Ο ΣΥΡΙΖΑ της διαπλοκής και της προόδου
Αρνητική σημειολογία προκαλεί η είσοδος Κουβέλη στο κυβερνητικό σχήμα.
Μάχη µε την καταραµένη διαφθορά και την τρισκατάρατη διαπλοκή δίνει το τελευταίο διάστηµα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Εκεί που ο κόσµος περίµενε µήπως και ετεροχρονισµένα ξεκινήσει να υλοποιεί τις προεκλογικές δεσµεύσεις του, σύµφωνα µε τις οποίες θα καταργούσε τα µνηµόνια µε έναν νόµο και ένα άρθρο, θα έκανε τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλη, θα αύξανε την κατώτατη σύνταξη και, το σηµαντικότερο, θα νοµοθετούσε προκειµένου «κανένα σπίτι να µη βρεθεί στα χέρια τραπεζίτη», έπειτα από τρία και πλέον χρόνια αριστερής διακυβέρνησης καµία από τις προαναφερθείσες υποσχέσεις δεν έχει υλοποιηθεί, µε τον κ. Τσίπρα να είναι εκτεθειµένος έναντι του εκλογικού σώµατος, που πίστεψε στις υποσχέσεις του.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο νεοκοµµουνιστής πρωθυπουργός επιδιώκει να αλλάξει ατζέντα. Επειδή δεν κατάφερε να κάνει απολύτως τίποτα, κατέφυγε στον εύκολο δρόµο της σκανδαλολογίας, πιστεύοντας ότι για τρίτη φορά θα πετύχει να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών. Είναι προφανές ότι υποτιµά τόσο τη µνήµη όσο και τη νοηµοσύνη τους. Ο κόσµος πράγµατι παρακολουθεί και έχει βγάλει και τα συµπεράσµατά του για το πολυσυζητηµένο σκάνδαλο της Novartis. Ωστόσο, αν δεν µε απατά η µνήµη µου, προεκλογικά οι κύριοι Τσίπρας και Καµµένος εκείνο που υποσχέθηκαν στον ελληνικό λαό δεν ήταν να αποκαλύψουν τις ρεµούλες στον χώρο της υγείας -που δεν σταµάτησαν ούτε και τα τελευταία χρόνια-, αλλά µε ένα µαγικό ραβδί να δηµιουργήσουν µια νέα πραγµατικότητα.
Τελικώς, όχι µόνο δεν πέτυχαν αυτά που υποσχέθηκαν, αλλά, απεναντίας, συµβιβάστηκαν και µε τη Μέρκελ και µε τον Σόιµπλε, έθεσαν σε καθεστώς capital controls τις τράπεζες, ενώ επί των ηµερών της κυβέρνησής τους ξεκίνησαν να βγαίνουν διαδικτυακά στο σφυρί ακόµη και οι πρώτες κατοικίες. Αυτή την πραγµατικότητα παλεύει να αλλάξει, µέσω της Novartis αλλά και των επικείµενων διώξεων που έχουν δροµολογηθεί, η κυβέρνηση. Επί της ουσίας επιχειρεί να πετάξει την µπάλα στην κερκίδα, προσδοκώντας σε ένα όσο το δυνατόν λιγότερο οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσµα. Γιατί ο κ. Τσίπρας έχει αρχίσει να αντιλαµβάνεται ότι από το εύρος της εκλογικής ήττας θα εξαρτηθεί και το µέλλον του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο λόγος που αποφάσισε να γεµίσει την πολιτική (και όχι µόνο) ζωή µε λάσπες συνδέεται µε το γεγονός ότι δεν κατάφερε να είναι συνεπής σε τίποτα από όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Και σαν να µην έφτανε αυτό, σήµερα αποτελεί κοινό µυστικό ότι, παρά τις κορώνες και τα µεγάλα λόγια, η πλειονότητα των πολιτών έχει αντιληφθεί ότι ο απερχόµενος πρωθυπουργός έχει συµβιβαστεί -και µάλιστα για τα καλά- µε την εγχώρια διαπλοκή.
Την ίδια στιγµή που καταγγέλλει τη Ν∆ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις σχέσεις τους µε τους διαπλεκόµενους, ο ίδιος υποδέχεται στο Μέγαρο Μαξίµου τους βασικότερους «παίκτες» της εγχώριας επιχειρηµατικής ελίτ. Αυτή είναι η πραγµατικότητα, που δεν έχει καµία απολύτως σχέση µε τις κορώνες και τα υπόλοιπα που αραδιάζει στον ελληνικό λαό ο κ. Τσίπρας.
Κατά κοινή παραδοχή, ο πρωθυπουργός έχει ξωµείνει από το παραµύθι που αναζητά ενόψει της προεκλογικής περιόδου. Γι' αυτό και επένδυσε στη Novartis, εκτιµώντας ότι θα τον βγάλει από το στρατηγικό αδιέξοδο. Όµως, όπως προκύπτει από τις δηµοσκοπήσεις, ο κόσµος δεν «µασάει». Άλλωστε, δεν έχει κάτι να µασήσει από τη στιγµή που οι υποσχέσεις για την Ελλάδα που θα καταργούσε τα µνηµόνια κατέληξαν στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασµούς και στη διαπλοκή των Σαββίδηδων και των Καλογριτσαίων.