Δεν είναι η πρώτη φορά που τα εθνικιστικά ιδεολογήµατα της Τουρκίας εντάσσονται στην ύλη των σχολικών βιβλίων. Σήµερα έχουµε τη θεωρία του «Τουρκικού Αιώνα» και της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Για πολλές δεκαετίες, πριν από το 2012, η τουρκική Εκπαίδευση έδινε ρόλο δασκάλου σε αξιωµατικούς µε στολή, οι οποίοι δίδασκαν στο Λύκειο το µάθηµα της Εθνικής Ασφάλειας. Το µάθηµα καταργήθηκε από τον Ερντογάν τον Ιανουάριο του 2012, κατόπιν σχετικών συστάσεων του Συµβουλίου της Ευρώπης. Οι αξιωµατικοί που δίδασκαν επί δεκαετίες την Εθνική Ασφάλεια στους µαθητές και στις µαθήτριες του Λυκείου εξηγούσαν ότι τα σηµερινά σύνορα της Ελλάδος είναι παράνοµα και ότι η Τουρκία έχει αδικηθεί. ∆ίδασκαν ότι η Ελλάς θα έπρεπε να φτάνει µέχρι τον Ολυµπο, διότι το 1912-2013 συνασπίσθηκαν οι χριστιανικοί λαοί των Βαλκανίων και επιτέθηκαν στην Οθωµανική Αυτοκρατορία, η οποία είχε εσωτερικά προβλήµατα. ∆ίδασκαν και άλλα πολλά. Αφηναν, βεβαίως, εκτός ύλης τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσµών, Ελλήνων, Αρµενίων, Ασσυρίων κ.ά., η οποία άρχισε το 1894 και αποκορυφώθηκε κατά την περίοδο 1913-1923.

Η διδασκαλία των εθνικών διεκδικήσεων είναι διαχρονική και υπερκοµµατική γραµµή. Αν φύγει ο Ερντογάν και έλθει στην εξουσία το CHP, λίγα πράγµατα θα αλλάξουν. Τέτοια µαθήµατα πάντα θα υπάρχουν στα σχολεία της γείτονος. Η άρνηση της γενοκτονίας των χριστιανών είναι η επίσηµη πολιτική όλων των κυβερνήσεων, πολιτικών και στρατιωτικών, συντηρητικών και κεντροαριστερών, επί 100 χρόνια τουλάχιστον.

Ο Γάλλος συγγραφέας και διευθυντής µεγάλου εκδοτικού οίκου (και Ορθόδοξος θεολόγος) Ζαν Φρανσουά Κολοζιµό, στο βιβλίο του «Το ξίφος και το σαρίκι» (στα ελληνικά από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις), επισηµαίνει: «Μέσα σε εκατό χρόνια, το τουρκικό κράτος… εξεδίωξε 2.000.000 Ελληνες, υποχρέωσε 100.000 Εβραίους να αποχωρήσουν, έδιωξε 90.000 Ασσυρίους, κυνήγησε 80.000 Γεζίντι, απέκλεισε 60.000 Ντονµέδες, απαγόρευσε τη νόµιµη ύπαρξη 15.000.000 Αλεβιτών, καθώς και 20.000.000 Κούρδων, τροµοκράτησε 3.000.000 Ζάζα και 200.000 Λαζούς. Εκλεισε στη φυλακή 300.000 έως 400.000 Τούρκους που ξεσηκώθηκαν ενάντια στη µία ή την άλλη δικτατορία...». Η Ελλάς είναι χώρα δηµοκρατική και ευρωπαϊκή και δεν θα ακολουθήσει τα ακραία παραδείγµατα φανατισµού και διαστρεβλώσεως που βλέπουµε στη γειτονική χώρα. Αυτό, όµως, δεν σηµαίνει ότι θα φτάσουµε στο άλλο άκρο και θα διαγράψουµε τους ήρωές µας ή ότι θα ξεχάσουµε τη γενοκτονία των Μικρασιατών, των Ποντίων και των Ανατολικοθρακιωτών (και των άλλων χριστιανικών κοινοτήτων). Η απάντηση στον νεο-οθωµανισµό της Αγκυρας δεν είναι η αποδόµηση της Ιστορίας µας, αλλά η τεκµηριωµένη και νηφάλια καταγραφή των ιστορικών δεδοµένων και η καλλιέργεια του πατριωτικού φρονήµατος στους µαθητές και στις µαθήτριες.

∆υστυχώς, τα τελευταία χρόνια είχαµε στη χώρα µας ορισµένα φαινόµενα αποδόµησης, όπως ήταν το βιβλίο του «συνωστισµού», η µαρξίζουσα ύλη της Ιστορίας ∆ηµοτικού και Γυµνασίου, την οποία προσπάθησε να επιβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ µε υπογραφή Γαβρόγλου, οι ψευδολογίες εις βάρος αγωνιστών του 1821 κ.ά. Απορρίπτουµε τον τουρκικό εθνικισµό, απορρίπτουµε, όµως, και τους αποδοµητές µε τις ιδεοληψίες τους. Πρέπει να δώσουµε στα παιδιά µας πρότυπα από τη διαχρονική πορεία του Ελληνισµού. Η Αρχαιότητα, το Βυζάντιο, η Ελληνική Επανάσταση, τα εθνικά µας θέµατα, µαζί µε την παγκόσµια Ιστορία, είναι απαραίτητα εφόδια για να προετοιµάσουµε πολίτες µε εθνική και δηµοκρατική συνείδηση.

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ