Η αγωγή του κ. Τσίπρα
Ας μη γελιόμαστε. Η αγωγή που κατέθεσε ο αρχηγός της Αξιωματικης Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας εναντίον του εκδότη της εφημερίδας «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», Γιάννη Κουρτάκη και του δημοσιογράφου των «Νέων», Γιώργου Παπαχρήστου δεν σχετίζεται με καμία συκοφαντική δυσφήμηση της προσωπικότητας του αναφορικά με τον τρόπο που ακολούθησε για να εξασφαλίσει με εξαιρετικά προνομιακούς όρους την βίλα στο Σούνιο.
Η αποκαλύψη της συγκεκριμένης πληροφορίας ήταν αυτή που το κόστισε και έτσι έμαθε ο ελληνικός λαός, αλλά κυρίως οι αγαθοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πως ο κ.Τσίπρας δεν είναι αυτό που θέλει να δείχνει προς τα έξω. Δηλαδή το παιδί του λαού, ο ηγέτης που δεν μολύνθηκε από τον ιό της καλοπέρασης, δεν απέκτησε τα χούγια των προηγούμενων, δεν γοητεύτηκε από τα λούσα της εξουσίας, δεν ενθουσιάστηκε απο τα πάρε δώσε με τη διαπλοκή, αλλά διατήρησε στο ακέραιο την αντισυμβατικότητα του και έναν ιδιότυπο αντικομφορμισμό απέναντι στην πολιτική ελίτ της χώρας, διαχωρίζοντας εαυτόν από την φάρα των «νεόπλουτών» του κοινοβουλευτισμού. Επί της ουσίας όμως έκρυβε αλήθειες από τον ελληνικό λαό για να διαιωνίσει το μύθο του ηθικού πλεονεκτήματος, καθώς αυτή ηταν η τελευταία του γραμμή άμυνας, αφού σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, ακολούθησε την πεπατημένη των προκατόχων του, υπογραφοντας και μνημόνια και υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία για 100 χρόνια από τις κατάπτυστες συμφωνίες του με τους δανειστές.
Ακόμη και οι στενοί του συνεργάτες οταν το θέμα της βίλας του Σουνίου ήρθε στο φως της δημοσιότητας δεν ήξεραν ποια είναι η αλήθεια και αναφέρονταν σε μια άλλη παραθεριστική κατοικία, που είχε νοικιάσει από το 2015 με «μεσάζοντα» έναν επιχειρηματία φίλο του. Και σε αυτή την περίπτωση αποδείχτηκε πως «έπαιζε» στα δάχτυλα τις «μισθώσεις» με παρένθετα πρόσωπα, καθώς μετά από αρκετό καιρό ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε πως η πρώτη του εξοχική κατοικία ανήκε σε γνωστό εφοπλιστή, ο οποίος βρισκόταν και στην περίφημη λίστα Λαγκάρντ, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει σημαία για να κερδοσκοπήσει πολιτικά ή να στοχοποιήσει επιλεκτικά κάποια πρόσωπα, όπως τον δικηγόρο Σ. Παπασταύρου, που στο τέλος αθώωθηκε πανηγυρικά.
«Το δεν έχω να κρύψω τίποτα» του κ. Τσίπρα ερχόταν πάντα κατόπιν εορτής και με μια επιθετική ρητορική εναντίον των δημοσιογράφων που είχαν το σθένος να βρεθούν απέναντι του. Το να κρύβεις καμιά φορά την αλήθεια ισούται με το να λες ψέματα. Ειδικά οταν εισαι πολιτικός αρχηγός και οφείλεις να μην αφήνεις καμία σκιά να τρέχει σε βάρος σου. Διότι ο κ. Τσίπρας ειναι ο άνθρωπος που πολιτεύτηκε με μια συκοφαντική ρητορική έναντι των πολιτικών του αντιπάλων και ταυτόχρονα με συστηματική δυσφμήση του δημοσιογραφικού κλάδου.
Ακόμη και για υποθέσεις που δεν υπήρχαν στοιχεία ή βρίσκονταν στο στάδιο της έρευνας ο Αλέξης Τσίπρας ηταν αυτός που από το βήμα της Βουλής «προεξοφλούσε» καταδικαστικές αποφάσεις ή προανήγγειλε τιμωριτικές ποινές ακόμη και για απλούς πολίτες, που δεν είχαν τη δύναμη της κοινοβουλευτικής ασυλίας. Επίσης, στην εκστρατεία λάσπης απέναντι σε όποιον θεωρούσε εχθρό του ή εμπόδιο στα σχέδια του ενσωμάτωνε και την δόλια πρακτική των ερωτημάτων και των υπαινικτικών αναφορών, ώστε ο μέσος πολίτης να σχηματίζει απαίσια γνώμη για όσους ο κ.Τσίπρας έπιανε στο στόμα. Ειδικά την περίοδο που συγκυβερνούσε με τον Π. Καμμένο, αφμότεροι, ειχαν μεγαλουργήσει σε αυτό το πονηρό σπορ. Ακόμη και στο εξώδικο που έστειλε στον εκδότη των «Παραπολιτικών», Γιάννη Κουρτάκη, πριν οδηγηθεί στην επίδοση της αγωγής, ήδη προεξοφλούσε την καταδίκη του, αναφέροντας που θα δώσει τα χρήματα της αποζημίωσης του.
Με βάση τα παραπάνω η επόμενη κίνηση του κ. Τσίπρα θα είναι να μοιράζει εξώδικα και αγωγές και στους πολίτες, που τον αποδοκίμασαν στις κάλπες ή τον έκραξαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν αποκαλύφθηκε πως λιγες ημέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι, πάλι στα μουλωχτά εκανε διακοπές με το κότερο της οικογένειας Παναγοπούλου. Όσο τα σχετικά ρεπορτάζ δεν συνοδεύοταν από φωτογραφικά ντοκουμέντα η Κουμουνδούρου έκανε λόγο για fake news. Οταν όμως βγήκαν και οι επίμαχες φωτογραφίες στη δημοσιότητα τότε ο Α. Τσίπρας για να δικαιολογηθεί έλεγε πως φιλοξενήθηκε στο κότερο μιας συνεργάτιδας του και αυτό δεν συνιστά κάτι επιλήψιμο για το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Ξανά μανά σανό με το τσουβάλι. Οταν για την αριστερά που εκπροσωπεί ηθικά απαράδεκτο ήταν να τρώνε σε ακριβές ταβέρνες οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατιίας και του ΠΑΣΟΚ την ώρα που ο κόσμος πέθαινε από τα μαγκάλια και τα παιδάκια λιποθυμούσαν στα σχολεία.
Στην προκειμένη περίπτωση, δηλαδή με την βίλα στο Σούνιο, η αγωγή του κ. Τσίπρα είναι ένας επιθετικός αντιπερισπασμός μήπως καταφέρει να υπερκεράσει δια της δικαστικής οδού, την κοινωνική χλεύη που εισέπραξε όταν κανένας πολίτης δεν πείστηκε ότι βρήκε εξοχική κατοικία στην συγκεκριμένη περιοχή σε τόσο εξευτελιστική τιμή.
Καταπώς θα έλεγε και ο ίδιος παλαιότερα οταν κουνούσε το δάχτυλο στους πολιτικούς του αντιπάλους «δεν σας πιστεύει ο κόσμος». Και επειδή η αριστερά αρέσκεται στα «λαϊκά δικαστήρια» η εξέταση της αγωγής που κατέθεσε εναντιον των δημοσιογράφων επειδή ασχολήθηκαν με την οικία του στο Σούνιο καλό θα ήταν να γίνει σε δημόσια θέα. Να δούμε τίνος το μέρος θα πάρει η κοινή γνώμη και ο λαϊκός παράγοντας.
Η αποκαλύψη της συγκεκριμένης πληροφορίας ήταν αυτή που το κόστισε και έτσι έμαθε ο ελληνικός λαός, αλλά κυρίως οι αγαθοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πως ο κ.Τσίπρας δεν είναι αυτό που θέλει να δείχνει προς τα έξω. Δηλαδή το παιδί του λαού, ο ηγέτης που δεν μολύνθηκε από τον ιό της καλοπέρασης, δεν απέκτησε τα χούγια των προηγούμενων, δεν γοητεύτηκε από τα λούσα της εξουσίας, δεν ενθουσιάστηκε απο τα πάρε δώσε με τη διαπλοκή, αλλά διατήρησε στο ακέραιο την αντισυμβατικότητα του και έναν ιδιότυπο αντικομφορμισμό απέναντι στην πολιτική ελίτ της χώρας, διαχωρίζοντας εαυτόν από την φάρα των «νεόπλουτών» του κοινοβουλευτισμού. Επί της ουσίας όμως έκρυβε αλήθειες από τον ελληνικό λαό για να διαιωνίσει το μύθο του ηθικού πλεονεκτήματος, καθώς αυτή ηταν η τελευταία του γραμμή άμυνας, αφού σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, ακολούθησε την πεπατημένη των προκατόχων του, υπογραφοντας και μνημόνια και υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία για 100 χρόνια από τις κατάπτυστες συμφωνίες του με τους δανειστές.
Ακόμη και οι στενοί του συνεργάτες οταν το θέμα της βίλας του Σουνίου ήρθε στο φως της δημοσιότητας δεν ήξεραν ποια είναι η αλήθεια και αναφέρονταν σε μια άλλη παραθεριστική κατοικία, που είχε νοικιάσει από το 2015 με «μεσάζοντα» έναν επιχειρηματία φίλο του. Και σε αυτή την περίπτωση αποδείχτηκε πως «έπαιζε» στα δάχτυλα τις «μισθώσεις» με παρένθετα πρόσωπα, καθώς μετά από αρκετό καιρό ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε πως η πρώτη του εξοχική κατοικία ανήκε σε γνωστό εφοπλιστή, ο οποίος βρισκόταν και στην περίφημη λίστα Λαγκάρντ, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει σημαία για να κερδοσκοπήσει πολιτικά ή να στοχοποιήσει επιλεκτικά κάποια πρόσωπα, όπως τον δικηγόρο Σ. Παπασταύρου, που στο τέλος αθώωθηκε πανηγυρικά.
«Το δεν έχω να κρύψω τίποτα» του κ. Τσίπρα ερχόταν πάντα κατόπιν εορτής και με μια επιθετική ρητορική εναντίον των δημοσιογράφων που είχαν το σθένος να βρεθούν απέναντι του. Το να κρύβεις καμιά φορά την αλήθεια ισούται με το να λες ψέματα. Ειδικά οταν εισαι πολιτικός αρχηγός και οφείλεις να μην αφήνεις καμία σκιά να τρέχει σε βάρος σου. Διότι ο κ. Τσίπρας ειναι ο άνθρωπος που πολιτεύτηκε με μια συκοφαντική ρητορική έναντι των πολιτικών του αντιπάλων και ταυτόχρονα με συστηματική δυσφμήση του δημοσιογραφικού κλάδου.
Ακόμη και για υποθέσεις που δεν υπήρχαν στοιχεία ή βρίσκονταν στο στάδιο της έρευνας ο Αλέξης Τσίπρας ηταν αυτός που από το βήμα της Βουλής «προεξοφλούσε» καταδικαστικές αποφάσεις ή προανήγγειλε τιμωριτικές ποινές ακόμη και για απλούς πολίτες, που δεν είχαν τη δύναμη της κοινοβουλευτικής ασυλίας. Επίσης, στην εκστρατεία λάσπης απέναντι σε όποιον θεωρούσε εχθρό του ή εμπόδιο στα σχέδια του ενσωμάτωνε και την δόλια πρακτική των ερωτημάτων και των υπαινικτικών αναφορών, ώστε ο μέσος πολίτης να σχηματίζει απαίσια γνώμη για όσους ο κ.Τσίπρας έπιανε στο στόμα. Ειδικά την περίοδο που συγκυβερνούσε με τον Π. Καμμένο, αφμότεροι, ειχαν μεγαλουργήσει σε αυτό το πονηρό σπορ. Ακόμη και στο εξώδικο που έστειλε στον εκδότη των «Παραπολιτικών», Γιάννη Κουρτάκη, πριν οδηγηθεί στην επίδοση της αγωγής, ήδη προεξοφλούσε την καταδίκη του, αναφέροντας που θα δώσει τα χρήματα της αποζημίωσης του.
Με βάση τα παραπάνω η επόμενη κίνηση του κ. Τσίπρα θα είναι να μοιράζει εξώδικα και αγωγές και στους πολίτες, που τον αποδοκίμασαν στις κάλπες ή τον έκραξαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν αποκαλύφθηκε πως λιγες ημέρες μετά την τραγωδία στο Μάτι, πάλι στα μουλωχτά εκανε διακοπές με το κότερο της οικογένειας Παναγοπούλου. Όσο τα σχετικά ρεπορτάζ δεν συνοδεύοταν από φωτογραφικά ντοκουμέντα η Κουμουνδούρου έκανε λόγο για fake news. Οταν όμως βγήκαν και οι επίμαχες φωτογραφίες στη δημοσιότητα τότε ο Α. Τσίπρας για να δικαιολογηθεί έλεγε πως φιλοξενήθηκε στο κότερο μιας συνεργάτιδας του και αυτό δεν συνιστά κάτι επιλήψιμο για το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Ξανά μανά σανό με το τσουβάλι. Οταν για την αριστερά που εκπροσωπεί ηθικά απαράδεκτο ήταν να τρώνε σε ακριβές ταβέρνες οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατιίας και του ΠΑΣΟΚ την ώρα που ο κόσμος πέθαινε από τα μαγκάλια και τα παιδάκια λιποθυμούσαν στα σχολεία.
Στην προκειμένη περίπτωση, δηλαδή με την βίλα στο Σούνιο, η αγωγή του κ. Τσίπρα είναι ένας επιθετικός αντιπερισπασμός μήπως καταφέρει να υπερκεράσει δια της δικαστικής οδού, την κοινωνική χλεύη που εισέπραξε όταν κανένας πολίτης δεν πείστηκε ότι βρήκε εξοχική κατοικία στην συγκεκριμένη περιοχή σε τόσο εξευτελιστική τιμή.
Καταπώς θα έλεγε και ο ίδιος παλαιότερα οταν κουνούσε το δάχτυλο στους πολιτικούς του αντιπάλους «δεν σας πιστεύει ο κόσμος». Και επειδή η αριστερά αρέσκεται στα «λαϊκά δικαστήρια» η εξέταση της αγωγής που κατέθεσε εναντιον των δημοσιογράφων επειδή ασχολήθηκαν με την οικία του στο Σούνιο καλό θα ήταν να γίνει σε δημόσια θέα. Να δούμε τίνος το μέρος θα πάρει η κοινή γνώμη και ο λαϊκός παράγοντας.
