Η Πύλα διδάσκει
Θα λογοδοτήσει κανείς για τον τραυματισμό των κυανόκρανων και για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου;
ΣΤΙΣ 7 Δεκεμβρίου 1941, οι ΗΠΑ δέχθηκαν επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Ο στόλος του Ειρηνικού καταστράφηκε και η Ουάσινγκτον μπήκε, αναγκαστικά, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πριν από την επίθεση οι Ιάπωνες, που είχαν διαταράξει τη σχέση τους με τις ΗΠΑ λόγω της επεκτατικής τους πολιτικής στην Κίνα, κέρδιζαν χρόνο με ατέρμονες διπλωματικές συνομιλίες. Η Τουρκία ποτέ δεν έκρυψε τις βλέψεις της στο Αιγαίο. Ακολουθεί με την Ελλάδα την τακτική του «σκωτσέζικου ντουζ». Μία ζέστη, μία κρύο. Ζέστη, όταν η ζωή μέσα από φυσικές καταστροφές μάς φέρνει κοντά. Κρύο, όταν ο μεγαλοϊδεατισμός της σαλπάρει στα νερά της Μεσογείου, αναζητώντας τη «γαλάζια πατρίδα». Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, υπάρχει πάντα η υπόθεση της Κύπρου, που αποτελεί την απόλυτη ντροπή για τη διεθνή κοινότητα και αποτυχία του ΟΗΕ στην εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ πρόκληση των Τουρκοκυπρίων στην ουδέτερη ζώνη, στην Πύλα, με τη μη εγκεκριμένη οικοδομική δραστηριότητα, είναι απλώς ακόμα ένα μήνυμα των κατοχικών δυνάμεων, δηλαδή της ίδιας της Τουρκίας, για την επιβολή τετελεσμένων. Είναι η γνωστή τακτική. Κάνει δύο βήματα μπροστά και μπροστά στις διεθνείς αντιδράσεις υποχωρεί ένα βήμα και η διεθνής κοινότητα νιώθει ικανοποιημένη ότι κάτι πέτυχε. Εν τω μεταξύ, εσύ έχεις κερδίσει ένα βήμα… Οι λεκτικές αντιδράσεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για «απαράδεκτη επίθεση εναντίον κυανόκρανων», που «μπορεί να αποτελεί σοβαρό έγκλημα δυνάμει του Διεθνούς Δικαίου», ακούγονται ωραία στα αυτιά, αλλά είναι «άσφαιρα πυρά» στον αέρα.
ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙ κανείς για τον τραυματισμό των κυανόκρανων; Θα πληρώσει κάποιος για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου; Πλήρωσε κανείς για τις δολοφονίες Ισαάκ και Σολωμού; Και, τελικά, γιατί η Τουρκία να πάρει στα σοβαρά έναν Οργανισμό που περιορίζεται σε ευχολόγια, που αδυνατεί να επιβάλει το Διεθνές Δίκαιο και μόνιμα μέλη του το παραβιάζουν κατάφωρα έχοντας μόνο οικονομικές κυρώσεις; Είναι δεδομένο ότι η Τουρκία θα συνεχίσει την τακτική του ζεστού-κρύου με την Ελλάδα. Η χώρα μας σωστά πράττει και συνομιλεί μαζί της, αφού το μεγάλο μας «όπλο» είναι η επιβολή του Διεθνούς Δικαίου. Πράττει, όμως, ακόμα καλύτερα που εξοπλίζεται με σύγχρονα όπλα. Όταν οι Ιάπωνες, με τόσους κώδικες τιμής, φέρθηκαν «μπαμπέσικα» στις ΗΠΑ, γιατί η Τουρκία να φερθεί διαφορετικά; Άλλωστε, οι λέξεις «μπέσα» και τουρκική διπλωματία έχει αποδειχθεί ότι είναι ασύμβατες.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ πρόκληση των Τουρκοκυπρίων στην ουδέτερη ζώνη, στην Πύλα, με τη μη εγκεκριμένη οικοδομική δραστηριότητα, είναι απλώς ακόμα ένα μήνυμα των κατοχικών δυνάμεων, δηλαδή της ίδιας της Τουρκίας, για την επιβολή τετελεσμένων. Είναι η γνωστή τακτική. Κάνει δύο βήματα μπροστά και μπροστά στις διεθνείς αντιδράσεις υποχωρεί ένα βήμα και η διεθνής κοινότητα νιώθει ικανοποιημένη ότι κάτι πέτυχε. Εν τω μεταξύ, εσύ έχεις κερδίσει ένα βήμα… Οι λεκτικές αντιδράσεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για «απαράδεκτη επίθεση εναντίον κυανόκρανων», που «μπορεί να αποτελεί σοβαρό έγκλημα δυνάμει του Διεθνούς Δικαίου», ακούγονται ωραία στα αυτιά, αλλά είναι «άσφαιρα πυρά» στον αέρα.
ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΕΙ κανείς για τον τραυματισμό των κυανόκρανων; Θα πληρώσει κάποιος για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου; Πλήρωσε κανείς για τις δολοφονίες Ισαάκ και Σολωμού; Και, τελικά, γιατί η Τουρκία να πάρει στα σοβαρά έναν Οργανισμό που περιορίζεται σε ευχολόγια, που αδυνατεί να επιβάλει το Διεθνές Δίκαιο και μόνιμα μέλη του το παραβιάζουν κατάφωρα έχοντας μόνο οικονομικές κυρώσεις; Είναι δεδομένο ότι η Τουρκία θα συνεχίσει την τακτική του ζεστού-κρύου με την Ελλάδα. Η χώρα μας σωστά πράττει και συνομιλεί μαζί της, αφού το μεγάλο μας «όπλο» είναι η επιβολή του Διεθνούς Δικαίου. Πράττει, όμως, ακόμα καλύτερα που εξοπλίζεται με σύγχρονα όπλα. Όταν οι Ιάπωνες, με τόσους κώδικες τιμής, φέρθηκαν «μπαμπέσικα» στις ΗΠΑ, γιατί η Τουρκία να φερθεί διαφορετικά; Άλλωστε, οι λέξεις «μπέσα» και τουρκική διπλωματία έχει αποδειχθεί ότι είναι ασύμβατες.