Eύγε στους δηµιουργούς, εύγε και στο κοινό που ψήφισε ένα µελωδικό παραδοσιακό τραγούδι! Η «Αστεροµάτα» µε τραγουδίστρια την Κλαυδία θα µας εκπροσωπήσει στον διαγωνισµό τραγουδιού της Eurovision τον Μάιο, στην Ελβετία. Οι δηµιουργοί και η τραγουδίστρια πήγαν αντίθετα προς το ρεύµα και δεν διάλεξαν ένα τραγούδι µε αγγλικό στίχο και µε µουσική δήθεν «εµπορική» και πανοµοιότυπη µε άλλα τραγούδια που συµµετέχουν στον ευρωπαϊκό διαγωνισµό.

Αντί να επιδείξουν µιµητισµό, προτίµησαν να σεβασθούν την ελληνική παράδοση και να διαφηµίσουν ότι αυτός ο λαός έχει τις δικές του µουσικές ρίζες, που αντλούν από το µακρινό παρελθόν. Το τραγούδι είναι πράγµατι σύγχρονο, διότι ανταποκρίνεται στο επίκαιρο αίτηµα για αναστροφή της παγκοσµιοποίησης και προβολή της πολιτιστικής ταυτότητας κάθε λαού.

Τα λόγια αναφέρονται στον πόνο της προσφυγιάς και στον ξεριζωµό από την πατρίδα. ∆εν κάνουν κάποια συγκεκριµένη ιστορική αναφορά και ο καθένας µπορεί να σκεφθεί διάφορα ιστορικά γεγονότα. Το θετικό είναι ότι το ελληνικό τραγούδι δεν ακολουθεί την τάση ορισµένων τραγουδιών που ακούσαµτα τελευταία χρόνια στον ευρωπαϊκό διαγωνισµό και προπαγάνδιζαν υπέρ της woke κουλτούρας και άλλων… νεωτερισµών. Χαίροµαι που το ελληνικό κοινό υπερψήφισε ένα παραδοσιακό τραγούδι. Υπάρχουν ακόµη ευαισθησίες και διατηρείται η αγάπη στις ρίζες µας. Το µήνυµα του κοινού απευθύνεται προς διάφορες κατευθύνσεις. Θέλουµε να διαφυλάξουµε την ταυτότητά µας και την ιστορική µνήµη µας. Κάποιοι ενοχλήθηκαν.

Η γείτων Τουρκία ανακάλυψε ποντιακό δάκτυλο πίσω από τους στίχους, χωρίς να υπάρχει κάποια σαφής αναφορά. Προφανώς η τουρκική ηγεσία όλων των κοµµάτων και όλων των αποχρώσεων αισθάνεται ότι απειλείται από την ιστορική αλήθεια. Αναζητούν συγκεκριµένες ιστορικές αναφορές πίσω από το τραγούδι και απειλούν ότι θα διαµαρτυρηθούν στα αρµόδια όργανα για δήθεν πολιτικό µήνυµα στον στίχο. Θυµίζω ότι το 1976 αρνήθηκαν να µεταδώσουν το τραγούδι της Μαρίζας Κωχ «Παναγιά µου, Παναγιά µου» από τον διαγωνισµό της Eurovision, διότι το θεώρησαν ως µήνυµα κατά της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Την ώρα του τραγουδιού, στους δέκτες των Τούρκων έπεσε µαύρο!

Ασχέτως των στίχων, είναι προφανές ότι η ενοχή των Τούρκων δεν τους αφήνει να δουν το παρελθόν µε καθαρή µατιά. Οταν κάποια νεότερη γενιά αποφασίσει να ζητήσει συγγνώµη από τους Ελληνες, τους Αρµενίους, τους Ασσυρίους κ.ά. για όσα συνέβησαν από το 1914 µέχρι το 1923, τότε το όφελος θα είναι διπλό. Εσωτερικά, διότι θα απελευθερωθούν από το βάρος των εγκληµάτων των Οθωµανών, των Νεοτούρκων και των κεµαλικών. Εξωτερικά, διότι θα αποδείξουν ότι τότε πράγµατι θα είναι έτοιµοι για τη βελτίωση των σχέσεών τους µε τους άλλους λαούς. Η σηµερινή Γερµανία έχει αναγνωρίσει µε κάθε τρόπο τα εγκλήµατα του ναζιστικού καθεστώτος και τα θυµίζει στις νεότερες γενιές, ώστε να µην επαναληφθούν. Γι’ αυτό κατέστη δυνατή η συγγραφή κοινού βιβλίου Ιστορίας από οµάδα Γάλλων και Γερµανών ιστορικών. Αντιθέτως, η Τουρκία επί 100 και περισσότερα χρόνια αρνείται πεισµατικά να δει την αλήθεια κατάµατα.

Οφείλουµε ως Ελληνες να διδάξουµε σωστά την Ιστορία στα παιδιά µας και να επιδιώξουµε τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης! Καλή επιτυχία στην «Αστεροµάτα»!'

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά