Ο Μουράτ Μαγκοµέτοβιτς Ζιαζίκοφ είναι η προσωπική επιλογή του Πούτιν για τη θέση του πρέσβεως στην Κύπρο. Πρόκειται για την πρώτη φορά που επιλέγεται µουσουλµάνος γι’ αυτή τη θέση και στη Λευκωσία υπάρχει προβληµατισµός. Ο Ζιαζίκοφ έχει διατελέσει πρόεδρος της αυτόνοµης Μουσουλµανικής ∆ηµοκρατίας της Ιγκουσετίας στη Ρωσία.

Τι σηµαίνει άραγε αυτή η επιλογή; Υπάρχει η πραγµατιστική ερµηνεία και η καχύποπτη αντιµετώπιση του θέµατος.

Η πραγµατιστική ερµηνεία προβάλλει την άποψη ότι η εξωτερική πολιτική δεν βασίζεται σε πρόσωπα, αλλά σε κρατικά συµφέροντα, σε αρχές και γραµµές που χαράσσονται από την κυβέρνηση µιας χώρας.

Θα µπορούσε επίσης να λεχθεί ότι η Ρωσία είναι χώρα µε ισχυρή µουσουλµανική µειονότητα και ο πρόεδρος Πούτιν θέλει να δείξει ότι όλοι είναι ίσοι και ότι αξιοποιεί στελέχη όχι µόνον από την ορθόδοξη χριστιανική πλειονότητα.

Αλλωστε, έχει και µία υποχρεωση απέναντι στους µουσουλµάνους της χώρας του, δεδοµένου ότι και στην Ουκρανία και στη Συρία πολλοί µουσουλµάνοι πολεµούν εντεταγµένοι στον ρωσικό στρατό.

Οι καλοί γνώστες της διπλωµατικής ιστορίας θα θυµίσουν ότι και η Ελλάδα σε µία άλλη κρίσιµη στιγµή είχε κάνει επιλογή προσώπου µε βάση τα προσόντα και όχι τη θρησκεία. Συγκεκριµένα, όταν η χώρα µας αρνήθηκε να στηρίξει την επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας και οι ελληνοσερβικές σχέσεις ήταν πολύ θερµές, ένας από τους Ελληνες πρέσβεις στο Βελιγράδι κατά την περίοδο εκείνη ήταν ικανότατος, αλλά ανήκε σε άλλο χριστιανικό δόγµα. ∆εν ήταν ορθόδοξος. Τούτο δεν εµπόδισε την άριστη συνεργασία του µε το Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Σερβίας, οι εκπρόσωποι του οποίου εξέφρασαν και δηµοσίως την εκτίµησή τους. Οι οπαδοί της καχύποπτης ερµηνείας προβάλλουν την άποψη ότι η επιλογή µουσουλµάνου είναι µία καλή χειρονοµία προς την πλευρά της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων και ότι τούτο αποτελεί σαφή ένδειξη ότι η Ρωσία σκέπτεται να αναγνωρίσει το ψευδοκράτος στα Κατεχόµενα. Το αποδίδουν στο ότι ο Πούτιν είναι ενοχληµένος µε τη στάση της Κύπρου και της Ελλάδος, οι οποίες καταδικάζουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Η καχυποψία δεν είναι αδικαιολόγητη, δεδοµένου ότι στις 21 Φεβρουαρίου 2022 είχαµε µία ανησυχητική δήλωση από τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ. Είχε πει δηµοσίως τα εξής, συσχετίζοντας το ψευδοκράτος µε τα αποσχιστικά κινήµατα των ρωσόφιλων στην Ουκρανία:
«Κοιτάξτε την Κύπρο. Η Τουρκική ∆ηµοκρατία της Βόρειας Κύπρου έχει ανακηρυχθεί µονοµερώς στον Βορρά. Αρνείται να συµµορφωθεί µε τα ψηφίσµατα του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά κανείς δεν αρνείται στους εκπροσώπους της Βόρειας Κύπρου το δικαίωµα να συµµετάσχουν στον διάλογο». Πιστεύω ότι η Κυπριακή ∆ηµοκρατία πρέπει να παραµείνει σταθερή στη θέση της, διότι µία χώρα που έχει υποστεί εισβολή και κατοχή δεν είναι δυνατόν να εγκρίνει µία άλλη εισβολή και κατοχή σε ανεξάρτητη χώρα. Η Ρωσία θα χρησιµοποιεί τον πρέσβη και άλλα µέσα για να πιέζει ψυχολογικά και θα αφήνει να αιωρείται η πιθανότητα αναγνώρισης. Τουλάχιστον στο άµεσο µέλλον δεν θα αναγνωρίσει τα Κατεχόµενα, διότι τούτο θα ερµηνευθεί ως «πράσινο φως» για αυτονοµιστές µουσουλµάνους εντός Ρωσίας.

Στη Λευκωσία και την Αθήνα πρέπει να απορρίψουµε κάθε σχέδο για δύο κράτη ή για συνοµοσπονδία στην Κύπρο.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 17 Σεπτεμβρίου 2022