Το τελευταίο «παίγνιο» του Αλέξη Τσίπρα
Τους πρώτους µήνες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο δηµόσιος διάλογος και τα δηµοσιεύµατα σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο περιστρέφονταν γύρω από την περίφηµη «Θεωρία παιγνίων».
Σε αυτή τη θεωρία, ο πρώην υπουργός Οικονοµικών Γιάνης Βαρουφάκης θεωρήθηκε ο απόλυτος γνώστης και εµπνευστής της διαπραγµατευτικής τακτικής της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές της χώρας.
Ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25 αρνείται µετ’ επιτάσεως ότι εφάρµοσε τη «Θεωρία παιγνίων» το πρώτο εξάµηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τέσσερα και κάτι χρόνια µετά ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται ότι έβαλε την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε ένα «παίγνιο µηδενικού αθροίσµατος» µε τη µεταρρύθµιση του «Κλεισθένη» και την επιστροφή της αποτυχηµένης απλής αναλογικής ύστερα από 69 ολόκληρα χρόνια.
Στο «παίγνιο µηδενικού αθροίσµατος» της απλής αναλογικής του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο αφορά σε πρώτο επίπεδο την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν υπάρχει ενδιάµεση κατάσταση, αλλά µόνο δύο αποτελέσµατα.
Το πρώτο ενδεχόμενο είναι να λειτουργήσει ευεργετικά για τους δήµους και τις περιφέρειες, οι επικεφαλής των συνδυασµών να συνεργαστούν για το καλό της περιοχής τους και όλα να κυλήσουν οµαλά, µέχρι τις επόµενες αυτοδιοικητικές εκλογές, το 2023, ή µέχρι να έρθει ένας νόµος ο οποίος θα αντικαταστήσει τον «Κλεισθένη». Όσο καλό κι αν ακούγεται, µοιάζει κάτι παραπάνω από ουτοπικό.
Το δεύτερο ενδεχόµενο είναι δήµοι και περιφέρειες να «βυθιστούν» σε ακυβερνησία και ασυνεννοησία, µε έργα να µην ολοκληρώνονται, προϋπολογισµούς να µην ψηφίζονται, καίριες αποφάσεις να µην παίρνονται και τους κατά τόπους επικεφαλής να αναλώνονται σε ένα ατέρµονο παρασκηνιακό και παλαιοκοµµατικό πάρε-δώσε µε τους υπόλοιπους επικεφαλής δηµοτικών παρατάξεων, µόνο και µόνο για να πάρουν την ψήφο των συµβούλων σε επιµέρους θέµατα.
Ενδείξεις για το ποια θα είναι η τελική κατάληξη δεν υπάρχουν, προς το παρόν. Το µόνο σίγουρο είναι ότι η απλή αναλογική «άνοιξε την όρεξη» σε πολλούς υποψηφίους να διεκδικήσουν ψήφο και να εκλέξουν όσους δηµοτικούς συµβούλους µπορούν.
Σε ουκ ολίγους δήµους της χώρας εµφανίστηκαν υποψήφιοι δήµαρχοι οι οποίοι µέχρι τώρα ήταν µέλη µεγάλων δηµοτικών συνδυασµών, µε µόνο κίνητρο να αποτελέσουν τους ρυθµιστές της επόµενης µέρας.
Η µεγάλη διαφορά είναι ότι, στην περίπτωση που επικρατήσει το δεύτερο αποτέλεσµα στο παίγνιο µε την απλή αναλογική, εκείνοι που θα βγουν χαµένοι θα είναι οι πολίτες και οι τοπικές κοινωνίες, που θα βλέπουν την περιοχή τους να µαραζώνει, λόγω µιας ιδεολογικής εµµονής της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τη θητεία της µε «Θεωρία παιγνίων» και έτσι τελειώνει.
Ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25 αρνείται µετ’ επιτάσεως ότι εφάρµοσε τη «Θεωρία παιγνίων» το πρώτο εξάµηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τέσσερα και κάτι χρόνια µετά ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται ότι έβαλε την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε ένα «παίγνιο µηδενικού αθροίσµατος» µε τη µεταρρύθµιση του «Κλεισθένη» και την επιστροφή της αποτυχηµένης απλής αναλογικής ύστερα από 69 ολόκληρα χρόνια.
Στο «παίγνιο µηδενικού αθροίσµατος» της απλής αναλογικής του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο αφορά σε πρώτο επίπεδο την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν υπάρχει ενδιάµεση κατάσταση, αλλά µόνο δύο αποτελέσµατα.
Το πρώτο ενδεχόμενο είναι να λειτουργήσει ευεργετικά για τους δήµους και τις περιφέρειες, οι επικεφαλής των συνδυασµών να συνεργαστούν για το καλό της περιοχής τους και όλα να κυλήσουν οµαλά, µέχρι τις επόµενες αυτοδιοικητικές εκλογές, το 2023, ή µέχρι να έρθει ένας νόµος ο οποίος θα αντικαταστήσει τον «Κλεισθένη». Όσο καλό κι αν ακούγεται, µοιάζει κάτι παραπάνω από ουτοπικό.
Το δεύτερο ενδεχόµενο είναι δήµοι και περιφέρειες να «βυθιστούν» σε ακυβερνησία και ασυνεννοησία, µε έργα να µην ολοκληρώνονται, προϋπολογισµούς να µην ψηφίζονται, καίριες αποφάσεις να µην παίρνονται και τους κατά τόπους επικεφαλής να αναλώνονται σε ένα ατέρµονο παρασκηνιακό και παλαιοκοµµατικό πάρε-δώσε µε τους υπόλοιπους επικεφαλής δηµοτικών παρατάξεων, µόνο και µόνο για να πάρουν την ψήφο των συµβούλων σε επιµέρους θέµατα.
Ενδείξεις για το ποια θα είναι η τελική κατάληξη δεν υπάρχουν, προς το παρόν. Το µόνο σίγουρο είναι ότι η απλή αναλογική «άνοιξε την όρεξη» σε πολλούς υποψηφίους να διεκδικήσουν ψήφο και να εκλέξουν όσους δηµοτικούς συµβούλους µπορούν.
Σε ουκ ολίγους δήµους της χώρας εµφανίστηκαν υποψήφιοι δήµαρχοι οι οποίοι µέχρι τώρα ήταν µέλη µεγάλων δηµοτικών συνδυασµών, µε µόνο κίνητρο να αποτελέσουν τους ρυθµιστές της επόµενης µέρας.
Η µεγάλη διαφορά είναι ότι, στην περίπτωση που επικρατήσει το δεύτερο αποτέλεσµα στο παίγνιο µε την απλή αναλογική, εκείνοι που θα βγουν χαµένοι θα είναι οι πολίτες και οι τοπικές κοινωνίες, που θα βλέπουν την περιοχή τους να µαραζώνει, λόγω µιας ιδεολογικής εµµονής της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τη θητεία της µε «Θεωρία παιγνίων» και έτσι τελειώνει.