Η φίλη μου η Ανγκελα βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς πολιτικής κρίσης. Δεν αποκλείεται να στηθούν πάλι κάλπες στη χώρα του ξανθού Ζίγκφριντ. Η κόρη του πάστορα δεν είναι, όπως πολλοί νόμιζαν, άτρωτη. Μοιάζει με τον ήρωα της γερμανικής μυθολογίας. Εχει λουστεί και αυτή στο αίμα του δράκου, αλλά ένα πλατύφυλλο στην πλάτη άφησε ένα αχίλλειο σημείο. Και τώρα, δείχνει αδύναμη και ευάλωτη. Ετσι, η πολιτική συγκυρία, οι σκληρές θέσεις των Φιλελευθέρων, που θέλουν να «πουληθούν» ακριβά για να πάρουν μέρος στη νέα κυβέρνηση, δημιουργούν αστάθεια στη Γερμανία και εντονότατο «πονοκέφαλο» στις Βρυξέλλες, που ως συνήθως το παίζουν ψύχραιμες.

Ως γερμανική αποικία, η κατεχόμενη περιοχή μας (η περίφημη κοιτίδα του πολιτισμού) έχει ταλαιπωρηθεί πολύ, αναμένοντας πότε θα σταθεροποιηθεί η κατάσταση στο Βερολίνο, πότε θα γίνουν εκλογές εκεί, πότε θα σχηματιστεί κυβέρνηση, για να προχωρήσει το θέμα της διαπραγμάτευσης του χρέους ή να ολοκληρωθεί η περίφημη τρίτη αξιολόγηση. Κακά τα ψέματα. Είμαστε στο έλεος των δανειστών-Γερμανών, οι οποίοι ρυθμίζουν ουσιαστικά όχι μόνο την πορεία της οικονομίας αλλά και τα πολιτικά πράγματα στην πατρίδα μας. Η Αθήνα δεν κοιμάται μέχρι να μάθει αν τα «αφεντικά» που θα είναι στη νέα κυβέρνηση είναι πολύ εναντίον μας ή έτσι και έτσι ή άνθρωποι με κατανόηση…

Από τη μία πλευρά οι Γερμανοί και οι Βρυξέλλες, από την άλλη οι Αμερικανοί και το ΔΝΤ. Οι δύο πλευρές του Ατλαντικού δεν κρύβουν ότι συγκρούονται οικονομικά και ότι θέλουν να έχουν το πάνω χέρι - τον έλεγχο στην Ελλάδα. Προκρούστεια κλίνη. Πρέπει να ισορροπείς τέλεια ανάμεσα στις δύο πλευρές, αν θέλεις να είσαι αρτιμελής! Σκεφτείτε τώρα, να περάσουν οι ανθελληνικές θέσεις των Φιλελευθέρων σε μια νέα γερμανική κυβέρνηση. Παλαιότερα (και τώρα όπως μαθαίνουμε…) ήταν υπέρ του Grexit ή, στην «καλύτερη» περίπτωση, ήθελαν να επιβληθούν «σκληρότερα» μέτρα στον ελληνικό λαό. Το ίδιο άκαμπτοι εμφανίζονται και στα θέματα των προσφύγων - στο μεταναστευτικό. Είναι εναντίον της πολιτικής των «ανοικτών θυρών» που εφάρμοσε η καγκελάριος και πιθανολογώ ότι εύκολα θα μπορούσαν να προτείνουν τον επαναπροσδιορισμό όλων των προσφύγων στην «πύλη εισόδου», δηλαδή στη χώρα μας!

Εύκολα, επίσης, μπορούν να αλλάξουν τα συμφωνηθέντα και να επιμείνουν σε πρόσθετα μέτρα, προκειμένου να φτάσουμε την περιβόητη αξιολόγηση. Η κυβερνώσα Αριστερά ανησυχεί.

Δικαιολογημένα. Αν μάλιστα οι Φιλελεύθεροι πάρουν το υπουργείο Οικονομικών (που ζητούν επίμονα), εκτιμάται ότι για μας θα είναι «εφιάλτης στο καταμεσήμερο!». Η μόνη που μπορεί να αναχαιτίσει τις «ορέξεις» τους για πιο επώδυνη-ανθελληνική πολιτική είναι η καγκελάριος, η οποία εμφανίζεται σήμερα αδύναμη και εύθραυστη όσο ποτέ.

Τα σενάρια για την Ελλάδα και τα Βαλκάνια δεν είναι καθόλου καλά για τη χρονιά που έρχεται. Οι Αμερικανοί θέλουν να εντάξουν στο ΝΑΤΟ τα Σκόπια. Η κόντρα του Λευκού Οίκου με τον Ερντογάν και ο «κεραυνοβόλος έρωτας» με τον Πούτιν, πιθανότατα οδηγούν την Τουρκία εκτός Ατλαντικής Συμμαχίας. Ηδη, ο «Σουλτάνος» δείχνει ότι θέλει να φύγει. Ή εκβιάζει για να του παραδώσουν οι Αμερικανοί τον Γκιουλέν και να μην ενισχύουν στρατιωτικά τους Κούρδους ή το θέλει πραγματικά γιατί «πείστηκε» ότι το ΝΑΤΟ θέλησε να τον ανατρέψει και ήταν πίσω από το πραξικόπημα. Αν ο Ερντογάν φύγει από το ΝΑΤΟ, τότε αλλάζει όλη η ισορροπία και ο συσχετισμός δυνάμεων στην περιοχή. Ετσι και αλλιώς υπάρχει θέμα με τις μαζικές αγορές όπλων που κάνει από τη Ρωσία (S-400). Μόσχα, Αγκυρα και Τεχεράνη δημιουργούν μια καινούργια συμμαχία στη Μέση Ανατολή. Γι’ αυτό οι Αμερικανοί αναβαθμίζουν τις βάσεις στην Ελλάδα και υποστηρίζουν τη σύσφιγξη σχέσεων μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου.

Το παιχνίδι χοντραίνει. Είμαστε υποχρεωμένοι να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με το όνομα «Μακεδονία» και τις σχέσεις μας με τη Fyrom και πώς θα αντιμετωπίσουμε πιθανή κλιμάκωση των απαιτήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο και στη Θράκη. Η κατάσταση της οικονομίας δεν ενισχύει επαρκώς ούτε την Εθνική Αμυνα, ούτε τη «Διπλωματία» μας. Η διεθνής κατάσταση τόσο στην Ευρώπη με την κρίση στη Γερμανία, όσο και στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια είναι σκοτεινή. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί. Προς το παρόν, ακουμπάμε καλά την πλάτη μας στον αμερικανικό παράγοντα - και καλά κάνουμε. Για μεγαλύτερη ασφάλεια στο Αιγαίο και δυνατότητα αποτελεσματικής διαπραγμάτευσης σε περίπτωση απειλής. Αυτό όμως δεν φέρνει πολλά πράγματα στην ανάπτυξη της οικονομίας και στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Ολα δείχνουν ότι θα παραμείνουμε στάσιμοι και τελματωμένοι τα επόμενα χρόνια. Με ευρύτερη φτωχοποίηση, μικρότερες συντάξεις και αφορολόγητο, τους ίδιους στόχους (φοροεπιδρομές) για τα αιματηρά πλεονάσματα και τους ίδιους αιωρούμενους εθνικούς κινδύνους.

Σκεφτείτε ότι η μετανάστευση 500.000 νέων ανθρώπων έχει ουσιαστικά μηδενίσει την «εφεδρεία» στην περίπτωση ενός ξαφνικού πολέμου. Εκτός αν πιστεύουν κάποιοι ότι θα πάνε να πολεμήσουν οι εξηντάρηδες και οι εβδομηντάρηδες… Αν το νομίζουν, κούνια που τους κούναγε. Αν προσθέσουμε σε αυτό την εθνική μελαγχολία, γίνεται αντιληπτή η γκρίζα πραγματικότητα.

Aπό τη στήλη «Αποκλίνουσα συμπεριφορά» στην Ελευθερία του Τύπου