Το πρόβλημα με ορισμένους καλλιτέχνες τύπου Κραουνάκη και τον άλλον που συλλαβοφέρνει ακατάληπτα ρίμες μέχρι στιχουργικής κοπώσεως, εννοώ τον Φοίβο Δεληβοριά, είναι πως «συνδικαλίζονται» τάχα μου ως μεροκαματιάρηδες εργάτες της τέχνης, ενω ειναι επιχειρηματίες του θεάματος και του ακροάματος...

Τώρα στο άλλο θέμα με τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών: υποτίθεται πως μοίραζαν διαβεβαιώσεις για επίλυση του, προφανώς για να δικαιολογούν και τη «συνδικαλιστική» τους δράση, αναδεικνύοντας το «κολλητιλίκι» τους με τον Αλέξη Τσίπρα σε πειστικό επιχείρημα για την επιτυχή ολοκλήρωση του αγώνα τους.

Πέντε χρόνια που ηταν με τον Αλέξη Τσίπρα «αγκαλιά» τι στην ευχή έκαναν και τους φταίει απο το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης του ο Μητσοτάκης και σε αυτό το θέμα;

Ας βγουν ευθέως να δηλώσουν πως τον σιχαίνονται σαν άνθρωπο. Θα ηταν πιο τίμιο απο το να χρησιμοποιούν την «καλλιτεχνική» τους ιδιότητα για να τον «κράξουν» με «συνδικαλιστικές» προφάσεις.

Ειναι γνωστο άλλωστε πως ο μεν Κραουνάκης δεν θέλει τα τραγουδια του στου Μητσοτάκη τα λημέρι, ενω ο Δεληβοριάς, ουτε φωτογραφια μαζί του. Θυμάστε φαντάζομαι πως απαίτησε να «αφαιρεθεί» η φωτογραφια του απο μια συνάντηση που ειχε κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με εκπροσώπους των καλλιτεχνών οταν ηταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτευσης και ο κ. Δεληβοριάς έκανε ολόκληρο σαματά γι' αυτό.

Προ ημερών όμως πήγε και έκανε τηλεδιάσκεψη με τον Αλέξη Τσίπρα, έδωσε και συνέντευξη πριν τον Τσίπρα στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ.

Και το κωμικό της υπόθεσης, αλλα και της υποκρισίας;

Τις συνεντεύξεις διαμαρτυρίας, τους τις έπαιρνε ο πρώην υπουργός Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ και δημοσιογράφος Ν. Ξυδάκης. Αυτός που θα ειχε λυσει το πρόβλημα τους...

Ειναι μετα απ’ όλα αυτά να μην πηδήξεις απο την ταράτσα του Φοίβου;