Ο Εμμανουέλ Μακρόν υπό τους ήχους της Ωδής στη Χαρά του Μπετόβεν περπατάει από την αυλή του Ναπολέοντα στο Λούβρο, για να μιλήσει στην εξέδρα που είχε στηθεί μπροστά από τη γυάλινη πυραμίδα. Η Ευρώπη έχει πάρει βαθιά ανάσα ανακούφισης μετά την επικράτησή του έναντι της Μαρίν Λεπέν.

Οι δύο από τις τρεις εκλογικές διαδικασίες για το 2017 στην Ευρώπη έχουν ολοκληρωθεί και ο Εμμανουέλ Μακρόν με τον Μαρκ Ρούτε εξασφαλίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα υποστεί δεύτερο σοκ μετά το βρετανικό δημοψήφισμα του 2016 και την ενεργοποίηση των διαδικασιών για το Brexit.

Όλα καλά οπότε...

Κι όμως όχι.

Οι δύο αυτές εκλογικές διαδικασίες πιστοποίησαν και σε επίπεδο αριθμών ότι η Ακροδεξιά στη Γηραιά Ήπειρο ανεβαίνει με ταχείς ρυθμούς. Λεπέν και Βίλντερς ήρθαν δεύτεροι και πλέον δεν αντιμετωπίζονται ως οι γραφικοί του πολιτικού περιθωρίου, αλλά βάζουν την ατζέντα στην προεκλογική συζήτηση.

Κι αν πίσω από τον Μακρόν συντάχθηκε όλο το πολιτικό σύστημα, πλην Μελανσόν, δίνοντάς του την ασφάλεια να παραμείνει σταθερός στη ρητορική του, στην Ολλανδία, ο Μαρκ Ρούτε αναγκάστηκε να παρουσιάσει μία ατζέντα τοποθετημένη λίγο πιο δεξιά, κοντά στον Βίλντερς για να καταφέρει να γυρίσει το κλίμα. Αλλά ακόμα και στη Γαλλία η Μαρίν Λεπέν μέσα στις δύο εβδομάδες, προσέθεσε δύο επιπλέον εκατομμύρια στους ψηφοφόρους της.

Η άνοδος αυτή της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη φυσικά έχει αίτια. Αίτια οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Αίτια που κάποια στιγμή πρέπει να αναζητηθούν και στη συνέχεια να συζητηθούν σε βάθος και με ειλικρίνεια, από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, σε υψηλότατο επίπεδο. Γιατί η άνοδός της δεν είναι κάτι θεωρητικό αλλά κάτι απτό, το οποίο έχει αποτυπωθεί στα εκλογικά αποτελέσματα.

Το πρόβλημα της Ακροδεξιάς αποκτά γενικότερη μορφή, καθώς πλέον δεν είναι εθνικό, αλλά ευρωπαϊκό, γιατί ευρωπαϊκά είναι και τα αίτια που το διόγκωσαν.

Αν λοιπόν δεν γίνει η συζήτηση και η αυτοκριτική, κάθε φορά που γίνονται εκλογές, όλοι θα προσεύχονται να μην επιβεβαιωθεί ο κανόνας που θέλει τις δημοσκοπήσεις να πέφτουν έξω, να μην υπάρχει σιωπηλή πλειοψηφία και άλλα δημοσιογραφικά κλισέ.