Τα Χριστούγεννα των αγωνιστών στο Μεσολόγγι του 1822
«Να δίνουµε στα παιδιά µας πρότυπα σε µια εποχή κατά την οποία οι νέοι και οι νέες µας αναζητούν πυξίδα στη ζωή τους και σταθερές αξίες»
Καλά Χριστούγεννα, φίλες και φίλοι. Μακάρι να επικρατήσει η ειρήνη στις ψυχές µας και σε όλο τον κόσµο! Εορτάζουµε ως χριστιανοί και ταυτοχρόνως ως Έλληνες πρέπει να διατηρούµε την ιστορική µνήµη. Και ξαναδιαβάζουµε την Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως για να δούµε πώς σώθηκε το Μεσολόγγι από την επίθεση του Οµέρ Βρυώνη ανήµερα τα Χριστούγεννα του 1822. Ακριβώς πριν από διακόσια χρόνια.
Η πρώτη πολιορκία (η δεύτερη κατέληξε στην ηρωική Εξοδο του 1826) άρχισε στα τέλη Οκτωβρίου 1822 και βρήκε επικεφαλής των οθωµανικών δυνάµεων τον Οµέρ Βρυώνη. Είχε προηγηθεί η ήττα των Ελλήνων και των Φιλελλήνων στη µάχη του Πέτα, έξω από την Άρτα. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Θανάσης Ραζηκότσικας και άλλοι ήταν επικεφαλής της άµυνας των Ελλήνων. Πάντα λίγοι οι Μεσολογγίτες απέναντι σε πολυάριθµο στράτευµα. Αλλά το Μεσολόγγι βαστούσε.
Ο Οµέρ Βρυώνης έµαθε ότι θα αποχωρήσει µια οµάδα Ελλήνων πολεµιστών για άλλη εκστρατεία και αποφάσισε να κάνει τη µεγάλη επίθεση το ξηµέρωµα των Χριστουγέννων. Ηξερε ότι οι ορθόδοξοι Έλληνες πηγαίνουν στην εκκλησία νωρίς το πρωί για τη χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία. Πίστευε ότι θα βρει αφύλακτα τα τείχη. Όμως, έπεσε έξω στους υπολογισµούς του.
Ο υπηρέτης και κυνηγός του, ο Γιάννης Γούναρης από τα Γιάννενα, άκουσε το σχέδιο και ενηµέρωσε τους πολιορκηµένους. Ο µητροπολίτης έδωσε άδεια να µη λειτουργήσουν ανήµερα τα Χριστούγεννα οι ναοί και όλοι οι µαχητές να βρίσκονται στα τείχη. Το φως του ήλιου βρήκε το Μεσολόγγι να αµύνεται σθεναρά και τους Τουρκαλβανούς στρατιώτες να υποχωρούν έκπληκτοι. Η ηγετική ικανότητα του Σουλιώτη Μάρκου Μπότσαρη έλαµψε για µία ακόµα φορά. Οι εισβολείς υπέστησαν πανωλεθρία. Στις 31 ∆εκεµβρίου οι πασάδες έλυσαν την πολιορκία.
Το θύµα της ιστορίας αυτής ήταν η οικογένεια του Γιάννη Γούναρη, την οποία κρατούσε όµηρο στην Αρτα ο Οµέρ Βρυώνης. Μόλις κατάλαβε ποιος πληροφόρησε τους Έλληνες, ο πασάς διέταξε να σφαγιασθεί η σύζυγος και τα δύο παιδιά του Γούναρη. Ο υπηρέτης των πασάδων αναδείχθηκε έτσι σε µία ηρωική και συγχρόνως τραγική µορφή του Αγώνος. Λέγεται ότι έγινε µοναχός στη Μονή της Παναγίας της Ελεούσας, στη στενωπό της Κλεισούρας, µεταξύ Μεσολογγίου και Αγρινίου.
Στα παιδικά µας χρόνια µαθαίναµε αυτή την ιστορία, τη σωτηρία του Μεσολογγίου κατά την πρώτη πολιορκία του 1822, από τα βιβλία του σχολείου και από το θαυµάσιο διήγηµα της Πηνελόπης ∆έλτα µε τίτλο: «Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα». Αξίζει τις άγιες αυτές ηµέρες να διαβάζουµε στα παιδιά µας κείµενα βγαλµένα µέσα από την ελληνορθόδοξη παράδοση και από τη διαχρονική Ιστορία του ελληνισµού. Αξίζει να τους µιλούµε για ήρωες της πατρίδας και της ελευθερίας. Να τους δίνουµε πρότυπα σε µια εποχή κατά την οποία οι νέοι και οι νέες µας αναζητούν πυξίδα στη ζωή τους, αναζητούν σταθερές αξίες για να µη βουλιάξουν µέσα στα θολά νερά της αποδόµησης και της απαξίωσης των πάντων.
Εννέα µήνες µετά τα µεσολογγίτικα Χριστούγεννα του 1822, ο πρωτεργάτης της νίκης, ο Μάρκος Μπότσαρης, σκοτώθηκε µαχόµενος στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου. Στις 9 Αυγούστου 2023 θα συµπληρωθούν 200 χρόνια από τον θάνατο του παλληκαριού. Ας τιµήσουµε τη µνήµη του µε τον προσήκοντα σεβασµό.
Η πρώτη πολιορκία (η δεύτερη κατέληξε στην ηρωική Εξοδο του 1826) άρχισε στα τέλη Οκτωβρίου 1822 και βρήκε επικεφαλής των οθωµανικών δυνάµεων τον Οµέρ Βρυώνη. Είχε προηγηθεί η ήττα των Ελλήνων και των Φιλελλήνων στη µάχη του Πέτα, έξω από την Άρτα. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Θανάσης Ραζηκότσικας και άλλοι ήταν επικεφαλής της άµυνας των Ελλήνων. Πάντα λίγοι οι Μεσολογγίτες απέναντι σε πολυάριθµο στράτευµα. Αλλά το Μεσολόγγι βαστούσε.
Ο Οµέρ Βρυώνης έµαθε ότι θα αποχωρήσει µια οµάδα Ελλήνων πολεµιστών για άλλη εκστρατεία και αποφάσισε να κάνει τη µεγάλη επίθεση το ξηµέρωµα των Χριστουγέννων. Ηξερε ότι οι ορθόδοξοι Έλληνες πηγαίνουν στην εκκλησία νωρίς το πρωί για τη χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία. Πίστευε ότι θα βρει αφύλακτα τα τείχη. Όμως, έπεσε έξω στους υπολογισµούς του.
Ο υπηρέτης και κυνηγός του, ο Γιάννης Γούναρης από τα Γιάννενα, άκουσε το σχέδιο και ενηµέρωσε τους πολιορκηµένους. Ο µητροπολίτης έδωσε άδεια να µη λειτουργήσουν ανήµερα τα Χριστούγεννα οι ναοί και όλοι οι µαχητές να βρίσκονται στα τείχη. Το φως του ήλιου βρήκε το Μεσολόγγι να αµύνεται σθεναρά και τους Τουρκαλβανούς στρατιώτες να υποχωρούν έκπληκτοι. Η ηγετική ικανότητα του Σουλιώτη Μάρκου Μπότσαρη έλαµψε για µία ακόµα φορά. Οι εισβολείς υπέστησαν πανωλεθρία. Στις 31 ∆εκεµβρίου οι πασάδες έλυσαν την πολιορκία.
Το θύµα της ιστορίας αυτής ήταν η οικογένεια του Γιάννη Γούναρη, την οποία κρατούσε όµηρο στην Αρτα ο Οµέρ Βρυώνης. Μόλις κατάλαβε ποιος πληροφόρησε τους Έλληνες, ο πασάς διέταξε να σφαγιασθεί η σύζυγος και τα δύο παιδιά του Γούναρη. Ο υπηρέτης των πασάδων αναδείχθηκε έτσι σε µία ηρωική και συγχρόνως τραγική µορφή του Αγώνος. Λέγεται ότι έγινε µοναχός στη Μονή της Παναγίας της Ελεούσας, στη στενωπό της Κλεισούρας, µεταξύ Μεσολογγίου και Αγρινίου.
Στα παιδικά µας χρόνια µαθαίναµε αυτή την ιστορία, τη σωτηρία του Μεσολογγίου κατά την πρώτη πολιορκία του 1822, από τα βιβλία του σχολείου και από το θαυµάσιο διήγηµα της Πηνελόπης ∆έλτα µε τίτλο: «Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα». Αξίζει τις άγιες αυτές ηµέρες να διαβάζουµε στα παιδιά µας κείµενα βγαλµένα µέσα από την ελληνορθόδοξη παράδοση και από τη διαχρονική Ιστορία του ελληνισµού. Αξίζει να τους µιλούµε για ήρωες της πατρίδας και της ελευθερίας. Να τους δίνουµε πρότυπα σε µια εποχή κατά την οποία οι νέοι και οι νέες µας αναζητούν πυξίδα στη ζωή τους, αναζητούν σταθερές αξίες για να µη βουλιάξουν µέσα στα θολά νερά της αποδόµησης και της απαξίωσης των πάντων.
Εννέα µήνες µετά τα µεσολογγίτικα Χριστούγεννα του 1822, ο πρωτεργάτης της νίκης, ο Μάρκος Μπότσαρης, σκοτώθηκε µαχόµενος στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου. Στις 9 Αυγούστου 2023 θα συµπληρωθούν 200 χρόνια από τον θάνατο του παλληκαριού. Ας τιµήσουµε τη µνήµη του µε τον προσήκοντα σεβασµό.
