Επίκαιρα µηνύµατα από τη θυσία του Αγρα και του Μίγγα
Άρθρο γνώμης
Στις αναφορές των ∆υτικών διπλωµατών και στις οθωµανικές απογραφές της εποχήςεκείνης δεν υπάρχει καµία ένδειξη για «Μακεδονικό Εθνος»
Ο Μακεδονικός Αγώνας παραµένει πάντα επίκαιρος, λόγω των εθνικιστικών εξάρσεων όλων των γειτόνων µας. Η αξιοποίηση µηνυµάτων µε διαχρονική αξία είναι απαραίτητη σε µια εποχή κατά την οποία η Ελληνική Ιστορία διαστρεβλώνεται έξωθεν και έσωθεν. Η 7η Ιουνίου µάς έδωσε την αφορµή να θυµηθούµε δύο αγωνιστές που απαγχονίσθηκαν από τους Βούλγαρους κοµιτατζήδες το 1907, στο αποκορύφωµα του Αγώνα. Πρόκειται για τον Μεσσήνιο ανθυπολοχαγό Σαράντο Αγαπηνό, γνωστό µε το ψευδώνυµο Καπετάν Αγρας, και τον Ναουσαίο συνεργάτη του, Αντώνη (Τώνη) Μίγγα.
Ο Αγρας έγινε γνωστός στο πανελλήνιο από το βιβλίο της Πηνελόπης ∆έλτα «Στα µυστικά του βάλτου». Η δράση του στη βαλτώδη λίµνη των Γιαννιτσών, η οποία σήµερα έχει αποξηρανθεί, ήταν δύσκολη, αλλά και επιτυχής. Αντιµετώπισε τις βουλγαρικές ένοπλες οµάδες κρυµµένες µέσα στα καλάµια και την οµίχλη και ταυτόχρονα ταλαιπωρήθηκε από την ελονοσία. Κατόρθωσε, σε συνεργασία µε εθελοντές από την Ελεύθερη Ελλάδα και εντόπιους αγωνιστές, να καθαρίσει τον δρόµο που ένωνε τη Θεσσαλονίκη µε τη ∆υτική Μακεδονία. Συνελήφθη έπειτα από παρασπονδία του Ζλατάν έξω από τη Νάουσα και απαγχονίσθηκε σε µια καρυδιά ανάµεσα στα χωριά Τέχοβο και Βλάντοβο, που µετονοµάσθηκαν σε Καρυδιά και Αγρα. ∆ίπλα του κρεµάσθηκε και ο έγγαµος ράφτης Τώνης Μίγγας, που τον ακολούθησε µε συγκινητική προσήλωση. Ενα παλληκάρι από τη Νότιο Ελλάδα, ανθυπολοχαγός του Πεζικού, έρχεται εθελοντικά να βοηθήσει τον Ελληνισµό στην τουρκοκρατούµενη Μακεδονία. Και ένας εντόπιος αγωνιστής τον ακολουθεί γνωρίζοντας τους κινδύνους.
Αυτό ήταν το µυστικό της επιτυχίας της δεύτερης φάσης του Μακεδονικού Αγώνα: 1904-1908. Η ενότητα του Ελληνισµού. (Είχε προηγηθεί η πρώτη φάση, το 1878, κατά των ρωσικών σχεδίων για τη Μεγάλη Βουλγαρία.) Οι διπλωµάτες Ιων ∆ραγούµης και Λάµπρος Κοροµηλάς κατέστρωσαν το σχέδιο µε λεπτοµέρειες. Το Οικουµενικό Πατριαρχείο και οι µητροπολίτες επέδειξαν ευφυΐα και πατριωτισµό. Οι αξιωµατικοί ήλθαν από την Αθήνα να εκπαιδεύσουν τους εντοπίους Μακεδόνες. Παράδειγµα, ο ηρωικός Παύλος Μελάς. Οι εθελοντές Μανιάτες, Κρητικοί, Κύπριοι ήσαν παρόντες. Οι δασκάλες τολµούσαν να µιλούν για Χριστό και Ελλάδα, παρά τον κίνδυνο να φονευθούν από τους κοµιτατζήδες της ΕΜΕΟ (VMRO). Οι µειξίγλωσοι Ελληνες, Σλαβόφωνοι, Αρβανιτόφωνοι, Βλαχόφωνοι στη συντριπτική πλειονότητα επέδειξαν αφοσίωση στο Πατριαρχείο και τον Ελληνισµό. Η τροµοκρατία νικήθηκε. Ο Ελληνισµός ανάσανε και προετοίµασε το έδαφος για την απελευθέρωση του 1912-13.
Για τη σύγχρονη εποχή υπάρχουν ενδιαφέροντα µηνύµατα:
- Ενωµένοι κερδίσαµε τη Μακεδονία. Σε λίγα χρόνια διχασθήκαµε και χάσαµε τη Μικρά Ασία.
- Οι επιτυχίες του Ελληνισµού οφείλονται κατά πολύ στην εθνική δράση της Εκκλησίας. Είναι ανιστόρητοι όσοι το αποσιωπούν.
- Κακώς οι προπαγάνδες των γειτονικών λαών προσπαθούν να ανακινήσουν µειονοτικά ζητήµατα, τονίζοντας τα διάφορα γλωσσικά ιδιώµατα ελληνικών πληθυσµών. Το ανάµεικτο γλωσσικό ιδίωµα δεν σηµαίνει διαφορετική εθνική συνείδηση.
- Στις αναφορές των ∆υτικών διπλωµατών και στις οθωµανικές απογραφές της εποχής εκείνης δεν υπάρχει καµία ένδειξη για «Μακεδονικό Εθνος».
- Οι Ελληνες που κέρδισαν τον Μακεδονικό Αγώνα είχαν περάσει από τη χρεοκοπία του 1893, τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεµο του 1897 και την επιβολή ∆ιεθνούς Οικονοµικού Ελέγχου το 1898. Το µυστικό ήταν το αξιακό υπόβαθρο. Πίστευαν στον Θεό και στη διαχρονική ιστορική πορεία του Εθνους µας.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Ο Αγρας έγινε γνωστός στο πανελλήνιο από το βιβλίο της Πηνελόπης ∆έλτα «Στα µυστικά του βάλτου». Η δράση του στη βαλτώδη λίµνη των Γιαννιτσών, η οποία σήµερα έχει αποξηρανθεί, ήταν δύσκολη, αλλά και επιτυχής. Αντιµετώπισε τις βουλγαρικές ένοπλες οµάδες κρυµµένες µέσα στα καλάµια και την οµίχλη και ταυτόχρονα ταλαιπωρήθηκε από την ελονοσία. Κατόρθωσε, σε συνεργασία µε εθελοντές από την Ελεύθερη Ελλάδα και εντόπιους αγωνιστές, να καθαρίσει τον δρόµο που ένωνε τη Θεσσαλονίκη µε τη ∆υτική Μακεδονία. Συνελήφθη έπειτα από παρασπονδία του Ζλατάν έξω από τη Νάουσα και απαγχονίσθηκε σε µια καρυδιά ανάµεσα στα χωριά Τέχοβο και Βλάντοβο, που µετονοµάσθηκαν σε Καρυδιά και Αγρα. ∆ίπλα του κρεµάσθηκε και ο έγγαµος ράφτης Τώνης Μίγγας, που τον ακολούθησε µε συγκινητική προσήλωση. Ενα παλληκάρι από τη Νότιο Ελλάδα, ανθυπολοχαγός του Πεζικού, έρχεται εθελοντικά να βοηθήσει τον Ελληνισµό στην τουρκοκρατούµενη Μακεδονία. Και ένας εντόπιος αγωνιστής τον ακολουθεί γνωρίζοντας τους κινδύνους.
Αυτό ήταν το µυστικό της επιτυχίας της δεύτερης φάσης του Μακεδονικού Αγώνα: 1904-1908. Η ενότητα του Ελληνισµού. (Είχε προηγηθεί η πρώτη φάση, το 1878, κατά των ρωσικών σχεδίων για τη Μεγάλη Βουλγαρία.) Οι διπλωµάτες Ιων ∆ραγούµης και Λάµπρος Κοροµηλάς κατέστρωσαν το σχέδιο µε λεπτοµέρειες. Το Οικουµενικό Πατριαρχείο και οι µητροπολίτες επέδειξαν ευφυΐα και πατριωτισµό. Οι αξιωµατικοί ήλθαν από την Αθήνα να εκπαιδεύσουν τους εντοπίους Μακεδόνες. Παράδειγµα, ο ηρωικός Παύλος Μελάς. Οι εθελοντές Μανιάτες, Κρητικοί, Κύπριοι ήσαν παρόντες. Οι δασκάλες τολµούσαν να µιλούν για Χριστό και Ελλάδα, παρά τον κίνδυνο να φονευθούν από τους κοµιτατζήδες της ΕΜΕΟ (VMRO). Οι µειξίγλωσοι Ελληνες, Σλαβόφωνοι, Αρβανιτόφωνοι, Βλαχόφωνοι στη συντριπτική πλειονότητα επέδειξαν αφοσίωση στο Πατριαρχείο και τον Ελληνισµό. Η τροµοκρατία νικήθηκε. Ο Ελληνισµός ανάσανε και προετοίµασε το έδαφος για την απελευθέρωση του 1912-13.
Για τη σύγχρονη εποχή υπάρχουν ενδιαφέροντα µηνύµατα:
- Ενωµένοι κερδίσαµε τη Μακεδονία. Σε λίγα χρόνια διχασθήκαµε και χάσαµε τη Μικρά Ασία.
- Οι επιτυχίες του Ελληνισµού οφείλονται κατά πολύ στην εθνική δράση της Εκκλησίας. Είναι ανιστόρητοι όσοι το αποσιωπούν.
- Κακώς οι προπαγάνδες των γειτονικών λαών προσπαθούν να ανακινήσουν µειονοτικά ζητήµατα, τονίζοντας τα διάφορα γλωσσικά ιδιώµατα ελληνικών πληθυσµών. Το ανάµεικτο γλωσσικό ιδίωµα δεν σηµαίνει διαφορετική εθνική συνείδηση.
- Στις αναφορές των ∆υτικών διπλωµατών και στις οθωµανικές απογραφές της εποχής εκείνης δεν υπάρχει καµία ένδειξη για «Μακεδονικό Εθνος».
- Οι Ελληνες που κέρδισαν τον Μακεδονικό Αγώνα είχαν περάσει από τη χρεοκοπία του 1893, τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεµο του 1897 και την επιβολή ∆ιεθνούς Οικονοµικού Ελέγχου το 1898. Το µυστικό ήταν το αξιακό υπόβαθρο. Πίστευαν στον Θεό και στη διαχρονική ιστορική πορεία του Εθνους µας.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
