Κατά συνέπεια ο πολιτικός αγώνας για να πέσει αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Κάτι τέτοιο, όμως, έχει ως φυσική συνέπεια και τη στάση που θα κρατήσει ο χώρος της στο ενδεχόμενο οι κάλπες να μην αναδείξουν αυτοδύναμη κυβέρνηση στις προσεχείς εκλογές. Στην περίπτωση λοιπόν που η Νέα Δημοκρατία (που προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις) χρειάζεται μια κοινοβουλευτική στήριξη, δεν θα υπάρχει δίλλημα.

Είτε πρόκειται για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη είτε πρόκειται για το Κίνημα Αλλαγής, η συνεργασία ή έστω η στήριξη στη Νέα Δημοκρατία προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Αυτό υπαγορεύει η κοινή πολιτική λογική. Υπάρχουν ωστόσο πολλοί που θεωρούν ότι μια τέτοια επιλογή είναι λανθασμένη. Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται μόνο όσοι πιστεύουν πως το Κίνημα Αλλαγής θα μπει σφήνα ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα αλλά και εκείνοι που θεωρούν πως το κίνημα θα ταυτιστεί με τη συντηρητική παράταξη. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, προφανώς τους διαφεύγουν ορισμένα δεδομένα.

Η συντηρητική στροφή του ΠΑΣΟΚ και του λεγόμενου μεσαίου χώρου, κέντρου και κεντροαριστεράς, έχει ήδη συντελεστεί. Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε σύμμαχος και μάλιστα ιδιαιτέρως συνεπής της συντηρητικής παράταξης στην κυβέρνηση Σαμαρά. Το πρώτο μνημόνιο που υπέγραψαν οι κύριοι Γ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου έβγαινε «από τα δεξιά» στη Νέα Δημοκρατία και έκανε τότε τον αντιπολιτευόμενο Σαμαρά να μοιάζει προοδευτικός με την κριτική που ασκούσε. Όλα αυτά βέβαια πριν ο ίδιος γίνει πρωθυπουργός.

Κατά συνέπεια η σύγκλιση των δυο πολιτικών χώρων με πρόγραμμα όσα προβλέπουν τα μνημόνια έχει ήδη συντελεστεί. Μόνο λόγοι κομματικής σκοπιμότητας θα μπορούσαν να αποτρέψουν μια κυβερνητική συνεργασία ή μια κοινοβουλευτική στήριξη κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Η κυρία Γεννηματά βρίσκεται ανάμεσα σε Συμπληγάδες Πέτρες. Από τη μία η κυβέρνηση που εφαρμόζει πιστά όλες τις επιταγές των δανειστών κάνοντάς το μάλιστα με αυξημένα αποτελέσματα λόγω της κοινωνικής ανοχής που σε μεγάλο βαθμό επιτυγχάνει ακόμα. Από την άλλη η Νέα Δημοκρατία που είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει ακόμα πιο σκληρές πολιτικές στη βάση των νεοφιλελεύθερων προταγμάτων της.

Μέσα σε αυτή την πολιτική συγκυρία τι θα μπορούσε να προτείνει εναλλακτικά ένας πολιτικός χώρος που πρώτος έβαλε τη χώρα στη μέγγενη των μνημονίων και δεν έχει αποτινάξει ακόμα τη σκουριά από τα σκάνδαλα του παρελθόντος που βαραίνουν ακόμα ιστορικά πρώην στελέχη του. Σε αυτό το πλαίσιο οι εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, θα φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση το Κίνημα Αλλαγής ή όπως αλλιώς αποφασιστεί να λέγεται ο νέος φορέας της κεντροαριστεράς.

Υπάρχει βέβαια και η επιλογή να μη στηρίξει τη Νέα Δημοκρατία, οδηγώντας τη χώρα σε νέες εκλογές, που αυτήν τη φορά θα γίνουν με μια μορφή «απλής αναλογικής». Τότε ο κίνδυνο για την αφαίμαξη του κόμματος της Φώφης Γεννηματά θα είναι μεγαλύτερος…