Οι λύσεις στην καθηµερινότητα θα κερδίσουν την πλατεία

Αν κάτι δείχνει ότι προσπαθεί, µετά τον πρόσφατο ανασχηµατισµό, να αλλάξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ο καλύτερος συντονισµός του κυβερνητικού σχήµατος. Το βασικό ζητούµενο είναι η παραγωγή απτού αποτελέσµατος, που θα φτάσει µέχρι και το τελευταίο νοικοκυριό. Στο πλαίσιο του νέου δόγµατος που δείχνει να προτάσσει ο πρωθυπουργός, κατά κοινή οµολογία συµβάλλει καταλυτικά η παρουσία και κυρίως ο νέος ρόλος που έχει αναλάβει ο Κωστής Χατζηδάκης. Ο τελευταίος προσπαθεί −και τα πρώτα δείγµατα είναι άκρως θετικά− να δώσει µια πολιτικότητα στις κυβερνητικές δράσεις, αυξάνοντας ταυτόχρονα και την αποτελεσµατικότητα στην παραγωγή του κυβερνητικού έργου.

Αν µε ρωτάτε αν είναι εύκολος ο στόχος που έχει τεθεί, η απάντηση χωρίς δεύτερη σκέψη είναι «όχι». Κι αυτό γιατί είθισται οι κυβερνήσεις στο δεύτερο µισό της θητείας τους να βρίσκονται αντιµέτωπες, εκτός από τη φυσιολογική φθορά, και µε µια εν γένει αδυναµία, η οποία συνδέεται µε την κόπωση, που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα υπόλοιπα. Το γεγονός όµως ότι βρισκόµαστε αντιµέτωποι µε µια πρωτόγνωρη πραγµατικότητα, που έχει να κάνει µε την αδυναµία των πολιτικών δυνάµεων της αντιπολίτευσης να καταθέσουν ακόµα και στα χειρότερα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, σχεδόν αναγκάζει τους κυβερνώντες να βρουν λύση, προκειµένου η χώρα να προχωρήσει.

Βλέποντας κανείς από απόσταση τα δεδοµένα, χωρίς δεύτερη σκέψη καταλήγει σε ένα και µόνο συµπέρασµα: ότι η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι καταδικασµένη να πετύχει. ∆ιαφορετικά, θα µπούµε σε µια ατέρµονη περιπέτεια, χωρίς κανείς να γνωρίζει πώς θα εξέλθουµε του αδιεξόδου! Επειδή λοιπόν στην πολιτική εκείνο που κυριαρχεί στο τέλος είναι το προφανές, αυτό που επιβάλλεται να θέσει ως προτεραιότητα (και το κάνει ήδη) ο Μητσοτάκης είναι να πείσει τους υπουργούς και γενικώς τα στελέχη της κρατικής µηχανής να παραγάγουν έργο. Αν κάτι κόστισε πανάκριβα µέχρι σήµερα, είναι ότι η πλειονότητα του κόσµου, την ίδια ώρα που κατακλυζόταν από πληροφορίες για προγράµµατα δεκάδων δισ. ευρώ, καλούνταν να αντιµετωπίσει τα σοβαρά καθηµερινά της προβλήµατα. Για παράδειγµα, εδώ και χρόνια γίνεται µπόλικη κουβέντα σε σχέση µε τα χρήµατα του Ταµείου Ανάκαµψης, χωρίς οι πολίτες να µπορούν να καταλάβουν πότε και αν από αυτά τα (πολλά) δισ. θα φτάσει έστω και ένα ευρώ στην τσέπη τους. Το ίδιο ισχύει για το ΕΣΠΑ (νέο και παλιό), όπως και για µια σειρά από τέτοια µεγαλεπήβολα σχέδια, που δυστυχώς δεν αγγίζουν, άρα και δεν αφορούν στο τέλος τις µάζες.

Επειδή ο κόσµος έχει «χορτάσει» από δισ. και οραµατικά σχέδια εκείνο που ζητά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, και γι’ αυτό πλέον την κρίνει αυστηρά, είναι λύσεις, και δη άµεσες, στα µεγάλα και σωρευµένα προβλήµατα της καθηµερινότητας. Τα έξι χρόνια της διακυβέρνησης είναι πολλά για να δοθούν άλλοθι. Γι’ αυτό λοιπόν από δω και πέρα εκείνο που οφείλει να προτάξει η κυβέρνηση, αν θέλει να επανακτήσει την εµπιστοσύνη των πολιτών, είναι να δώσει λύσεις στα σοβαρά θέµατα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος δύσκολος, αλλά η παρέκκλιση από αυτόν µπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αποσάθρωση την κοινωνία, ρευστοποιώντας περαιτέρω το πολιτικό σκηνικό.

Για να αναχαιτιστεί η δυναµική της πλατείας, υπάρχει ένας και µόνο τρόπος: το επόµενο χρονικό διάστηµα να αισθανθούν οι πολίτες ότι υπάρχει µια κυβέρνηση που νοιάζεται και, κυρίως, δίνει λύσεις στα προβλήµατά τους. Και αναφέροµαι από την καταπολέµηση της ακρίβειας µέχρι το τελευταίο θέµα που απασχολεί τον µικρότερο δήµο της χώρας. Ο δρόµος φαντάζει σχεδόν µονόδροµος για τον Μητσοτάκη, που εξακολουθεί να φαντάζει όαση σε ένα σκηνικό απόλυτης τρέλας, µε «ηγετίσκους» να ψαρεύουν στις δεξαµενές του θυµού και του λαϊκισµού, αδιαφορώντας για το αν θα υπάρξει επόµενη µέρα στη χώρα. Αυτό, δηλαδή, που οφείλει να είναι βασική προτεραιότητα σε κάθε σκέψη που κάνουµε ως πολίτες.

Αξίζει...

Κάπου πήρε τ’ αυτί µου ότι µετά τα όσα έγιναν µε τους ∆οξιάδηδες, ο πρόεδρος Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας από τη συγκεκριµένη παρέα.

Το δίδυµο Καραµανλή - Σαµαρά και το σχέδιο ανατροπής του Κυριάκου

Την ίδια ώρα που οι πάντες (ακόµα και εκείνοι που θα ήθελαν να πατήσουν ένα κουµπί για να διώξουν τον Μητσοτάκη) παραδέχονται ότι δεν υφίσταται εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης πέραν της υφισταµένης, στο παρασκήνιο υπάρχουν δυνάµεις που σχεδιάζουν την ανατροπή του Κυριάκου. Το οξύµωρο εν προκειµένω έχει να κάνει µε το γεγονός ότι οι συγκεκριµένες δυνάµεις αντλούν δύναµη, και κατά το παρελθόν πολιτική ύπαρξη, από τον κόσµο της µεγάλης φιλελεύθερης παράταξης. Οπως καταλάβατε, αναφέροµαι στους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Καραµανλή και Αντώνη Σαµαρά, οι οποίοι, µη αντέχοντας να βλέπουν τον Μητσοτάκη στο Μαξίµου, έχουν θέσει ως στρατηγικό στόχο τους σε πρώτη φάση, την υπονόµευσή του και ακολούθως την ανατροπή του. Ναι, όπως το διαβάσατε. Γιατί τα όσα φτάνουν στ’ αυτιά µου για τα σχέδια των δύο είναι πολύ χειρότερα. Το ερώτηµα είναι: γιατί το κάνουν; Η απάντηση σε αυτό φαντάζει σχεδόν γραφική. Γιατί, πολύ απλά, αδυνατούν να πιστέψουν ότι βρέθηκε ένας ηγέτης που ανέλαβε το ’15 τα ηνία της Ν.∆. και χωρίς να τους ρωτάει έχει πετύχει να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Παράλληλα, και αυτό τους τρελαίνει, «σπάει» το ένα µετά το άλλο τα ιστορικά ρεκόρ. Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάµε ότι ο δηµοφιλέστερος Καραµανλής κυβέρνησε συνολικά πέντε χρόνια (2004-2009), ο δε Σαµαράς µόλις 2,5 παρέα µε το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.

Ενδιαφέρει...

Κάτι πολύ µεγάλο µαθαίνω ότι έχουν στα σκαριά στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Τόσο µεγάλο, που θα προκαλέσει κάτι σαν σεισµό σε επίπεδο ασφαλείας.

Στη χόβολη

  • Μόνο θετικά σχόλια αποκοµίζει η µέχρι τώρα ολιγοήµερη θητεία του Χατζηδάκη στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης. Ο πολύπειρος πολιτικός έχει καταφέρει να µαζέψει τα βασικά και, όπως µαθαίνω, τις επόµενες µέρες (έχοντας την εν λευκώ εξουσιοδότηση του Μητσοτάκη) θα καταπιαστεί µε τα µεγαλύτερα.
  • Μιας και το έφερε η κουβέντα, ο αντιπρόεδρος Κωστής ήδη έχει αρχίσει να αξιολογεί τους γενικούς γραµµατείς και κάτι άλλους που έχουν ρόλο στην παραγωγή του κυβερνητικού έργου. Ο στόχος που έχει τεθεί είναι µετά το Πάσχα να γίνουν οι πρώτες διορθωτικές κινήσεις, που, όπως καταλαβαίνετε, θα συνοδευτούν κυρίως από αποποµπές.
  • Σε ανοικτή γραµµή επικοινωνίας για τη νέα στρατηγική που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει το Μαξίµου στο Μεταναστευτικό βρίσκονται ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, και ο αρµόδιος υπουργός, Μάκης Βορίδης. Αυτό άλλωστε φάνηκε και από τα όσα υποστήριξε ο πρώτος κατά την πρόσφατη επίσκεψη που πραγµατοποίησε στο υπουργείο Μετανάστευσης. Αν έχω καταλάβει καλά, ο πρόεδρος Κυριάκος φιλοδοξεί να παίξει κεντρικό ρόλο σε επίπεδο Ευρώπης, θέλοντας µέσω αυτού να έρθει ακόµα πιο κοντά στον Τραµπ.
  • Το αργότερο µέχρι τον Μάιο βλέπω να έχουµε συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη µε τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραµπ. Το αναφέρω γιατί, όπως µαθαίνω, ήδη στο παρασκήνιο έχουν γίνει οι πρώτες σχετικές συζητήσεις. Μάλιστα, αν καταλαβαίνω καλά, τα δεδοµένα είναι πολύ καλύτερα απ' ό,τι περιµέναµε ως χώρα. ! Πριν από τη συνάντηση δεν αποκλείεται να υπάρξει και τηλεφωνική επικοινωνία των δύο ηγετών. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι περί τα τέλη Απριλίου θα βρεθεί στην Αθήνα ο γιος του Αµερικανού προέδρου.
  • Κεντρικό ρόλο σε επίπεδο οικονοµικής διπλωµατίας αναµένεται να έχει ο νέος υπουργός Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, που ήδη έχει δείξει επ’ αυτού τα πρώτα δείγµατα γραφής. Στο πλαίσιο των κινήσεων που θα γίνουν στη γεωπολιτική σκακιέρα, καταλυτικό ρόλο αναµένεται να παίξουν οι εξαιρετικές σχέσεις που διατηρεί σταθερά και διαχρονικά ο Παπασταύρου µε τους Ισραηλινούς. ! Απο µια καλή πηγή που διαθέτω στο Μαξίµου έµαθα ότι θα πρέπει να περιµένουµε πολλά και, κυρίως, σηµαντικά σε σχέση µε τα παραπάνω ενεργειακά θέµατα από την αυριανή επίσκεψη Μητσοτάκη στο Ισραήλ.
  • Αµέσως µετά το Πάσχα εκτιµούν όσοι γνωρίζουν ότι θα επιχειρήσει τη δηµιουργία του νέου πολιτικού φορέα που ετοιµάζει εδώ και καιρό ο Τσίπρας. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι ανάµεσα σε αυτούς που πιστεύουν στο νέο εγχείρηµα είναι και ο επιχειρηµατίας ∆ηµήτρης Μάρης.

Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών