Όλοι οι Έλληνες αντιλαμβάνονται ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί στα Ελληνοτουρκικά. Όλοι ξέρουν ή περίπου υποθέτουν ότι η βασική αιτία της Τουρκικής επιθετικότητας είναι ο υποθαλάσσιος πλούτος της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι μετά την ανακάλυψη των κοιτασμάτων του Πρίνου στην Καβάλα, εκδηλώθηκε αμέσως η τουρκική αντίδραση και επιθετικότητα. Η Ελλάδα αναγνώρισε την ύπαρξη προβλήματος σχετικά με τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δύο χωρών και άρχισε τις διμερείς συζητήσεις, οι οποίες μάλιστα είχαν, σχεδόν, καταλήξει σε αμοιβαία αποδεκτή λύση το 1976, με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Τουρκο πρωθυπουργό Ντεμιρέλ, προτού υπαναχωρήσει η τουρκική πλευρά.

Ο έλεγχος του εναερίου χώρου του Αιγαίου και της ασφάλειας των αερομεταφορών αποτέλεσε επίσης σημείο τριβής μεταξύ των δύο χωρών. Με την Τουρκία- αλλά και σύμμαχες χώρες...- να μην αναγνωρίζουν το εύρος των 10 μιλίων του εναερίου μας χώρου...

Στη συνέχεια με τη θέσπιση του νέου Δικαίου της Θάλασσας, το 1982, που προβλέπει ίδια δικαιώματα επί των θαλασσίων ζωνών παρακτίων και νησιωτικών σχηματισμών αρκεί τα τελευταία να έχουν αυτόνομη -έστω και ελάχιστη- οικονομική δραστηριότητα και την κύρωση-υιοθέτηση της Συνθήκης από τη μεγίστη πλειονότητα των κρατών, το πρόβλημα οξύνθηκε.

Η Τουρκία υπό την πίεση των νέων νομικών δεδομένων και την εξέλιξη της τεχνολογίας, που επιτρέπει εξορύξεις- εκμεταλλεύσεις υποθαλάσσιων κοιτασμάτων σε μεγάλα βάθη, νοιώθει ότι μένει εκτός «νυμφώνος»...

Για αυτό με την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος και την απειλή χρήσεως βίας προσπαθεί να πάρει μερίδιο από τον θαλάσσιο πλούτο, που ΔΕΝ της ΑΝΗΚΕΙ, με πρόσχημα και την ΜΗ κύρωση της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας από την ίδια. Προϊόντος του χρόνου, προσθέτει συνεχώς νέα θέματα- προβλήματα στις διμερείς μας σχέσεις,όπως είναι οι ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΕΣ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ και κάποια νησιά που ΔΕΝ κατονομάζονται στη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, αν και η ίδια ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ρητώς όλων των διεκδικήσεων-δικαιωμάτων της επι νησίδων και σχηματισμών, ΠεΡΑΝ των τριών ναυτικών μιλίων από τις ακτές της....

Μάλιστα ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι τα διμερή θέματα ΛΥΝΟΝΤΑΙ με ΔΙΑΛΟΓΟ,μ ε διεθνή ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ή με ΠΟΛΕΜΟ... Τόσο κυνικά... Η νεα ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ πολιτική της Τουρκίας, έχει ξεκάθαρη στόχευση...

Η προσπάθεια ενσωμάτωσης της γείτονος στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, μοιάζει τόσο μακρινή και σχεδόν αδύνατη. Η διαφορετική κουλτούρα μιας ισλαμικής κοινωνίας με ιδιαίτερο Κώδικα αξιών αποτελεί μια ειδική περίπτωση που απέχει από τα Δυτικά παραδεδεγμενα πρότυπα... είναι χαρακτηριστική η αδυναμία πλήρους ενσωμάτωσης στις δυτικές κοινωνίες μουσουλμανικών πληθυσμών, που με την πρώτη ευκαιρία στρέφονται κατά αυτών, πολλές φορές με βίαιο τρόπο...

Πολλοί Τούρκοι διανοητές και πολιτικοί αναλυτές την έχουν περιγράψει λεπτομερώς... Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πραγματεία του κ. ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ «Το στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας...»

Η πολιτική του ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΥ που ακολούθησαν όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις, δεν ΕΦΕΡΑΝ τα προσδοκώμενα αποτελέσματα...

ΟΎΤΕ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ, ΟΥΤΕ ΤΗ ΣΎΓΚΡΟΥΣΗ...

Γιατί αυτό που φοβάσαι στη ζωή, η πείρα δείχνει ότι ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ...

Στο χωριό μου λένε ότι «ΌΤΑΝ ΣΕ ΚΥΝΗΓΑΕΙ το ΛΥΚΟΣΚΥΛΟ , Ή ΘΑ το ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ Ή ΘΑ ΣΕ ΔΑΓΚΩΣΕΙ...»

Και στη ζωή και στον πόλεμο, «Ο ΤΟΛΜΩΝ ΝΙΚΑ...»

Εν όψει των ανωτέρω και με βεβαιότητα όσων ακολουθήσουν, η Ελλάδα ΠΡΕΠΕΙ να πάρει τις αποφάσεις της. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ αναβολή ή κωλυσιεργία θα επιφέρει ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ βλάβη στα εθνικά μας συμφέροντα....

Το τρίπτυχο ενημέρωση-εξύψωση ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ του λαού μας, ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ενίσχυση ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ισχύος Ενόπλων μας Δυνάμεων και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΝΑΧΙΩΝ ΜΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ να ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΣΘΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, από τις πολιτικές ηγεσίες και να ΤΗΡΗΘΕΙ από όλους...

Στα εθνικά θέματα ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ή ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ...

ΥΓ Η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να ΕΛΕΓΞΕΙ με ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΜΟ ΜΕΣΟ, τις αθρόες εξ Ανατολών, μεταναστευτικές ροές...