Το μέτρο είναι το παν στη ζωή. Το ίδιο και στην πολιτική, καθώς η πολιτική καθορίζει πτυχές της ζωής μας.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρνει να πείσει την κοινωνία είναι γιατί πολιτικά κινείται έξω από το μέτρο. Δεν κινείται ριζοσπαστικά, κάτι που έχει λογική στην πολιτική και είναι θεμιτό. Κινείται εκτός μέτρου και λογικής, με αποτέλεσμα να διαψεύδεται συνεχώς από τα γεγονότα και από την ίδια τη ζωή. Τελευταίο παράδειγμα είναι τα έργα που έγιναν στην Ακρόπολη από την κυβέρνηση για τη διαμόρφωση διαδρόμων πρόσβασης ΑμεΑ. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε καταγγείλει την κυβέρνηση για «αυταρχισμό και ιδιοκτησιακή νοοτροπία ακόμα και στον Πολιτισμό» αλλά και για τσιμεντοποίηση ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Προχθές η UNESCO σε έκθεσή της τόνισε ότι το μνημείο στον Ιερό Βράχο αποτελεί «πρότυπο συντήρησης κληρονομιάς σε παγκόσμιο επίπεδο»! Ως προς τη διεύρυνση, δε, των διαδρομών επίσκεψης, το ασανσέρ και τον φωτισμό, αναφέρει ότι υλοποιήθηκαν όλα κατόπιν μελετών, εξέτασης και τεκμηρίωσης. Ούτε τσιμέντωμα, ούτε υποβάθμιση, ούτε ξεπούλημα του μνημείου, όπως μας έλεγαν τροφοδοτώντας με... σανό και μίσος την κοινωνία. Την ίδια ημέρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε την τροπολογία Παπαδημούλη για μη χρηματοδότηση του φράχτη στον Έβρο και υπερψήφισε την τροπολογία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που προβλέπει την κινητοποίηση κονδυλίων για την ενίσχυση των υποδομών στα σύνορα.

Θυμίζουμε ότι παλαιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υιοθετήσει ψευδείς πληροφορίες για μια πεντάχρονη που πέθανε στον Έβρο, για μη ανθρωπιστική δράση του Λιμενικού στην επαναπροώθηση παράνομων μεταναστών και άλλα πολλά. Σε όλες τις περιπτώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτεθειμένος γιατί κινήθηκε ενάντια στο εθνικό συμφέρον. Υιοθετεί μια φήμη, μια κακή πληροφορία ή παραποιεί γεγονότα, δημιουργώντας μια στρεβλή εικόνα για την Ελλάδα, θυσιάζοντας τα πάντα στον βωμό του κομματικού συμφέροντος. Και φυσικά, όταν διαψεύδεται, πουθενά καμία «συγγνώμη». Υποστηρίζει κάτι. Αποδεικνύεται λάθος, αλλά δεν ζητάει «συγγνώμη». Προχωράει με... φόρα στην κατρακύλα. Κλείνει τα μάτια να μη δει την πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι εκεί. Δεν ξεπερνιέται. Και ενίοτε εκδικείται. Αλλά και ο λαός είναι εκεί. Κρίνει και καταδικάζει με την ψήφο του.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 21/4