Τις τελευταίες ημέρες έχουμε όλοι γίνει θεατές ενός απίστευτου ρεσιτάλ κυνισμού και υποκρισίας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχοντας συνειδητοποιήσει την ήττα στις επόμενες εκλογές προσπαθεί, υπακούοντας στις συμβουλές των επικοινωνιολόγων του να αλλάξει, μάταια βέβαια, το κλίμα και να περιορίσει το μέγεθος της επερχόμενης ήττας.


Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας πληροφορηθήκαμε όλοι ότι την Τρίτη στις 27 Νοεμβρίου την επίσκεψη στο Μάτι και τη συνάντηση με τους πυρόπληκτους κατοίκους της περιοχής. Αρχικά κανείς δεν θα είχε αντίρρηση για αυτή την επίσκεψη, αντιθέτως θα έλεγα ότι καθυστέρησε για μια ακόμη φορά να επισκεφτεί την πολύπαθη περιοχή.


Ο πρωθυπουργός επέλεξε να πραγματοποιήσει την επίσκεψη αυτή μια ημέρα που τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε) είχαν απεργία και η επίσκεψη και τα παραλειπόμενά της θα καλύπτονταν δημοσιογραφικά την επομένη και προφανώς δεν θα αποτελούσε πρώτη είδηση. Πληροφορηθήκαμε επίσης πως τον πρωθυπουργό δεν θα έβλεπαν οι πυρόπληκτοι κάτοικοι της περιοχής αλλά είχε προηγηθεί αυστηρή επιλογή αυτών που θα παρίσταντο και που ήταν –συμπτωματικά -ψηφοφόροι του Σύριζα και κομματικά στελέχη.

Δυστυχώς αυτός είναι ο πρωθυπουργός μας, αποκομμένος από την πραγματικότητα και την κοινωνία επιλέγει συνειδητά να απευθύνεται μόνο σε κομματικά στελέχη, σε κλακαδόρους, σε μετακλητούς και έμμισθους που μας χρεώνει και πληρώνουμε όλοι μας και με τον τρόπο αυτό διασφαλίζει ότι η έκδηλη οργή και αγανάκτηση του κόσμου για τις κυβερνητικές επιλογές και πολιτικές δεν θα τον «αγγίξει».


Όμως ούτε αυτό, δηλαδή μια στημένη εκδήλωση, δεν είναι ικανοί οι του ΣΥΡΙΖΑ να πετύχουν. Ο κ. Τσίπρας, όταν ερωτήθηκε από μια κάτοικο τι θα γίνει με το επίδομα των 2.000 ευρώ που περιμένουν από τον Ιούλιο οι πυρόπληκτοι δεν δίστασε να αποκαλύψει τον πραγματικό του εαυτό και με τον κυνισμό που τον διακρίνει να πει στην δικαίως διαμαρτυρόμενη γυναίκα: «Να σου πω κάτι; Και να έπαιρνες τα 2.000 ευρώ τι θα τα έκανες; Θα τα σπατάλαγες».


Ακούγοντας αυτή τη δήλωση ένιωσα θλίψη και οργή. Θλίψη, αρχικά, γιατί ο πρωθυπουργός της χώρας δεν γνωρίζει βασικές αρχές της γραμματικής της γλώσσας μας και την κακοποιεί επανειλημμένα και κυρίως γιατί ο πρωθυπουργός μας όχι μόνο δεν βρίσκεται κοντά στο λαό του, δεν τον αφουγκράζεται αλλά είναι αποκομμένος και απομακρυσμένος από το λαό και την κοινωνία, δεν ενδιαφέρεται για τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τους φόβους του αλλά το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η παραμονή στην εξουσία.


Ένιωσα οργή γιατί διαπίστωσα για ακόμη φορά το θράσος του κυρίου Τσίπρα, ο οποίος όταν τον ρωτάει μια ταλαιπωρημένη γυναίκα που η ζωή της ανατράπηκε σε λίγες ώρες τι θα γίνει με το επίδομα που ό ίδιος είχε υποσχεθεί και που έχουν περάσει 4 μήνες και δεν έχει πάρει ούτε ευρώ έχει το απύθμενο θράσος να της πει ότι και να το έπαιρνες θα το σπατάλαγες. Δεν είχε την γενναιότητα, το σθένος να ζητήσει μια συγνώμη, να βρει μια δικαιολογία αλλά την ειρωνεύτηκε παίζοντας με τον πόνο της.


Στη συνέχεια τον ακούσαμε να κτίζει νοσοκομείο στο Μάτι λέγοντας πως «είκοσι εκατομμύρια ευρώ είναι να τα βάλουμε να φτιάξουμε ένα νοσοκομείο για την περιοχή» όταν δεν μπορεί να δώσει το ένα δέκατο που είναι τα επιδόματα στους πυρόπληκτους!!!


Ο λαϊκισμός και το ψέμα του κυρίου Τσίπρα πραγματικά είναι απίστευτα. Κύριε Τσίπρα λίγες μέρες μετά είχατε το θράσος να λέτε ότι δεν σας φρουρούν, ότι το Μέγαρο Μαξίμου δεν είναι κατακλυσμένο από κλούβες και διμοιρίες των Ματ παρουσιάζοντας πάλι μια άλλη, μια εικονική πραγματικότητα.


Ματαιοπονείτε κύριε Τσίπρα πιστεύοντας ότι μιλώντας σε κομματικούς στρατούς, αλλοιώνοντας την πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε και λαϊκίζοντας ότι θα καταφέρετε να περιορίσετε την ήττα σας. Ζείτε και είστε μακριά από το λαό, ο οποίος σας γνώρισε πλέον μετά από τέσσερα έτη κυβέρνησης και είστε ένα πρωθυπουργός που δεν μπορεί να κυκλοφορήσει, που επιλέγει ακροατήρια που φοβάται και δεν τολμά να πλησιάσει την κοινωνία για να μην γίνει κοινωνός της αγανάκτησης και της οργής που διακατέχει το λαό, είστε ένας πρωθυπουργός υπό επιτήρηση και σε σύγχυση και δυστυχώς για όλους μας αυτό σας καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνο για τη χώρα μας.