Την ιδεολογική σύγκρουση που υπάρχει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση αντανακλά το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών, επιβεβαιώνοντας ότι η πολιτική τράπουλα στην Γηραιά Ήπειρο ξαναμοιράζεται.

Ο Εμανουέλ Μακρόν –αουτσάιντερ της αναμέτρησης– θα βρεθεί αντιμέτωπος με την Μαρίν Λεπέν στον β’ γύρο των εκλογών, έχοντας εξασφαλίσει ουσιαστικά την εκλογή του στο β’ γύρο μετά την υποστήριξη που του έδωσαν, χωρίς να θέσουν προαπαιτούμενα, οι άλλοι δύο συνυποψήφιοί του, ο σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν και ο κεντροδεξιός Φρανσουά Φιγιόν.

Η διαφαινόμενη εκλογή Μακρόν θα σηματοδοτήσει κάποιες πρωτιές. Είναι η πρώτη φορά που ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων δεν θα προέρχεται ούτε από τη Δεξιά ούτε από τους Σοσιαλιστές, η πρώτη φορά που δεν θα υπάρχει κεντροδεξιός υποψήφιος στο β’ γύρο, η πρώτη φορά που ο πρόεδρος δεν θα διαθέτει κοινοβουλευτική παρουσία στην Εθνοσυνέλευση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επίσης, αναμένεται να γίνει ακόμη πιο επιτακτική η ανοικτή πάντα συζήτηση γύρω από την αναθεώρηση της Πέμπτης Δημοκρατίας, παρά τη δυσκολία του εγχειρήματος, καθώς το πολιτικό σύστημα στη Γαλλία δείχνει να κλείνει έναν μεγάλο ιστορικό κύκλο.

Μακρόν και Λεπέν εκπροσωπούν δύο συγκρουόμενες κοσμοθεωρίες και κατ’ επέκταση συγκρουόμενες θέσεις για το μέλλον της Ευρώπης. Η Λεπέν εκφράζει τον ανερχόμενο στην Ευρώπη λαϊκισμό, είναι υπέρ μία πολιτικής κλειστών συνόρων, κατά της παγκοσμιοποίησης και κατηγορεί τις Βρυξέλλες για όλα τα δεινά της Γαλλίας. Στην οικονομική πολιτική τάσσεται υπέρ της αύξησης των δημόσιων δαπανών προς όφελος μια φιλολαϊκής -όπως ή ίδια θέλει να την παρουσιάζει - πολιτική, χωρίς ωστόσο να λαμβάνει υπ’ όψη της την επιδείνωση των οικονομικών δεικτών της οικονομίας που θα οδηγήσουν τελικά στο αντίθετο από το διακηρυσσόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή σε πολιτικές λιτότητας.

Ο αριστερός Ζαν Λυκ Μελανσόν, που εκφράζει επίσης μία εναλλακτική από τις κυρίαρχες ευρωπαϊκές πολιτικές θέση, εξασφάλισε της υποστήριξη περίπου του 18% του εκλογικού σώματος και απέφυγε να πάρει θέση έναντι των υποψηφίων του β’ γύρου.

Ο κεντροδεξιός Μακρόν, παρ’ όλο που εμφανίζεται προσεκτικός έναντι χαρακτηρισμών όπως «φιλοευρωπαίος» ή «φεντεραλιστής» το κίνημα του En marche! σαφώς και συσπειρώνει πλέον τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, ενώ ο ίδιος τον Ιούνιο του 2015 είχε συμμετάσχει από κοινού με τον τότε πρόεδρο του γερμανικού SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ για τη συνέχιση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Έτσι ο β’ γύρος των εκλογών, παρ’ όλο που η έκβασή του είναι προβλέψιμη σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, θα είναι μία σύγκρουση ευρωπαϊκή, μία σύγκρουση των δυνάμεων εκείνων που υψώνουν τείχη στην Ευρώπη απέναντι στις δυνάμεις που είναι υπέρ της προάσπισης των κατακτήσεων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Η Ευρώπη για μία ακόμη φορά μετριέται στη Γαλλία… Σε μία Γαλλία όμως που τα θεμέλια της δημοκρατίας της είναι παγιδευμένα από την εσωστρέφεια στην οποία θέλει να την οδηγήσει ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους της που ψηφίζει Λεπέν...