Όταν ο Τσίπρας καταγγέλλει τη (νέα) διαπλοκή
Προκλητική στήριξη κυβέρνησης στο «μπάσιμο» Ιβάν Σαββίδη στα media.
Έχοντας βρεθεί σε δυσχερή πολιτική θέση, εξαιτίας σειράς ουσιαστικών ζητηµάτων που καλείται να διαχειριστεί κατά το δεύτερο µισό του µνηµονιακού του χρόνου, ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να επιστρέψει στο γνώριµο γήπεδο της σύγκρουσης µε την «τρισκατάρατη διαπλοκή», που επιβουλεύεται τη λαοπρόβλητη κυβέρνησή του θέλοντας να την ανατρέψει.
Σε σχεδόν όλες τις δηµόσιες παρεµβάσεις του αραδιάζει µια σειρά από δήθεν αποκαλύψεις, θέλοντας να καταδείξει ότι ο λόγος που δεν έσκισε τα µνηµόνια -όπως είχε υποσχεθεί- έχει να κάνει µε το γεγονός ότι του ασκούν κριτική «επτά» -δεν ξέρω πού τις βρήκε- εφηµερίδες.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας, για να βγει από τη δύσκολη θέση των προσωπικών του fake news, τότε που υποσχόταν αυξήσεις στους µισθούς και στις συντάξεις, προσφεύγει στην εύκολη λύση, ότι ο εφοπλιστής Β. Μαρινάκης, που δεν έχει και δεν φιλοδοξεί να κάνει καµία δουλειά µε το ελληνικό ∆ηµόσιο, κοιµάται και ξυπνάει µε τη σκέψη πώς θα αποσταθεροποιήσει τη συνεπή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ο πρωθυπουργός, που είχε πει το δηµοφιλές «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», µπροστά στη δύσκολη για κάθε άνθρωπο πραγµατικότητα των πλειστηριασµών επιρρίπτει την ευθύνη στα «Νέα», στο «Βήµα» και ενδεχοµένως και στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας», επειδή αποτόλµησαν, ως οφείλουν, να δηµοσιεύσουν τις πραγµατικές εικόνες, για τις οποίες σίγουρα δεν ευθύνεται ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης, επειδή αποτόλµησε, µε µια νόµιµη διαδικασία της ελληνικής πολιτείας, να αποκτήσει τον ∆ηµοσιογραφικό Οργανισµό Λαµπράκη.
Οι λόγοι που ο κ. Τσίπρας θέλει να κατασκευάσει έναν εχθρό γίνονται αντιληπτοί διά γυµνού οφθαλµού. Έτσι πιστεύει ότι θα εξέλθει των πολιτικών αδιεξόδων του, δραπετεύοντας ταυτόχρονα από τη δύσκολη µνηµονιακή του πραγµατικότητα.
Ας µην άγχεται. Κανείς από όσους καταγγέλλει δεν θέλει να ανατρέψει αυτή την κυβέρνηση. Άλλωστε, αν καθίσει µε ηρεµία και αποτολµήσει να δει τα γεγονότα, θα διαπιστώσει ότι δεν χρειάζεται κανένας υπονοµευτής για να κάνει κακό στον ίδιο και στον Καµµένο. Αρκούν οι πράξεις, η ασυνέπεια και τα σκληρά µέτρα που έχει ψηφίσει ο σχηµατισµός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ωστόσο, επειδή ο κ. Τσίπρας επιµένει στη ρητορική των «επτά εφηµερίδων», των «διαπλεκόµενων εχθρών» και δεν ξέρω τι άλλο θα σκεφτεί στο µέλλον, θέλω να απευθύνω ένα ρητορικό ερώτηµα, για το οποίο δεν φιλοδοξώ να λάβω οποιαδήποτε απάντηση. Φαντάζεστε τι θα είχε γίνει στην Ελλάδα αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντιόταν τυχαία στη Λεωφόρο Συγγρού την ηµέρα που ο κ. Μαρινάκης επισκεπτόταν για πρώτη φορά τα γραφεία των «Νέων» και του «Βήµατος»;
Φαντάζεστε τι θα γινόταν στη χώρα και στους διεθνείς οργανισµούς για την ελευθερία του Τύπου αν ένας υποψήφιος «βαρόνος» του Τύπου, αντί του Φλαµπουράρη και του Παππά, επισκεπτόταν κάθε εβδοµάδα το γραφείο του Μητσοτάκη;
∆υστυχώς για τον κ. Τσίπρα, το παραµυθάκι περί της διαπλοκής που τον κυνηγάει δεν έχει δράκο. Ο κόσµος έχει αντιληφθεί ότι την ώρα που πολεµά την παλιά και τη νέα διαπλοκή προσπαθούν ο Ι∆ΙΟΣ και οι υπουργοί του να εγκαθιδρύσουν τη ∆ΙΚΙΑ τους, υπό τον οµογενή επιχειρηµατία Ιβάν Σαββίδη. Έναν επιχειρηµατία που πριν από µήνες φρόντισαν να του χαρίσουν µε τροπολογία κάτι εκατοµµύρια ευρώ στη ΣΕΚΑΠ και να τον προκρίνουν για να πάρει το λιµάνι της Θεσσαλονίκης. ∆ιαπλεκόµενος δεν είναι αυτός που βάζει τα ωραία λεφτάκια του που βγάζει από τη δραστηριότητα που αναπτύσσει εκτός Ελλάδος, αλλά εκείνος που, ενώ βρίσκεται σφιχταγκαλιασµένος µε τους Τσιπροκαµµένους, κάνει δουλειές µε το ∆ηµόσιο και παράλληλα αγοράζει media.
Ας µη γελιόµαστε. Πιο εξόφθαλµα διαπλεκόµενη κυβέρνηση από τη σηµερινή δεν έχει περάσει από τον τόπο.