Κάθε φορά που επισκέπτοµαι τον Νοµό Εβρου (τώρα οι νοµοί ονοµάζονται περιφερειακές ενότητες) αισθάνοµαι ότι εκεί χτυπά η καρδιά της Ελλάδος. Τα σύνορα είναι εκτενή, η Τουρκία είναι δίπλα, ο Εβρος ποταµός χωρίζει λαούς, πολιτισµούς, νοοτροπίες και κρατικές οντότητες. Χωρίζει την Ευρώπη από µια χώρα η οποία αναζητεί την ταυτότητά της εδώ και 100 χρόνια. Την Τουρκία.

Στον Εβρο συναντάς υψηλό πατριωτικό φρόνηµα, διάθεση ειρηνικής συνύπαρξης µε τους γείτονες, αλλά και απόκρουσης κάθε επιβουλής, άµεσης ή έµµεσης, όπως είδαµε τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2020. Στον Έβρο γνωρίζεις ανθρώπους από διάφορες περιοχές µε ελληνική συνείδηση, όπως γηγενείς Θρακιώτες, πρόσφυγες από τη Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία, πρώην τουρκόφωνους ορθόδοξους χριστιανούς (Γκαγκαούζους), όλους ενωµένους για το καλό του τόπου.

Η Αλεξανδρούπολη αναβαθµίζεται γεωπολιτικά και ενεργειακά και καθίσταται κόµβος αγωγών µε διεθνές ενδιαφέρον. Η αµερικανική παρουσία αναµένεται να θωρακίσει την περιοχή από την τουρκική επιθετικότητα. Αλλά υπάρχει και ο Βόρειος Εβρος, δηλαδή οι ∆ήµοι Σουφλίου, ∆ιδυµοτείχου και Ορεστιάδος. Είναι µία ευαίσθητη περιοχή, η οποία γειτνιάζει µε τη Βουλγαρία και την Τουρκία και πρέπει να τύχει του ενδιαφέροντος όλων µας.

Στον Βόρειο Εβρο παρατηρήθηκε µια σηµαντική δηµογραφική συρρίκνωση. Οι τρεις δήµοι της περιοχής είχαν µείωση πληθυ σµού κατά 12.000 ψυχές από το 2011 µέχρι το 2021. Οι απογραφές και οι στατιστικές αποτελούν αψευδείς µάρτυρες. Απαιτείται άµεση παροχή κινήτρων, οικονοµικών, διοικητικών, κοινωνικών, για να µη φεύγει ο πληθυσµός προς µεγάλα αστικά κέντρα. Κίνητρα µπορούν να βρεθούν. Για παράδειγµα, θυµίζω την πρωτοβουλία του µακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, την οποία και σήµερα συνεχίζει η Εκκλησία της Ελλάδος, µε την παροχή ενός χρηµατικού επιδόµατος στις χριστιανικές οικογένειες της Θράκης που αποκτούν τρίτο παιδί.

Η περιοχή του Βορείου Εβρου δεν έχει ένα γηροκοµείο, για να δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγµα. Τέτοιες ελλείψεις υποδοµών αποθαρρύνουν τον εντόπιο πληθυσµό και οδηγούν σε ανα τροπή των δηµογραφικών δεδοµένων. Οταν οι κάτοικοι του Βορείου Εβρου φεύγουν και πουλούν τη γη τους, ίσως κάποιοι άλλοι έχουν το συµφέρον και την οικονοµική ενίσχυση να την αγοράσουν. Η Ιστορία και ο Πολιτισµός είναι ο µεγάλος θησαυρός της Ελλάδος και, βεβαίως, του Νοµού Εβρου. Το ∆ιδυµότειχο µε τα τείχη του και τη σύνδεσή του µε τον Ιωάννη Βατάτζη και τον Ιωάννη Καντακουζηνό, οι Φέρες µε την Παναγία Κοσµοσώτειρα, καθώς και τα άλλα µνηµεία της περιοχής ανοίγουν τον δρόµο για να αναδειχθεί ο Εβρος ως ένα διεθνές κέντρο βυζαντινών µελετών και συνεδρίων. Οµως, το Βυζαντινό Μουσείο του ∆ιδυµοτείχου είναι υποστελεχωµένο. Σε µια περίοδο κατά την οποία ο Ερντογάν µε τατρέπει σε τζαµιά τα αριστουργήµατα του βυζαντινού πολιτισµού, όπως είναι η Αγία Σοφία, είναι πολλαπλώς χρήσιµο να προβάλλουµε τον Νοµό Εβρου, µαζί µε τη Θεσσαλονίκη, την Καστοριά, την Αρτα, τον Μυστρά, ως κέντρα όπου το Βυζάντιο (Ρωµανία) ακτινοβολεί και σήµερα.

Η Νέα Ορεστιάδα, η µεγαλύτερη πόλη του Βορείου Εβρου, ιδρύθηκε το 1923 από τους πρόσφυγες της Αδριανούπολης και του Κάραγατς. Η επόµενη χρονιά, µε τη συµπλήρωση 100 ετών από τη σύµβαση ανταλλαγής των πληθυσµών, µας δίνει την ευκαιρία να αναδείξουµε την ιστορική κληρονοµιά και τον ελληνορθόδοξο πολιτισµό της Θράκη.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 19 Νοεμβρίου 2022