O Πάπας Φραγκίσκος εξεδήµησε προς Κύριον τη ∆ευτέρα του Πάσχα. Με αυτή την αφορµή θεωρώ χρήσιµο να θυµίσω τη συµβολή του ρωµαιοκαθολικισµού στη διαφύλαξη των χριστιανικών ριζών της Ευρώπης σε µια εποχή µε έντονες τις τάσεις αµφισβήτησης. Είναι ουσιαστικές οι δογµατικές, εκκλησιολογικές και ιστορικές διαφορές µεταξύ ηµών, των ορθοδόξων, και των ρωµαιοκαθολικών. Αυτό δεν µας εµποδίζει να αναγνωρίσουµε τη συµβολή των ∆υτικών χριστιανών στο ευρωπαϊκό οικοδόµηµα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γαλλία, παρά τον νόµο του 1905, που ορίζει το κράτος να είναι αυστηρά ουδετερόθρησκο, και παρά τις διαφωνίες των ρωµαιοκαθολικών επισκόπων για σύγχρονα νοµοθετήµατα, ο πρόεδρος Μακρόν ήταν ο οικοδεσπότης στην τελετή εγκαινίων της Παναγίας των Παρισίων, όταν αποκαταστάθηκαν οι ζηµιές της καταστροφικής φωτιάς. Κορυφαίοι Γάλλοι πολιτικοί, όπως ο Κάρολος ντε Γκωλ και ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ τόνιζαν συχνά ότι είναι πιστοί χ ριστιανοί και ότι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία.

Ο πρώην πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν δεν είχε δεσµούς µε τη χριστιανική πίστη, αλλά, σεβόµενος την παράδοση της χώρας του, ανακοίνωσε το 1982 ότι η Γαλλία αναλαµβάνει επισήµως την προστασία των ρωµαιοκαθολικών και των Μαρωνιτών στον Λίβανο.

Στα γαλλικά δηµόσια σχολεία δεν διδάσκεται το µάθηµα των Θρησκευτικών, αλλά πολλά ρωµαιοκαθολικά ιδρύµατα διατηρούν ιδιωτικά σχολεία µε εκκλησιασµό και χριστιανική κατήχηση, όπου έχουν φοιτήσει οι περισσότεροι διάσηµοι Γάλλοι πολιτικοί. Στην Ιταλία είναι ισχυρή η επίδραση του καθολικισµού. Τούτο φάνηκε στην περίπτωση της δικαστικής προσφυγής µιας άθεης µητέρας κατά της παρουσίας του Εσταυρωµένου στις σχολικές αίθουσες. Το ιταλικό Συµβούλιο της Επικρατείας ζήτησε την παραµονή του χριστιανικού συµβόλου λόγω της άρρηκτης σύνδεσης του ιταλικού πολιτισµού µε τον χριστιανισµό. Η ιταλική κυβέρνηση, µε την υποστήριξη πολλών κοµµάτων και διανοουµένων, κέρδισε τη σχετική δίκη στη µείζονα σύνθεση του Ευρωπαϊκού ∆ικαστηρίου ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου. Ο Εσταυρωµένος παραµένει στις αίθουσες των ιταλικών σχολείων (υπόθεση Lautsi).

Σε χώρες µε ρωµαιοκαθολική πλειοψηφία το µάθηµα των Θρησκευτικών είναι βασικό στα σχολεία και έχει χριστιανικό (όχι θρησκειολογικό) περιεχόµενο (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία κ.α.). Στη Γερµανία, όπου οι ρωµαιοκαθολικοί και οι προτεστάντες (ευαγγελικοί) αποτελούν τις µεγαλύτερες χριστιανικές κοινότητες, το µάθηµα των Θρησκευτικών προστατεύεται από το Σύνταγµα.

Ρωµαιοκαθολικοί πολιτικοί ίδρυσαν το 1957 την ΕΟΚ, πρόδροµο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και έβαλαν στην ευρωπαϊκή σηµαία τα 12 αστέρια από το φωτοστέφανο του αγάλµατος της Παναγίας. Η σφραγίδα του καθολικισµού είναι έντονη στα χριστιανοδηµοκρατικά κόµµατα. Η Ενωση των Ρωµαιοκαθολικών Νοµοθετών (βουλευτών) παρεµβαίνει υπέρ του θεσµού της παραδοσιακής οικογένειας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα εθνικά Κοινοβούλια.

Ως Ελληνες, έχουµε δικαίωµα και υποχρέωση να διατηρήσουµε την ταυτότητά µας και να αναδείξουµε τη συµβολή του αρχαίου ελληνικού πολιτισµού και της Ορθοδοξίας στην οικοδόµηση της Ευρώπης. Η Ελένη Αρβελέρ υπογραµµίζει ότι το πρώτο πραγµατικά ευρωπαϊκό κράτος ήταν το Βυζάντιο/Ρωµανία. Είχε ως πολιτιστικά θεµέλια την ελληνική γλώσσα και Παιδεία, το Ρωµαϊκό ∆ίκαιο και την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία. Αποχαιρετώντας τον Πάπα Φραγκίσκο, διατηρούµε την καλή ανάµνηση από την επιστροφή τριών θραυσµάτων του Παρθενώνα, τα οποία φυλάσσονταν στα µουσεία του Βατικανού. Με δική του πρωτοβουλία παραδόθηκαν στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κ. Ιερώνυµο, και τοποθετήθηκαν στο Μουσείο της Ακρόπολης.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά