Είναι αλήθεια ότι η Αριστερά στην Ελλάδα έπρεπε να έλθει στην εξουσία για να αποδομηθεί πλήρως. Τα όσα συμβαίνουν στην... κυβερνώσα Αριστερά, στον ΣΥΡΙΖΑ, απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τους ψηφοφόρους από το συγκεκριμένο κόμμα. Από την άλλη, η ατολμία της Κεντροαριστεράς να πάρει ρεαλιστικές θέσεις για τα μείζονα προβλήματα της χώρας και η φοβική στάση της κυβέρνησης της ΝΔ σε πολλά από αυτά δίνουν περιθώριο σε κάθε λογής πολιτικό φιντάνι, χρησιμοποιώντας κυρίως τα social media, να επαγγέλλεται λύσεις και να εμφανίζεται ως σωτήρας. Ταυτόχρονα, όμως, ενεργώντας ως Δούρειος Ίππος στις αντοχές της εθνικής συνοχής, διαδίδει σενάρια για εθνικές υποχωρήσεις και ξεπούλημα ακόμα και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας.

Ποιος πλήττει όμως περισσότερο τα εθνικά συμφέροντα; Μήπως αυτός που φωνάζει καθημερινά «λύκος στα πρόβατα» και αν έλθει πράγματι «λύκος» κανείς δεν θα του δίνει σημασία, αλλά κι εκείνος που για να ανελιχθεί πολιτικά συμμαχεί ακόμα και με εχθρούς των θέσεων της χώρας μας; Δυστυχώς, στη χώρα μας η άκρα Δεξιά είναι γραφική. Κινείται από τις επιστολές του Ιησού και καταλήγει σε συμφωνίες Μητσοτάκη - Ερντογάν για ξεπούλημα των νησιών και του Αιγαίου. Δεν υφίσταται Δεξιά εθνικά υπεύθυνη με την οποία θα μπορούσε να συνεργαστεί η Κεντροδεξιά εάν υπάρξει ανάγκη. Και το χειρότερο, επειδή η ανάγκη έκφρασης της Δεξιάς στα δεξιά της ΝΔ υπάρχει, κάθε ένας πολιτικός αρχηγός που φιλοδοξεί να καλύψει το συγκεκριμένο πολιτικό κενό υποπίπτει σε τέτοιου είδους ατοπήματα που καθιστούν τη συνεργασία με την παρούσα κυβέρνηση απαγορευτική.

Τελευταία περίπτωση αυτή της κυρίας Λατινοπούλου, η οποία έσπευσε να συμμαχήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την ομάδα του Όρμπαν, ο οποίος, να θυμίσουμε, έχει καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους εκπροσώπους των Τουρκοκυπρίων, αναγνωρίζοντας έμμεσα την υπόσταση του ψευδοκράτους, έχει ταχθεί υπέρ των συμφερόντων της Τουρκίας με την οποία έχει σημαντικές εμπορικές συναλλαγές και έχει ταχθεί υπέρ της επιστροφής των μεταναστών στην πρώτη χώρα εισόδου στην ΕΕ, δηλαδή στην Ελλάδα, Ιταλία, Βουλγαρία... Αν αυτός είναι πατριωτισμός, αλήθεια, τι είναι υπονόμευση των εθνικών θέσεων;

Όλη αυτή η κατάσταση καθιστά ακόμα πιο μεγάλη την ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας. Όχι γιατί πρέπει με την πολιτική της να καλύψει το κενό τού προς τα δεξιά της χώρου, αλλά γιατί πρέπει με επαρκή και ειλικρινή ενημέρωση της κοινής γνώμης να βάλει φρένο στις διαρροές προς τα δεξιά της. Η Ελλάδα την πενταετία 2015-2019 βίωσε πολλούς πειραματισμούς. Δεν έχει περιθώρια για νέους.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή