σε ανοικτές συγκεντρώσεις. Παρακολουθώντας τη γενικότερη πολιτική δράση του Παυλή, δεν αποκλείω σε πολύ σύντοµο χρονικό διάστηµα να θελήσει να εκφράσει την πλατεία. Aλλωστε, ουδείς πρέπει να παραβλέπει την ανάρτηση που έκανε ανήµερα των συλλαλητηρίων.
  • Τα ποσοστά της Ζωής είναι αλήθεια ότι έχουν αρχίσει να προβληµατίζουν, εκτός των άλλων, και τον Νίκο Ανδρουλάκη, που βλέπει ότι, έστω και δηµοσκοπικά, έχει πλέον απολέσει τη δεύτερη θέση. Ωστόσο, εδώ που τα λέµε, είναι κοµµατάκι δύσκολο το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει από την πλατεία, αφού, εκτός του ότι δεν έχει στρατηγική, έσπευσε εγκαίρως να το κάνει η Κωνσταντοπούλου.
  • Μου λένε ότι η Ζωή έχει ξεκινήσει να δέχεται κρούσεις από πρώην συντρόφους της στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι προφανώς και έχουν ως βασικό αίτηµα την προσχώρηση στην Πλεύση Ελευθερίας. Φυσικά, η ίδια µέχρι στιγµής δεν δείχνει διάθεση να µεταβάλει τη στάση της, που δεν είναι άλλη από την άρνηση σε όλους αυτούς τους τύπους.
  • Από σχετικώς καλές πηγές πληροφορούµαι ότι ο Καραµανλής ο Β’ κάτι σαν να ετοιµάζει, µια µεγάλη οµιλία. Επειδή αποκλείω να κάνει κάτι µόνος του, έψαξα να µάθω ποιος θα είναι ο φορέας που θα την οργανώσει, για να πάει ο πρώην πρωθυπουργός και να µιλήσει για τους φόβους που έχει σχετικά µε τα Ελληνοτουρκικά. Και το λέω αυτό γιατί σε κάτι συναντήσεις που είχε µε φίλους µου τους έλεγε κάτι κουλά για τους Τούρκους, τον Τραµπ και διάφορα τέτοια.
  • Εκτός από τον Καραµανλή τον Β’, «φορτωµένος» µε τον Μητσοτάκη είναι εσχάτως και ο πρώην Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος στον ελεύθερο χρόνο του ζητά απίστευτα ρουσφέτια από τους υπουργούς. Αν δεν το καταλάβατε, να σας το κάνω πιο εύκολο. Οση ώρα δεν βρίζει τον πρωθυπουργό, ο Πάκης τηλεφωνεί σε κυβερνητικά στελέχη για εξυπηρετήσεις.
  • Κάτι πολύ µεγάλο βρίσκεται εσχάτως στα σκαριά και αφορά, όπως µαθαίνω, ένα deal στον χώρο των media. Αυτό το µεγάλο σχετίζεται µε τηλεοπτικό σταθµό υπεράνω υποψίας. Επειδή δεν θέλω να εκθέσω την πηγή µου, δεν θα επεκταθώ περαιτέρω.

Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών