Με τη διαπλοκή δεν τελειώσαµε, τώρα αρχίζουµε. Η συνέχεια είναι στα χέρια της ελληνικής ∆ικαιοσύνης», ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας από το βήµα της Βουλής κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το πόρισµα της Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια των τραπεζών σε κόµµατα και ΜΜΕ. Ο πρωθυπουργός, συνεπαρµένος από την ένταση της αντιπαράθεσης µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θέλησε να υπερθεµατίσει για τη διαπλοκή, ενώ θα µπορούσε για πρώτη φορά να πει την αλήθεια και να παραδεχτεί την ωµή πραγµατικότητα λέγοντας ξεκάθαρα µόνο: «Με τη διαπλοκή δεν τελειώσαµε, τώρα αρχίζουµε».

Αυτή θα ήταν και η µοναδική φορά ίσως που θα έλεγε την πλήρη αλήθεια µέσα σε αυτά τα δύο χρόνια που κρατάει στα χέρια του το τιµόνι της χώρας. Και το πρόβληµα δεν είναι µόνο αυτά τα δύο χρόνια, αλλά και τα προηγούµενα, από το 2012, όταν βρισκόταν στα βολικά έδρανα της αντιπολίτευσης και «τάιζε» το ακροατήριό του µε µεγαλόπνοα σχέδια κατά της ∆ιαπλοκής. Με παχιές υποσχέσεις ότι θα φέρει τα πάντα στο φως, θα πατάξει το τρίγωνο της ∆ιαπλοκής στην Ελλάδα, θα µιλήσει µε ονόµατα και διευθύνσεις στη Βουλή και θα διαλύσει όλα τα συστήµατα που πηγαίνουν τη χώρα πίσω.  Οι πολίτες είναι η αλήθεια ότι πείστηκαν από τα λαϊκιστικά τσιτάτα και τα ωραία λόγια και περίµεναν πράξεις και αποτελέσµατα, όπως φυσικά και σε όλα όσα τους είχε τάξει για να πάρει την εξουσία. Το αποτέλεσµα όµως ήταν πολύ διαφορετικό.

Στο φως δεν ήρθε απολύτως τίποτα, το πόρισµα της Εξεταστικής αµφισβητήθηκε από όλα τα κόµµατα της αντιπολίτευσης που συµµετείχαν σε αυτή, ονόµατα και διευθύνσεις δεν ακούσαµε ποτέ στη Βουλή και τελικά το τρίγωνο δεν διαλύθηκε ποτέ. Το µόνο που έγινε ήταν να αλλάξει πλευρές και γωνίες και τελικά να µετασχηµατιστεί. Ενα ιστορικό συγκρότηµα, ο ∆ΟΛ, έκλεισε και δηµοσιογράφοι ωθήθηκαν στην ανεργία µετά από παλινωδίες που είχαν ξεκάθαρη σφραγίδα του Μεγάρου Μαξίµου. ∆εν µπορούν να χαρακτηριστούν αλλιώς οι συναντήσεις του υπουργού Επικρατείας Αλέκου Φλαµπουράρη για να µπει ο οµογενής επιχειρηµατίας Ιβάν Σαββίδης στον ∆ΟΛ και να τον διασώσει. Στο ίδιο σενάριο, θα έµπαινε και στο Mega για τον ίδιο λόγο. Με λίγα λόγια -λόγια βέβαια που δεν λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός-, η κυβέρνηση έκανε τον «προξενητή» σε έναν επιχειρηµατία για να διασώσει έναν ιστορικό µιντιακό όµιλο, µε εφηµερίδες, ιστοσελίδες και ραδιόφωνο, µε εν δυνάµει µπόνους το παλαιότερο ιδιωτικό κανάλι στη χώρα    Στην παλιά Ελλάδα, οι προξενήτρες έπαιρναν ένα γερό µερίδιο από την προίκα.

Στην περίπτωση του τριγώνου κυβέρνησης της Αριστεράς, ∆ΟΛ και Σαββίδη, δεν µάθαµε ποτέ ποια θα ήταν η νύφη, ποιος ο γαµπρός και ποια η προίκα, γιατί ο γάµος τελικά δεν έγινε ποτέ και όλα έπεσαν στο κενό. Ο Αλέξης Τσίπρας, βέβαια, µπορεί να περηφανεύεται ότι κατάφερε να κάνει µέσα σε µόλις δύο χρόνια όσα οι άλλοι προσπάθησαν και έκαναν µέσα σε 41 χρόνια. Κι αν το να λες ψέµατα κατ’ επανάληψη στους πολίτες και να τους τάζεις λαγούς µε πετραχήλια είναι εύκολο, θέλει µεγάλο ταλέντο και κόπο να στήσεις τη δική σου ∆ιαπλοκή, τα δικά σου τρίγωνα. Υπολόγισε όµως χωρίς τον ξενοδόχο, γιατί ξέχασε την ύπαρξή του. Ξέχασε ότι ο ξενοδόχος της εξουσίας είναι ο ελληνικός λαός, που δίνει την εντολή µε την ψήφο του. Και αυτός ο λαός, ευτυχώς για τον ίδιο και δυστυχώς για τον Αλέξη Τσίπρα, έχει µάθει να αναγνωρίζει τα ψέµατα και το εµπόριο ελπίδας. Αυτό φαίνεται και στις δηµοσκοπήσεις, καθώς είναι η πρώτη φορά στα µνηµονιακά χρόνια που οι δηµοσκοπήσεις φέρνουν πρώτο κάποιον που δεν εµπορεύεται ελπίδα, συνθήµατα και υποσχέσεις, αλλά λέει αλήθειες, όσο δύσκολες κι αν είναι. Και αυτό αργά ή γρήγορα θα αποδειχθεί και στην κάλπη. Α, και κάτι τελευταίο. ∆ιαχρονικά οι «νταβατζήδες» ήταν αριστερής προέλευσης. Και αυτό γιατί η τροµοκρατία φρόντισε να βγάλει από τη µέση τους ενοχλητικούς εκδότες της ∆εξιάς.