Κατά κοινή παραδοχή, ένα από τα στελέχη που γνωρίζουν όσο κανένας άλλος την «ανθρωπογεωγραφία» της Ν∆ είναι ο πρώην πρόεδρος του κόµµατος Βαγγέλης Μεϊµαράκης. Στέλεχος της πρώτης γραµµής, που όποτε κι αν τον κάλεσε η παράταξη δήλωσε «παρών». Στα δύσκολα, αλλά και στα εύκολα, πάντα συνεπής µε τις ιδέες, µα κυρίως απέναντι στους συνοδοιπόρους του.

Όλα αυτά τα χρόνια αγαπήθηκε όσο λίγοι, κυρίως από τον ανώνυµο Νεοδηµοκράτη. Αυτή άλλωστε είναι και η πολιτική παρακαταθήκη που διαθέτει ο κ. Μεϊµαράκης και η οποία τον κάνει «χρήσιµο» στην εκάστοτε ηγεσία της Ν∆. «Είναι ο Λαλιώτης µας…» αναφέρουν µε νόηµα όσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά την εσωκοµµατική του πορεία. Τώρα, λοιπόν, που έχει πυκνώσει ο πολιτικός χρόνος και οι κάλπες άρχισαν να αχνοφαίνονται στον πολιτικό ορίζοντα, δεν είναι λίγοι εκείνοι εντός Ν∆ που θεωρούν ότι «ήρθε η ώρα της κοµµατικής επιστράτευσης του Μεϊµαράκη». Μάλιστα, πιστεύουν ότι το Τακτικό Συνέδριο αποτελεί την ιδανική ευκαιρία προκειµένου ο Κυριάκος Μητσοτάκης να βγάλει µπροστά τον «Βαγγέλα».

Γνωρίζοντας τον πολιτικό άνδρα, είµαι βέβαιος ότι θα ανταποκριθεί στο προσκλητήριο. Το έκανε όποτε και από όποιον του ζητήθηκε. Θα το κάνει και τώρα. Ενα συνέδριο (σ.σ.: το τελευταίο πριν από τις κάλπες) µε τον Μεϊµαράκη πρόεδρο θα έδινε ξεχωριστή δυναµική στη µεγάλη φιλελεύθερη παράταξη.

Θα «ζέσταινε» τον κόσµο, θα ενίσχυε τη λαϊκότητα της Ν∆ και θα επιτάχυνε την απόλυτη δυνατή (κοµµατική) συσπείρωση. Με τον έµπειρο πολιτικό στην προεδρία του συνεδρίου, η κορυφαία κοµµατική εκδήλωση θα µετατρεπόταν σε γιορτή, που θα αποτελούσε και το σηµείο εκκίνησης για τη διαδροµή που θα ακολουθήσουν τα στελέχη της Ν∆ µέχρι τις κάλπες, οι οποίες θα οδηγήσουν στην απαλλαγή από την κυβέρνηση των νεοκοµµουνιστών.

Η συγκεκριµένη επιλογή έχει να καταγράψει µόνο θετικό πρόσηµο. ∆εν εγκυµονεί κανέναν κίνδυνο, ούτε για τον πρόεδρο ούτε για τους συνεργάτες του. Για κανέναν. Άλλωστε, ο πρώην πρόεδρος της Ν∆, έχοντας θητεύσει σε όλες τις θέσεις, δεν έχει πλέον ανάγκη ούτε από κοµµατικά ένσηµα ούτε από ίντριγκες ούτε από αυλοκόλακες.

Πρόκειται για έναν χορτασµένο πολιτικό, που το µόνο που τον απασχολεί είναι να ξαναδεί την παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραµανλής στην εξουσία. Έτσι, απλά, χωρίς δεύτερες σκέψεις και χωρίς προσωπικές ατζέντες. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, να επισηµάνω ότι δεν υπήρξα προνοµιακός συνοµιλητής του κ. Μεϊµαράκη όταν κατείχε κοµµατικούς ή υπουργικούς θώκους. Ωστόσο, παρακολουθώντας όλα αυτά τα χρόνια όσα συµβαίνουν στη Ν∆, έχω καταλήξει αντικειµενικά στο συµπέρασµα ότι είναι ο καλύτερος κοµµατάρχης που πέρασε ποτέ από ελληνικό κόµµα. Σαν να είναι γεννηµένος να κάνει αυτή τη δουλειά.

Γνωρίζει τα κοµµατικά στελέχη µε το ονοµατεπώνυµό τους ανά την επικράτεια, πιστεύει στις κοµµατικές δοµές, σέβεται το καταστατικό, αλλά κυρίως ξέρει να κάνει εκλογές. Επειδή το συνέδριο είναι επί της ουσίας προεκλογικό, η επιλογή Μεϊµαράκη για την προεδρία του θα έστελνε ένα ισχυρό µήνυµα εντός και εκτός κόµµατος. Και, φυσικά, το προεδρείο της κορυφαίας κοµµατικής εκδήλωσης θα µπορούσε κάλλιστα να µετατραπεί αυτοµάτως και σε επιτροπή εκλογικού αγώνα.

Είναι ευκαιρία η Ν∆ του Κυριάκου Μητσοτάκη να κατέβει στον εκλογικό στίβο µε όλες τις δυνάµεις που διαθέτει.

Είναι χρέος απέναντι στη χώρα και την παράταξη να συγκροτηθεί µια οµάδα που θα δώσει τη χαριστική βολή στους κουκουλοφόρους της αριστεράς.