Βρίσκονται σε συμπληγάδες πέτρες ανάμεσα στην αντιπολιτευτική ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την προσπάθεια του πρωθυπουργού να περιορίσει τον ζωτικό τους πολιτικό χώρο και να «σκεπάσει» τη σοσιαλδημοκρατία. Έτσι, είναι αναγκασμένοι να αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση με τον τρόπο που το κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και να μιλούν για τη σοσιαλδημοκρατία με τον τρόπο που μιλά πλέον και ο κ. Τσίπρας.

Τι τους μένει λοιπόν για να διαφοροποιηθούν και να εκπέμψουν ένα διακριτό σήμα στην κοινωνία; Λίγα πράγματα, που αφορούν κυρίως το ύφος και το ήθος της εξουσίας. Το «νέο ξεκίνημα» με τα «νέα υλικά». Για τα «νέα υλικά» ας μην γίνεται πολύς λόγος. Οι περισσότεροι από τους υποψήφιους ηγέτες και ειδικά οι πλέον προβεβλημένοι έχουν πολιτικό παρελθόν. Ήταν μέρος του πολιτικού προσωπικού που καταδίκασε σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις ο ελληνικός λαός. Το «νέο ξεκίνημα» είναι κάτι που πρέπει να αποδειχτεί.

Οι πολίτες που έχουν αναφορά στη σοσιαλδημοκρατία και το λεγόμενο προοδευτικό κέντρο καλούνται στην κάλπη για να εκλέξουν τον αρχηγό ενός κόμματος που ακόμα δεν υπάρχει και είναι δύσκολο να δημιουργηθεί. Όσοι πίστευαν ότι τα πράγματα είναι εύκολα δοκίμασαν μια ηχηρή διάψευση στη διάρκεια της τηλεοπτικής αντιπαράθεσης των υποψήφιων αρχηγών. Εκεί διαπιστώθηκε ότι ακόμα και το αυτονόητο δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Θα εκλεγεί αρχηγός, αλλά δεν θα υπάρχει κόμμα με ενιαία κοινοβουλευτική παρουσία.

Ερήμην των υπολοίπων, η κυρία Γεννηματά και ο κύριος Θεοδωράκης έχουν συμφωνήσει ότι δεν θα ενοποιηθούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Δημοκτρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού. Θα υπάρχει αρχηγός, αλλά θα υπάρχουν δυο κοινοβουλευτικές ομάδες που θα λειτουργούν αυτόνομα και ξεχωριστά. Αυτή η κατάσταση, που στέλνει ένα θολό μήνυμα στους δυνητικούς ψηφοφόρους του υπό δημιουργία κόμματος, συμφωνήθηκε από τους δυο αρχηγούς και οι υπόλοιποι έμοιαζαν να το πληροφορούνται κατά τη διάρκεια τη τηλεοπτικής συζήτησης και φυσικά να το στηλιτεύουν.

Αναρωτιέται κανείς πώς οι εννέα υποψήφιοι αρχηγοί καλούν τον κόσμο να εκλέξει αρχηγό για ένα κόμμα που θα σχηματιστεί αργότερα, όταν μεταξύ τους υπάρχουν διαφωνίες ακόμα και για τα αυτονόητα. Ποια αξιοιπιστία μπορεί να έχει το νέο εγχείρημα όταν υπάρχουν συμφωνίες που γίνονται ανάμεσα σε δυο και τις αγνοούν οι υπόλοιποι;

Η κυρία Γεννηματά, μιλώντας στην τηλεοπτική αντιπαράθεση, είπε πολλές φορές ότι υπάρχει έτοιμο πολιτικό πρόγραμμα με τον τίτλο «Ελλάδα» που περιλαμβάνει αναλυτικά τις θέσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό όμως είναι το πρόγραμμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και όχι του νέου φορέα που θα κάνει ιδρυτικό συνέδριο για να το καθορίσει. Κάπως άγαρμπα δεν επιχειρεί η κυρία Γεννηματά να καπελώσει το υπό ίδρυση κόμμα;

Όλα αυτά γίνονται αντιληπτά από τους πολίτες κι όπως είναι φυσικό απειλούν να περιορίσουν την εμβέλεια του εγχειρήματος. Η τηλεοπτική αντιπαράθεση δεν ανέδειξε νικήτή κανέναν από τους υποψήφιους αρχηγούς. Ανέδειξε όμως τις αντιφάσεις του εγχειρήματος και περιόρισε την εμβέλειά του.