Εδώ και μήνες η κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να επιφέρει καίριο πλήγμα στη δυναμική που παρουσιάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων -ακόμη κι αυτών που διενεργούνται για λογαριασμό της κομματικής «Αυγής»- προκύπτει ότι όχι μόνο ο συγκεκριμένος στόχος δεν έχει επιτευχθεί, αλλά και ότι, απεναντίας, οι όποιες βολές εξαπολύει το Μέγαρο Μαξίμου εναντίον του προέδρου της Ν.Δ. είναι σαν να εκτοξεύονται με νεροπίστολα.

Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας δείχνει κυρίως να «ακούει» τα πολιτικά επιχειρήματα που διατυπώνει ο κατά τ’ άλλα «φρέσκος» ηγέτης της ελληνικής Κεντροδεξιάς. Κατά κοινή παραδοχή, ο λόγος που η Ν.Δ. κατάφερε να προηγηθεί στις δημοσκοπήσεις είχε να κάνει με το γεγονός ότι απέκτησε μια ηγεσία που ταιριάζει στο πολιτικό προφίλ της.

Ο καθαρός λόγος, ο σταθερός ιδεολογικός προσανατολισμός και η ρεαλιστική προσέγγιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, πρώτιστα, η οικονομία και, δευτερευόντως, η χώρα στάθηκαν αφορμή για το συνολικό προβάδισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, επιχειρεί με διάφορα επικοινωνιακά τεχνάσματα, που είναι αλήθεια ότι είχαν απήχηση σε μια άλλη εποχή, να αναχαιτίσει τη δυναμική της Ν.Δ. και του αρχηγού της.

 Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής εντάχθηκε και το «γιγαντιαίο σκάνδαλο» της εφημερίδας «Κήρυκας των Χανίων». Πρόκειται στην κυριολεξία για μια ανύπαρκτη υπόθεση, όπως προκύπτει και από το πρόσφατο πόρισμα της Τραπέζης της Ελλάδος, που πολύ καλά γνωρίζουν στο Μέγαρο Μαξίμου. Ωστόσο, σε αυτή τη φάση το ζητούμενο για τους κυβερνώντες δεν αποτελεί η ουσία της υπόθεσης, που δεν υπάρχει, αλλά το πώς θα καταφέρουν να πλήξουν το ηγετικό προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Οι συνεχόμενες αναφορές στο δάνειο του «Κήρυκα των Χανίων» εξυπηρετούν έναν και μόνο στόχο, που δεν είναι άλλος από το να το εντάξουν στην ευρύτερη διερεύνηση των δανείων που δόθηκαν στα media. Αυτός, κατά την εκτίμησή μου, είναι και ο βασικός λόγος που παρατάθηκαν οι εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής που διερευνά τα δάνεια σε κόμματα και Μέσα Ενημέρωσης.

Με το που θα ξεκινήσει το έργο της η εν λόγω Επιτροπή θα αποστείλει κλήση στα πρόσωπα που διοικούσαν τη συγκεκριμένη εκδοτική επιχείρηση. Στόχος; Να στηθεί ένα καλό επικοινωνιακό σόου, που θα έχει μπόλικες αναφορές στην οικογένεια Μητσοτάκη. Πέραν τούτου, ο κ. Τσίπρας δεν θα έλεγε «όχι» ακόμη και στη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης, έχοντας ως βασικό στόχο να θέσει σε δικαστική ομηρία τον βασικό του πολιτικό αντίπαλο.

 Ολα αυτά δεν έχουν καμία απήχηση στο εκλογικό σώμα, γιατί απλώς «το παραμύθι έχει ξωμείνει από δράκο», κάτι που φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού. Για αυτό, λοιπόν, η Ν.Δ. δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να «κατέβει» στο γήπεδο που θέλει να τη σύρει ο σημερινός πρωθυπουργός, για να αναμετρηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η αδιαφορία είναι η καλύτερη απάντηση στην επιχειρούμενη σκευωρία των νεοκομμουνιστών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο αρχηγός της ελληνικής Κεντροδεξιάς σε καμία των περιπτώσεων δεν θα πρέπει να ακούσει τις ευκαιριακές Σειρήνες μιας ανούσιας επικοινωνιακής αντεπίθεσης, που επιχειρείται από μια κυβέρνηση που καταγράφει ήττες τη μία μετά την άλλη. 

Επειδή, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χρωστάει σε κανέναν και το έχει αποδείξει διαχρονικά, ακόμη και με τη στάση που κράτησε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, θα ήταν καλό όσοι «κατασκευάζουν» σκάνδαλα, μήπως και ανακόψουν την πορεία του προς την εξουσία, να κοιτάξουν λίγο στο παρελθόν.

Ετσι θα καταλάβουν ότι ο σημερινός αρχηγός της Ν.Δ. ούτε φοβάται, ούτε εκβιάζεται, ούτε συναλλάσσεται, όταν θέλει να πετύχει τον στόχο του. Αν το έκανε, θα είχε ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο, για να μη δυσαρεστήσει τον φερόμενο και ως «ιδιοκτήτη» της παράταξης, Κ. Καραμανλή. Και δεν το έκανε και κέρδισε την παρτίδα. Αυτά γιατί πολλές φορές η Ιστορία δείχνει τον προορισμό και στα μελλοντικά πολιτικά ταξίδια, ενίοτε και τις πολιτικές επιλογές.