Γιατί ο Τσίπρας αποφάσισε τη συµπόρευση µε τον Κόκκαλη
Η συνειδητή επιλογή του απερχόμενου πρωθυπουργού να ταυτιστεί με τη διαπλοκή
Είναι αλήθεια ότι η είδηση της φημολογούμενης συμμετοχής του κ. Πέτρου Κόκκαλη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε έκπληξη εντός και εκτός κυβερνώντος κόμματος. Αυτό στην αρχή, αφού πλέον και οι πιο αδαείς έχουν καταλάβει ότι πρόκειται για ένα καλά στημένο σχέδιο, που φέρει την προσωπική σφραγίδα του απερχόμενου πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα. Η συγκεκριμένη κίνηση εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική που έχει καταστρώσει το Μέγαρο Μαξίμου, αναφορικά με τη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ από την Αριστερά στο Κέντρο της πολιτικής. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο δεν αρκούν ούτε οι επαναστατικές κορώνες του παρελθόντος, ούτε οι ανέξοδοι ακτιβισμοί.
Απεναντίας, επιβάλλεται να υπάρξει συμπόρευση με πρόσωπα που έχουν διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της Μεταπολίτευσης. Στην κατηγορία αυτή σίγουρα ανήκει ο επιχειρηματίας Σωκράτης Κόκκαλης, ο οποίος έχει συγκρουστεί με σφοδρότητα κατά το παρελθόν με ηγέτες της ελληνικής Κεντροδεξιάς, όπως ήταν ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο νεότερος Κώστας Καραμανλής. Απόλυτα συνειδητή η επιλογή του πολιτικού νεκροθάφτη της Αριστεράς να ταυτιστεί με το αφεντικό της Intracom. Οπως επίσης καλοσχεδιασμένη και ποικιλοτρόπως μελετημένη είναι η απόφαση του «γέρου Κόκκαλη» να εμπλακεί ενεργά ως οικογένεια με την πολιτική. Πρόκειται για ένα σχέδιο που, απλώς τώρα τίθεται σε εφαρμογή. Ετσι, απλά και απενοχοποιημένα.
Ο κ. Τσίπρας στο πρόσωπο του Κόκκαλη βλέπει τον επιχειρηματικό εχθρό της οικογένειας Μητσοτάκη και γενικότερα της Δεξιάς. Βλέπει τον άνθρωπο που συγκρούστηκε με τον πατέρα του σημερινού αρχηγού της Ν.Δ. και κατάφερε να τον κερδίσει. Γι’ αυτό και τον επέλεξε σε αυτήν ακριβώς τη φάση της πολιτικής του καριέρας. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας ότι μπορεί να κατηγορηθ εί ως «οικοδεσπότης διαπλεκόμενων παραγόντων», αποτολμά να διαβεί τον Ρουβίκωνα. Αν υπολογίζει το κόστος; Σίγουρα ναι. Ομως, αυτή την περίοδο εκείνο που επιδιώκει ο κ. Τσίπρας είναι να στείλει το μήνυμα ότι συστρατεύεται ακόμη και με επιχειρηματικές δυνάμεις που έχουν καταδείξει ότι διαθέτουν και την εμπειρία και τις ικανότητες να κερδίζουν τους Μητσοτάκηδες.
Επίσης, ο απερχόμενος πρωθυπουργός, μέσω της φημολογούμενης υποψηφιότητας Κόκκαλη, θέλει να περάσει και το μήνυμα ότι πλέον ανήκει στο παρελθόν η ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας. Με αυτή την Αριστερά άλλωστε δεν θέλει να έχει καμία απολύτως σχέση. Και για να το πετύχει επιβάλλεται να γίνει πιο «συστημικός». Ενα από τα οχήματα που έχει επιλέξει στον δρόμο προς την Κεντροαριστερά είναι και ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο οποίος, ευρισκόμενος σε επιχειρηματικό αδιέξοδο, δήλωσε πρόθυμος να συμβάλει στην υλοποίηση του σχεδίου Τσίπρα.
Η συμπόρευση των «Τσιπροκοκκαλαίων» μπορεί να φαντάζει ως κάτι το παράδοξο, ωστόσο έχει έναν κοινό παρονομαστή, που σχετίζεται πρώτιστα με τις πανομοιότυπες συμπεριφορές απέναντι σε φίλους και συνεργάτες και δευτερευόντως με το μίσος απέναντι στην οικογένεια Μητσοτάκη.