Δεν εκπλήσσοµαι από τις επίσηµες αναφορές της νέας προέδρου των Σκοπίων σε «Μακεδονία» χωρίς τον όρο «Βόρεια». Το VMRO-DPMNE, που κέρδισε τις προεδρικές και τις βουλευτικές εκλογές, είχε ήδη προαναγγείλει ότι θα χρησιµοποιεί µόνο το όνοµα «Μακεδονία», χωρίς γεωγραφικό προσδιορισµό.

Προσωπικά, προτιµώ την ειλικρίνεια των νέων κυβερνητών από τη διπροσωπία των προηγουµένων. Η κυβέρνηση των Σοσιαλιστών Ζάεφ (αρχικά) και Κοβατσέφσκι (στη συνέχεια) παραβίαζε συστηµατικά τη Συµφωνία των Πρεσπών, αλλά δηµοσίως δήλωνε ότι την τηρεί. Ας µη ζούµε µε αυταπάτες. ∆εν πρόκειται για µια προσωπική απόφαση µιας «πολιτικά άπειρης καθηγήτριας», όπως έγραψαν κάποιοι για την πρόεδρο κ. Σιλιάνοφσκα. Οι κυβερνήσεις των Σκοπίων απολαµβάνουν τα δώρα που τους χάρισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. µε την απαράδεκτη Συµφωνία. Στα ουσιώδη δεν έκαναν τα σωστά βήµατα. Ούτε τα σχολικά βιβλία άλλαξαν, ούτε στη Μεικτή Επιτροπή για τα εµπορικά σήµατα έλαβαν µέρος, ούτε άλλαξαν τις φανέλες των εθνικών οµάδων στα οµαδικά αθλήµατα, ούτε άλλαξαν το όνοµα της «Μακεδονικής Ακαδηµίας Επιστηµών και Τεχνών». Προτείνω να αναλάβουµε ορισµένες πρωτοβουλίες, για να µη φαινόµαστε απλοί παρατηρητές των αυθαιρεσιών.

1. Να ανακοινωθεί από το υπουργείο Εξωτερικών ότι λειτουργεί παρατηρητήριο παραβιάσεων της Συµφωνίας και να ανακοινώνονται κάθε µήνα οι παραβιάσεις που έχουν καταγραφεί.

2. Να ζητηθεί η γνώµη καθηγητών του ∆ιεθνούς ∆ικαίου για τους τρόπους πιθανής απαγκίστρωσής µας από τη Συµφωνία, σε περίπτωση που συνεχισθεί η κακοπιστία των γειτόνων. Με νοµικά µέσα και χωρίς να υποστούµε συνέπειες ως χώρα.

3. Να θέσουµε θέµα αναγνώρισης της ελληνικής µειονότητας, η οποία ζει στις νότιες περιοχές του κράτους των Σκοπίων, αλλά δεν έχει επισήµως καταµετρηθεί. Ο αείµνηστος υπουργός Αµύνης της Κύπρου Τάσος Μητσόπουλος είχε αποκαλύψει στις 17/7/2008 στη «Σηµερινή» της Λευκωσίας τα εξής: «Την περίοδο 1989-1993, όταν υπηρετούσα ως ειδικός σύµβουλος στο ελληνικό ΥΠ.ΕΞ., είχα λάβει ρητές οδηγίες από την προϊσταµένη µου, υφυπουργό Βιργινία Τσουδερού, να ασχοληθώ µε το θέµα της ελληνικής µειονότητας στα Σκόπια. Εχοντας πολύτιµους συµπαραστάτες στην αποστολή µου αυτή επιφανείς καθηγητές και επιστήµονες, αλλά και θερµούς και συνετούς πατριώτες, ταξίδεψα αρκετές φορές στην ΠΓ∆Μ και κυρίως στην περιοχή του Μοναστηρίου. Ηρθα σε επαφή, λαµβάνοντας πάντα τις σχετικές προφυλάξεις, µε δεκάδες Ελληνες των Σκοπίων, οι οποίοι µε δάκρυα στα µάτια και πόνο ψυχής µού εξιστορούσαν τις διώξεις που υπέστησαν, την αφόρητη πνευµατική τροµοκρατία που γνώρισαν, προκειµένου να απαρνηθούν τις ρίζες, την ταυτότητα, την πίστη τους και να γίνουν δηλωσίες· να αποδεχθούν δηλαδή ότι δεν υπήρξαν ποτέ Ελληνες, αλλά Σλαβοµακεδόνες. Συγκέντρωσα υλικό που κατέγραφε τη συστηµατική προσπάθεια αλλοίωσης των φυλετικών και πολιτισµικών χαρακτηριστικών των Ελλήνων µειονοτικών… Πίσω από κάθε µικρή ή µεγάλη ιστορία κρύβονταν απίστευτες προσωπικές περιπέτειες και ανείπωτες δοκιµασίες, που γράφτηκαν µε πολύ πόνο, αίµα και δάκρυ. Οικογένειες που ξεκληρίστηκαν, άνδρες που βιαίως εκτοπίστηκαν, ονόµατα που εκσλαβίστηκαν, ακόµα και κοιµητήρια ολόκληρα που ισοπεδώθηκαν (…) Και όλα τούτα σε µια προσπάθεια να εµπεδωθεί παντί τρόπω η θέση ότι οι Μακεδόνες είναι Σλάβοι και όχι Ελληνες»!

4. Να ενισχυθεί στα σχολεία µας η ιστορική γνώση σχετικά µε τον Φίλιππο, τον Μέγα Αλέξανδρο, τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο και τον Μακεδονικό Αγώνα.

Ας προστατεύσουµε την εθνική αξιοπρέπειά µας!