Σε πρόσφατη εκδήλωση του ινστιτούτου «Αλέξης Τσίπρας» παρουσιάσθηκε µία έρευνα της Metron Analysis σχετικά µε τις απόψεις των Ελλήνων για τους θεσµούς της χώρας. Είδαµε έναν ενδιαφέροντα πίνακα µε τον βαθµό εµπιστοσύνης που δείχνουν οι ερωτηθέντες σε 14 θεσµούς της κοινωνίας µας.

Βλέπουµε, λοιπόν, ότι στην πρώτη θέση βρίσκεται η οικογένεια, µε 82% των ερωτηθέντων να δείχνουν υψηλή εµπιστοσύνη και µόλις 5% να δείχνουν χαµηλή. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι Ενοπλες ∆υνάµεις, µε 58% των ερωτηθέντων να εκφράζουν υψηλή εµπιστοσύνη και 18% χαµηλή. Στην τρίτη θέση είναι τα πανεπιστήµια, στα οποία το 45% εκφράζει υψηλή εµπιστοσύνη και το 21% χαµηλή. Στην τέταρτη θέση βρίσκεται η Εκκλησία, µε 36% υψηλή εµπιστοσύνη και 39% χαµηλή (οριακή ισορροπία). Στις υπόλοιπες 10 θέσεις βρίσκονται άλλοι θεσµοί, στους οποίους η ελληνική κοινωνία δείχνει χαµηλή έως πολύ χαµηλή εµπιστοσύνη. Τελευταία κατατάσσονται τα πολιτικά κόµµατα!

Η οικογένεια και οι Ενοπλες ∆υνάµεις έχουν κερδίσει τον µεγαλύτερο βαθµό εµπιστοσύνης της ελληνικής κοινωνίας. ∆ύο θεσµοί παραδοσιακοί, που παρέχουν αίσθηση ασφάλειας σε µια εποχή ανασφάλειας. Η οικογένεια στάθηκε το κυριότερο στήριγµα του µέσου Ελληνα στην περίοδο της οικονοµικής κρίσης και παραµένει το καταφύγιο για τα προβλήµατα των νεότερων ηλικιών. Προφανώς η εκτίµηση στρέφεται στην παραδοσιακή µορφή οικογένειας και όχι σε διάφορες καινοτοµίες, οι οποίες δεν έχουν ριζώµατα στην κοινωνία µας, αλλά αποτελούν µίµηση αποτυχηµένων ξένων προτύπων.

Είναι ευχάριστο το ότι διατηρούνται στην πατρίδα µας ισχυροί, παρά τις εµφανείς τάσεις αποδυνάµωσης, οι οικογενειακοί δεσµοί. Οταν αποδυναµώνονται αυτοί οι δεσµοί, πλήττονται όλοι, κυρίως οι πολύ νέοι και οι πολύ ηλικιωµένοι. Οι έφηβοι αναζητούν θαλπωρή και πρότυπα από τους γονείς. Οι ηλικιωµένοι χρειάζονται φροντίδα. Είδαµε τι σηµαίνει η χαλάρωση των οικογενειακών δεσµών, όταν προ δέκα ετών ταλαιπώρησε τη Γαλλία ένας καύσωνας στη διάρκεια του Αυγούστου. Χιλιάδες ηλικιωµένοι πέθαναν αβοήθητοι, διότι τα παιδιά τους είχαν φύγει για τις καλοκαιρινές διακοπές. Ουσιαστικά, τους είχαν εγκαταλείψει.

Η υψηλή εµπιστοσύνη προς τις Ένοπλες ∆υνάµεις οφείλεται σε δύο κυρίως παράγοντες. Πρώτον, στην αίσθηση εθνικών κινδύνων λόγω του τουρκικού επεκτατισµού και της γενικότερης γεωπολιτικής αστάθειας. ∆εύτερον, στην επιτυχή παρουσία και την αποτελεσµατική προσφορά των Ενόπλων ∆υνάµεων σε διάφορες κρίσεις, όπως π.χ. στην αντιµετώπιση της ασύµµετρης απειλής στον Εβρο τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2020, σε ανθρωπιστικές αποστολές κ.ά. Είναι αξιέπαινοι οι άνδρες και οι γυναίκες των Ενόπλων ∆υνάµεων για τον βαθµό εκτίµησης που επαξίως έχουν κερδίσει. Η τρίτη θέση στον βαθµό εµπιστοσύνης ανήκει στα ΑΕΙ, δηλαδή στην επιστήµη, στην έρευνα και τη γνώση. Αµέσως µετά κατατάσσεται η Εκκλησία, η οποία στήριξε τους έχοντες ανάγκη κατά τη διάρκεια της οικονοµικής κρίσης. Επιπροσθέτως, µάλιστα, προσφέρει διαχρονικές και αιώνιες αξίες, στις οποίες πάντα στηριζόταν ο Έλληνας. Και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Το συµπέρασµα είναι ότι η ελληνική κοινωνία αναζητεί στήριγµα στην εθνική ταυτότητα, σε θεσµούς που παρέχουν ασφάλεια, αλλά και γνώση. Υπάρχει και εδώ, όπως σε όλη την Ευρώπη, µια σαφής στροφή προς θεσµούς και αξίες που έχουν βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Ας προσαρµόσουµε αυτές τις αξίες στις προκλήσεις του παρόντος και του µέλλοντος!