Ο κ. Δημήτρης Μάρδας μιλώντας στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών σχολίασε ως εξής την πρόταση του Χρήστου Σταϊκούρα, η κυβέρνηση να επαναλάβει την νομοθετική ρύθμιση της ΝΔ του 2014 για την προστασία της πρώτης κατοικίας: «Αν η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε τέσσερις νομοθετικές αναστολές όσον αφορά τη ρύθμιση του συγκεκριμένου θέματος σήμερα θα είχαμε τελειώσει σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του και ο κόσμος θα είχε ως βάρος τα μισά από αυτά που υπάρχουν σήμερα. Τότε οι πλειστηριασμοί θα ήταν πολύ πιο εύκολοι σε σχέση με σήμερα. Τότε ήταν πολύ πιο εύκολοι οι διακανονισμοί τώρα έχουν αυξηθεί οι τόκοι και έχει αυξηθεί και το βάρος».

Σχολιάζοντας το γεγονός ότι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε αυστηρότερες νομοθετικές ρυθμίσεις από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και διατύπωνε το σύνθημα «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» ο κ. Μάρδας απάντησε: «Αν η ΝΔ είχε αποφασίσει τότε να κάνει τους πλειστηριασμούς με μια τέτοια άτυπη συμφωνία με τις τράπεζες που έχουμε κάνει εμείς τώρα, οι αντιδράσεις θα ήταν πολύ λιγότερες».

Για τις σφοδρές αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ κατά των πλειστηριασμών όλα τα χρόνια που ήταν αντιπολίτευση τόνισε κατατοπιστικά: «Αν και εγώ πρέπει να σας πω ότι διαφωνούσαμε την τότε θέση του ΣΥΡΙΖΑ, θέλω να προσθέσω ότι η κυβέρνηση είναι που κυβερνά και η αντιπολίτευση είναι αυτή που κάνει τη δουλειά της όπως νομίζει ότι πρέπει να την κάνει. Κάποια στιγμή η όποια κυβέρνηση πρέπει να αντιλαμβάνεται το ρόλο της και η αντιπολίτευση το δικό της ρόλο».

Όταν ο κυνισμός στην πολιτική συναντά την ξεδιαντροπιά. Ο κ. Μάρδας σε ένα κρεσέντο αμοραλισμού ήρθε να αποδείξει ότι διακηρύξεις, ιδέες και προγράμματα δεν είναι τίποτα άλλο παρά το μέσο για να επιτευχθεί ο σκοπός. Τα συνθήματα που συνέγειραν την κοινωνία και είχαν ως αποτέλεσμα να αναρριχηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δεν είχαν παρά μόνο εργαλειακή αξία για όσους απλά ήθελαν να στρογγυλοκαθίσουν στις κυβερνητικές καρέκλες. Οσοι επέμειναν στην αξία των προγραμμάτων και των δεσμεύσεων απέναντι στην κοινωνία των πολιτών έφυγαν για να διασώσουν την προσωπική και την πολιτική τους αξιοπρέπεια. Οσοι έμειναν είναι μάλλον πρόχειρο και αφελές να λέμε ότι συνθηκολόγησαν.

Ο κ. Μάρδας δεν «συνθηκολόγησε» δεν «συμβιβάστηκε» δεν «υπέκυψε» στους αρνητικούς συσχετισμούς που διαμορφώθηκαν. Αυτός και πόσοι ακόμα, έλεγε τότε συνειδητά πράγματα που δεν πίστευε. Εξαπάτησε, παραπλάνησε, εκμεταλλεύτηκε τους πόθους και τις προσδοκίες όσων τον εμπιστεύθηκαν. Είναι, μαζί του και πολλοί άλλοι, συνειδητός ψεύτης που καβάλησε στο ρεύμα για να κάνει πολιτική καριέρα, να γίνει βουλευτής και υπουργός.

Είναι επιπόλαιο να πιστέψουμε πως πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Οσοι συναγελάζονται με τον κ. Μάρδα και δεν τον αποδοκιμάζουν είναι συνένοχοι για την εξαπάτηση. Αν αύριο –μεθαύριο δεν καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής ας τον έχουν υπόψη τους στην εκ δεξιών αντιπολίτευση.

Αυτός είναι έτοιμος να παίρνει τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών χωρίς να «σπαράζει η καρδιά του»…