Μέχρι το τέλος του µηνός η Κύπρος θα έχει νέο Αρχιεπίσκοπο. Και στις αρχές του Φεβρουαρίου θα εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας µετά από δύο πενταετείς θητείες του Νίκου Αναστασιάδη. Οι εκλογές αφορούν ευρύτερα τον Ελληνισµό και εµείς, που δεν είµαστε Κύπριοι πολίτες, έχουµε κάθε λόγο να παρακολουθούµε µε ενδιαφέρον τις δύο αυτές εκλογές, στις οποίες συµµετέχει και ο λαός.

Ο Ελληνισµός είναι ενιαίος. Η Κυπριακή ∆ηµοκρατία είναι ανεξάρτητο κράτος, αλλά και κοµµάτι του Εθνους. Οταν πληγώνεται ένα µέλος του σώµατος, όλο το σώµα πάσχει. Και όταν ευηµερεί ένα µέλος, η θετική επίδραση εξαπλώνεται σε όλο το σώµα. Αν η Κύπρος δεχθεί µια κακή λύση, η οποία θα νοµιµοποιεί την τουρκική εισβολή του 1974, τότε θα αποθρασυνθεί ο νέος οθωµανισµός των γειτόνων και θα κινδυνεύσει το Αιγαίο και γενικότερα η Ελλάς. ∆εν είναι µόνον θέµα προσώπων, αλλά και ζήτηµα αρχών, ιδεών και προτάσεων.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου θα έχει και πρέπει να έχει λόγο στο εθνικό θέµα, δεδοµένου ότι το 37% της Μεγαλονήσου βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Ο δε νέος Πρόεδρος καλείται να κάνει επιλογές µε γνώµονα το συµφέρον του κυπριακού Ελληνισµού και όχι κάτω από το άγχος «µη µας χαρακτηρίσουν αδιάλλακτους». Πιστεύω ότι ο νέος Αρχιεπίσκοπος και ο νέος Πρόεδρος της Κύπρου πρέπει να δώσουν έµφαση στα εξής τέσσερα σηµεία, τα οποία αφορούν θέµατα εθνικής επιβιώσεως:

Να τονίζουν µε κάθε τρόπο και προς πάσα κατεύθυνση ότι το Κυπριακό είναι ζήτηµα εισβολής και κατοχής και όχι απλώς µια µεθοριακή διαµάχη Ελλήνων και Τούρκων. Η παρουσία του στρατού κατοχής δεν διευκολύνει την οποιαδήποτε λύση. Απορρίπτεται η λύση των δύο κρατών, καθώς και η χαλαρή συνοµοσπονδία, που θέλει ο Ερντογάν. ∆εν συζητούµε επί της λογικής του σχεδίου Ανάν, το οποίο νοµιµοποιούσε την εισβολή. Οσο παραµένει ο τουρκικός στρατός, είναι δικαίωµα της Κύπρου να ενισχύει την άµυνά της σε στενή συνεργασία µε την Ελλάδα.

Η Παιδεία στην Κύπρο πρέπει να είναι ελληνορθόδοξη και όχι εθνοαποδοµητική. Ο κυπριακός Ελληνισµός επιβίωσε επί αιώνες διά πυρός και σιδήρου. Ουδείς έχει δικαίωµα να τον αποκόψει από τα θεµέλια της εθνικής υπάρξεώς του. Ορθοδοξία, αρχαία και νέα ελληνική γλώσσα, Ιστορία του ενιαίου και διαχρονικού Ελληνισµού είναι ορισµένα από τα µαθήµατα τα οποία πρέπει να συνεχίσουν να διδάσκονται, και µάλιστα µε ιδιαίτερη έµφαση. Αλλά και ευρύτερα, πέραν της εκπαιδεύσεως, η ελληνική συνείδηση πρέπει να ενισχύεται και όχι να υπονοµεύεται.

Ο κυπριακός Ελληνισµός απειλείται µε δηµογραφική συρρίκνωση. Η Τουρκία εργαλειοποιεί ταλαίπωρους παράτυπους µετανάστες και τους προωθεί µέσω της γραµµής «Αττίλα» στο ελεύθερο τµήµα της νήσου. Η αύξηση του αριθµού των ανθρώπων µε διαφορετικές θρησκευτικές και πολιτιστικές αντιλήψεις θα δηµιουργήσει πρόβληµα λόγω αδυναµίας ενσωµάτωσης. Και µάλιστα σε ένα νησί ηµικατεχόµενο.

Ο απελευθερωτικός αγώνας του 1955-59 και όλοι οι πρωταγωνιστές του πρέπει να τιµώνται και να προβάλλονται στα σχολεία. Οι Ελληνες είµαστε υπερήφανοι για τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, που θυσιάσθηκαν ψάλλοντας τον Εθνικό Υµνο και δεν φοβήθηκαν τη βρετανική αποικιοκρατία. Προσδοκούµε ότι η Εκκλησία και ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας θα διαφυλάξουν την ιστορική µνήµη.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά στις 17 Δεκεμβρίου 2022