Η «Χαβάη του Κατελάνου», το χαμαιτυπείο- μπαρ, εκεί στο «Περοκέ» (τη δεκαετία του ’60) ήταν ευπρεπέστερο (απ’ ό,τι θυμάμαι ως νεαρός κάτοικος της πλατείας Κουμουνδούρου, του Μεταξουργείου και του Ψυρρή) της εικόνας που βλέπουμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Οπως και αυτής που είδαμε στη συζήτηση για τις αριστερές βόμβες που θα πουλάγαμε για να πέσουν στα κεφάλια των παιδιών της Υεμένης!

Προκαλεί οργή (πιστεύω σε εκατομμύρια ανθρώπους) η πάγια συμπεριφορά του κ. πρωθυπουργού απέναντι σε ανθρώπους που δεν είναι πολιτικοί του αντίπαλοι. Είναι απλοί πολίτες που εργάζονται σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, τα οποία κατά σύμπτωση… δεν αποδέχονται την πολιτική που ασκεί ή ανήκουν στον χώρο της αντιπολίτευσης ή σε άλλη ιδεολογία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτός ο νέος άνθρωπος ξεκινά όλες του τις ομιλίες (όπως και ο υπουργός Αμυνας) με την εισαγωγή - φωτεινή μαρκίζα «ναρκέμπορος, κουμπάρος, Μαρέβα και συμμορία των επτά».

Δεν είναι δυνατόν να υβρίζονται εκατοντάδες δημοσιογράφοι και υπάλληλοι επτά εφημερίδων και άλλων ΜΜΕ και να χαρακτηρίζονται ως «μέλη συμμορίας», επειδή ανήκουν στον αντιπολιτευόμενο Τύπο.

«Βαφτίζονται» κακοποιοί επειδή βρήκαν δουλειά σε εφημερίδες προσκείμενες στη ΝΔ! Επίσης, είναι εκπληκτικό το γεγονός (και δεν συμβαίνει πουθενά στον πολιτισμένο και δημοκρατικό κόσμο), χωρίς αποδείξεις, χωρίς ουδεμία καταδικαστική απόφαση, χωρίς να υπάρχει καν το όνομα «Μαρινάκης» στη σχετική δικογραφία, να πετάς στον αέρα αβίαστα τη φράση «ναρκέμπορος» και να βάζεις από κάτω και όσους δουλεύουν στις επιχειρήσεις του.
Είναι διαλυτικό για τη χώρα που στραγγίζεται (με τη συνεργασία και αυτής της κυβέρνησης) από τους δανειστές και πλειστηριάζεται σε funds και στους περίφημους καιροσκόπους-επενδυτές (ξεπουλιέται αντί ημίσεως πινακίου φακής) να βγαίνεις και να λασπώνεις κάποιον που είναι χορηγός στο Harvard, παίζεται καθημερινά η μετοχή του στη Wall Street, τα καράβια του προσεγγίζουν αμερικανικούς λιμένες και, στο φινάλε, όλα τα χρήματα που βγάζει περνάνε από τον εξονυχιστικό έλεγχο του IRS και όλων των αμερικανικών υπηρεσιών.

Ως χώρα τι κερδίζουμε με το να λέμε ότι ο βραβευμένος προ ημερών από τους Lloyd’s, ο εφοπλιστής που εμπιστεύονται οι περισσότερες διεθνείς τράπεζες (δηλαδή αυτές που αποτελούν τις αγορές, στις οποίες απευθύνεται τώρα η κυβέρνηση) είναι ο… Πάμπλο Εσκομπάρ;

Δεν είναι μόνο θράσος. Είναι και πολιτική βλακεία. Διώχνει το διεθνές κεφάλαιο και κυρίως έλκει μόνο γύπες και κοράκια στη δυστυχισμένη χώρα του Ζορμπά, την οποία αυτή η παράξενη Αριστερά έθεσε σε αιώνια κατοχή, σε αέναη διεθνή επιτήρηση, κραυγάζοντας: «Σώσαμε την πατρίδα, του χρόνου τον Αύγουστο βγαίνουμε από τη φυλακή, φτου ξελευτερία!». Τελικά, έχουμε ελεύθερη οικονομία ή είμαστε μια ιδιότυπη (εντός ευρωζώνης) μαδουριανή δημοκρατία;

Επειτα, δεν το κρύβω, γιατί έχω μισό αιώνα σε αυτή τη δουλειά, ένιωσα περίεργα ακούγοντας τον πρωθυπουργό να ξεχωρίζει μία-μία τις εφημερίδες και τα κανάλια σε «εχθρικά» και «φιλικά». Κάπου σκέφτηκα ότι αυτό δεν έχει συμβεί πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο, με εξαίρεση τον τελευταίο καιρό την Τουρκία του Ερντογάν και κάποιες επιθετικές κορόνες του Ντόναλντ Τραμπ για τα αμερικανικά κανάλια, που τον… ξεσκίζουν για διάφορες επιλογές της πολιτικής του. Και το λέω αυτό γιατί, όταν αναφέρεις μια συγκεκριμένη λίστα εχθρών, όλοι οι ακροατές σου εκλαμβάνουν τα υπόλοιπα Μέσα ως «φιλικά», «ελεγχόμενα» και προσκείμενα προς την κυβέρνηση!
Στις ελεύθερες δημοκρατίες της Δύσης δεν υπάρχει εκτελεστική εξουσία και πρωθυπουργός ή υπουργοί που να θεωρούν «συμμορίες» αντιπολιτευόμενες εφημερίδες ή δημοσιογράφους.

Νισάφι! Τελικά, φίλοι μου, για όλα φταίει η Μαρέβα, η Ζίμενς και εκείνοι που από την εποχή του Μποδοσάκη (όταν δεν είχε γεννηθεί ο κ. πρωθυπουργός) έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Λεπτομέρεια: Δεν υπήρχε καμία απαγόρευση ή σχετική νομοθεσία. Δεν υπήρχε μνημόνιο και capital controls. Μπορούσαν να το κάνουν ελεύθερα. Οι δε offshore κατασκευάζονταν και πωλούνταν για πλάκα στην Αθήνα. Μιλάμε για 30 και βάλε χρόνια πίσω.

Γιατί ο κ. πρωθυπουργός δεν ρωτάει τη φίλη μου Αικατερίνη Τσακάλου ποιοι κορυφαίοι «αριστεροί» έβλεπαν τον Χριστοφοράκο σε διάφορα… ζαχαροπλαστεία των βορείων προαστίων και ποιοι προοδευτικοί δημοσιογράφοι τα έπαιρναν κάτω από το κτίριο της Ζίμενς; Ο αγαπητός Αλέξης κομίζει… κουκουβάγιες στην Αθήνα, όταν μιλάει όψιμα για τη Ζίμενς. Αργησε τρία χρόνια. Με 4,5 ευρώ θα είχε αγοράσει το «Crash» και θα είχε διαβάσει όλα τα ραντεβού του Χριστοφοράκου με όλους τους πολιτικούς και όλη την ουσία από τις συνομιλίες με τα καρτοκινητά του, που δεν άνοιξε ούτε η Βουλή ούτε η Δικαιοσύνη.

Οσον αφορά τους πλούσιους, με τους στόλους, τα γραφεία στο εξωτερικό και τις καταθέσεις στα Paradise Papers, έτσι δουλεύουν σήμερα ο παγκόσμιος καπιταλισμός και ο νεοφιλελευθερισμός που υπηρετεί με πρωτοφανή σεβασμό και αφοσίωση. Εκτός αν θέλει να τα βάλουμε με τη βασίλισσα Ελισάβετ, το περιβάλλον του Τραμπ, τους διεθνείς τραπεζίτες, τον Ρόθτσαϊλντ και το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Τώρα λοιπόν ξεκινούν οι πλειστηριασμοί. Θα πρέπει ακόμη να ψηφιστούν τα 70 νέα προαπαιτούμενα! Θα δούμε να επιβάλλονται νέα επώδυνα μέτρα. Αυτά «καίνε» κάθε Ελληνα, αυτά διαλύουν τις οικογένειες και την κοινωνία μας. Καλά να μιλάμε συνέχεια για Μαρέβα και για Ζίμενς και για Paradise Papers, αλλά κάποια στιγμή και ο κ. πρωθυπουργός και ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να μιλήσουν στη Βουλή για τα funds και για τη μεταφορά όλων των ελληνικών περιουσιών στους ξένους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στη μεταπολεμική ιστορία.

Οι γύπες που πετάνε πάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων κάνουν να μοιάζουν μικρά μαύρα κοράκια ο Παπαδόπουλος και ο Σφακιανάκης… Εννέα εκατομμύρια «κλικ» στην ειδική πλατφόρμα για το μέρισμα, ενάμισι εκατομμύριο μοναδικοί χρήστες για 200, 300 ή 400 ευρώ. Εκεί κατάντησαν την Ελλάδα οι περίφημοι πρωθυπουργοί της και μερικά οικονομικά «τζάκια».