Ο Τραμπ φορούσε μια τιρκουάζ γραβάτα και απαντούσε με στόμφο και άνεση στον φημισμένο πολιτικό αναλυτή του φιλικού στον Λευκό Οίκο Fox News. Τα πυρόξανθα μαλλιά -πλούσια ανέμελη χωρίστρα- στη θέση τους. Τα μακριά πόδια ανοικτά, όπως συνηθίζει, τα χέρια ελεύθερα και τα μάτια επίμονα πάνω στον συνομιλητή του. Κουβέντα για όλα τα θέματα, κυρίως για τα fake news και τους Ρώσους.

Η συνέντευξη στον Λευκό Οίκο μεταδόθηκε την περασμένη εβδομάδα και την είδα στη Νέα Υόρκη. Δίπλα, τα άλλα κανάλια έπαιζαν στις ειδήσεις «αποκαλύψεις» ότι η Χίλαρι και το Δημοκρατικό Κόμμα χρηματοδότησαν όσους «φούντωσαν» το θέμα της «ρωσικής παρέμβασης» στις αμερικανικές εκλογές και από την άλλη πλευρά ότι οι υπεύθυνοι της καμπάνιας του Τραμπ ζητούσαν μέσω των WikiLeaks πρόσβαση στα περίφημα e-mails της Κλίντον.

Ακουσα τον Τραμπ (για μία ακόμη φορά) να λέει ότι χρησιμοποιεί το Twitter επειδή κατάλαβε πως όσα λέει (ό,τι και να πει) βγαίνουν ακριβώς αντίθετα και αρνητικά από τα περισσότερα κανάλια των ΗΠΑ. Μάλιστα, κάποια στιγμή, όπως είπε, το συζήτησε και με τη Μελάνια. Ετσι, αποφάσισε να κάνει «όπλο» το Διαδίκτυο, όπου τον παρακολουθούν τουλάχιστον 120.000.000 Αμερικανοί.

Σίγουρα ο Ντόναλντ έχει μεγάλη και πολύχρονη τηλεοπτική εμπειρία. Για τον Βλαδίμηρο, τους χάκερ και τη ρωσική επέμβαση είπε διπλωματικά και επιδέξια: «Είδατε πόσο καλά τα καταφέραμε με το Πεκίνο; Εχουμε μια θαυμάσια συνεργασία με τον Κινέζο πρόεδρο που βοήθησε και συμβάλλει στην υπόθεση με τη Βόρεια Κορέα (σ.σ.: αναφέρεται στις κυρώσεις). Γιατί είναι κακό να υπάρχει μια παρόμοια συνεργασία με τον Ρώσο, που να κινείται προς την εξομάλυνση διαφόρων προβλημάτων, αντί να σκεφτόμαστε ότι οι Ρώσοι μπορούν να δουλεύουν ανάποδα;».

Φυσικά, ο Τραμπ έπαιξε στο γήπεδό του (στο φιλικό Fox), αλλά πήρε -πιστεύω- αρκετές θετικές εντυπώσεις. Την ίδια ημέρα (μιας και σας γράφω σήμερα τα αμερικάνικα) ένα κουμπί πιο κάτω στο ζάπινγκ μεταδιδόταν ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ από το PBS (από τη δημόσια τηλεόραση) που αφορούσε το παρασκήνιο της σύγκρουσης Χίλαρι - Πούτιν, παραγωγή της εκπομπής «Frontline». Δεκάδες Αμερικανοί, Ρώσοι και άλλοι διάσημοι αναλυτές και συγκλονιστικά φιλμ και ρεπορτάζ για επένδυση.

Πάμε τώρα στο ρεζουμέ του πρώτου μέρους που είδα: Ο Πούτιν ποτέ δεν εμπιστεύθηκε τον Ομπάμα και κυρίως τη Χίλαρι, που τοποθετήθηκε Secretary of State - υπουργός Εξωτερικών στο State Department. Αφορμή στάθηκε η ξαφνική έκρηξη της Αραβικής Ανοιξης. Πρεμιέρα η Αίγυπτος του φιλοδυτικού Μουμπάρακ και ο ξεσηκωμός μέσω του Διαδικτύου. Η Χίλαρι έσπευσε τότε να δηλώσει υπέρ των δημοκρατικών αλλαγών. Αμέσως μετά η Λιβύη του Καντάφι, που ήταν φίλος της Μόσχας. Ο Βλαδίμηρος είδε με ένα νεύμα των Αμερικανών να συνασπίζονται όλοι οι Δυτικοί στους βομβαρδισμούς της Λιβύης. Και μετά παρακολούθησε άναυδος το φοβερό τέλος του Μουαμάρ. Δεν έβγαλε ποτέ από το μυαλό του το βίντεο με το άγριο λιντσάρισμα του Καντάφι και το πώς ζητούσε έλεος μέσα σε λίμνη αίματος. Αυτό δεν τον άφηνε να «κοιμηθεί». Ενα backstage της Χίλαρι -προτού ξεκινήσει μια συνέντευξη- που την έδειχνε να πανηγυρίζει μόλις έμαθε τον θάνατο του Μουαμάρ, λέγοντας «Τελειώσαμε και με αυτό - (Job well done)», έκανε τις καχυποψίες του Πούτιν βεβαιότητα. Περίμενε (και δεν έπεσε έξω) πότε θα αποπειραθούν την ανατροπή του Ασαντ στη Συρία - κάτι που έγινε λίγο αργότερα, ανεπιτυχώς. Προηγουμένως, όμως, ο Ρώσος είδε μεγάλη κινητοποίηση των αντιφρονούντων στη Μόσχα και μια βροχή καταγγελιών για νοθεία στις εκλογές. Ως διά μαγείας δούλεψαν εκατοντάδες κινητά σε ισάριθμα εκλογικά τμήματα. Τότε πίστεψε απόλυτα ότι το δίδυμο Χίλαρι - Ομπάμα επιδίωκε την ανατροπή του. Ηταν πια θέμα επιβίωσης για τον άρχοντα του Κρεμλίνου. Το μίσος έγινε άσβεστο για τη Χίλαρι. Αυτό ήταν η ουσία του πρώτου μέρους που έπαιξε η εκπομπή «Frontline» στο PBS.

Μεγάλο ενδιαφέρον είχαν και οι αποκαλύψεις που έγιναν για τη δολοφονία του Τζον Κένεντι στο Ντάλας. Ολα τα έγγραφα που αποδεσμεύθηκαν (περίπου 2.800, από τα 30.000 που είναι απόρρητα) αποδεικνύουν ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες είχαν ηχογραφήσει συνομιλίες του Οσβαλντ με Ρώσους αξιωματούχους και πράκτορες της KGB. Μάλιστα, είχε επισκεφθεί τη ρωσική πρεσβεία σε ταξίδι του στο Μεξικό. Παρ’ όλα αυτά, το περίεργο είναι ότι επιστρέφοντας στις ΗΠΑ δεν τον παρακολούθησε κανένας πράκτορας των αρμόδιων υπηρεσιών. Πρέπει να σημειώσω ότι έπειτα από παρέμβαση του επικεφαλής της Αμερικανικής Κατασκοπευτικής Κοινότητας στον Ντόναλντ Τραμπ δεν επετράπη η δημοσίευση του συνόλου των 30.000 απόρρητων ντοκουμέντων για τη δολοφονία του Κένεντι.

Ρώτησα πώς είδε η αμερικανική τηλεόραση την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στον Λευκό Οίκο. Ηταν τυχερός, μου είπαν φίλοι μου - ομογενείς. Είχε πραγματικό «φάρδος». Τον έδειξε καλά η τηλεόραση, εκεί στον Κήπο των Ρόδων όπου δόθηκε η κοινή συνέντευξη με τον Αμερικανό πρόεδρο. Συνήθως, από μια μικρή χώρα όπως η δική μας οι ηγέτες περνάγανε σχεδόν απαρατήρητοι. Φυσικά, αλλιώς αντιμετωπίζονται η Μέρκελ, ο Μακρόν και οι πρόεδροι άλλων χωρών. Είχαν πέσει όμως διάφορα γεγονότα (καταστροφή στο Πουέρτο Ρίκο κ.ά.), και έτσι πήγαν πολλοί δημοσιογράφοι και έπεσε ένα πλήθος ξεκάρφωτων ερωτημάτων προς τον Τραμπ, άσχετων με τα ελληνοαμερικανικά. Η κάμερα όμως έπαιρνε συνεχώς και τους δύο. Ετσι, το αμερικανικό κοινό είχε την ευκαιρία να δει πολλή ώρα τον Αλέξη μας…

Οσον αφορά τον συνεταίρο στην εξουσία Πάνο Καμμένο, έναν άνθρωπο του Τραμπ πλεύρισε, τον Παπαδόπουλο, κι αυτός συνελήφθη για «υπόγειες διαδρομές» με τους Ρώσους και ψευδείς καταθέσεις σε πράκτορες του FBI. Τώρα πάντως θα συνεργαστεί.

Από τη στήλη «Αποκλίνουσα συμπεριφορά» στην Ελευθερία του Τύπου