Υποτίθεται ότι, αναλαμβάνοντας αυτόν τον μήνα την προεδρία της Ε.Ε., το Βερολίνο έχει να διαχειρισθεί, πέρα από τα οικονομικά της πανδημίας, και την «περίπτωση» της Τουρκίας, η οποία προβληματίζει, ως γνωστόν, τους Ευρωπαίους, εξοργίζει τη Γαλλία και προκαλεί μεταναστευτικές φοβίες στην κυρία Μέρκελ. Στην Αθήνα, κυβερνητικοί κύκλοι θέλουν να ελπίζουν ότι το γερμανικό ενδιαφέρον για τις πολιτικές του Ερντογάν μπορεί να οδηγήσει και σε θετικές «διαμεσολαβήσεις» μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας και σε αποφάσεις της Ε.Ε. οι οποίες θα απέτρεπαν την Τουρκία από το να προκαλέσει πολεμικό «επεισόδιο» στην Ανατολική Μεσόγειο. Και είναι, άλλωστε, ήδη γνωστό στην κυβέρνηση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη ότι το Βερολίνο «συνιστά» το ξεκίνημα ελληνοτουρκικού διαλόγου. Όμως στην Αθήνα, στο υπουργείο Εξωτερικών, διπλωμάτες με πείρα υποστηρίζουν ότι αυτό που πρώτιστα θα προσπαθήσει να «τακτοποιήσει» η κυρία Μέρκελ θα είναι να κρατήσει σε ασφαλή κατάσταση τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία και να κρατήσει «ισορροπίες» ευρωτουρκικές, με περιορισμένο τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Γαλλίας στον ευρωπαϊκό Νότο.

Αυτή την ώρα προκαλεί σοβαρή «ενόχληση» στην εξάμηνη γερμανική προεδρία της Ε.Ε. η ευ-θεία αντιπαράθεση της Γαλλίας με τον Ερντογάν, η οποία, μάλιστα, προκάλεσε πρωτοφανή «διάσπαση» των ναυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο.

Από τις ίδιες διπλωματικές πηγές σημειώνεται ότι την περασμένη εβδομάδα η Γερμανίδα καγκελάριος, απαντώντας σε ερωτήσεις βουλευτών, δια-τύπωσε ορισμένες θέσεις που προβληματίζουν την Αθήνα. Η κυρία Αγκελα Μέρκελ παραδέχτηκε, κατ’ αρχάς, ότι «συνεκτική στρατηγική» των Ευρωπαίων για την Τουρκία δεν υφίσταται και ανέφερε ότι αυτή η στρατηγική «θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις στενές σχέσεις και τις αλληλεξαρτήσεις των δύο μερών, χωρίς όμως να αγνοεί τα σημαντικά σημεία τριβής».

Είπε ακόμη, αναφερόμενη στις κινήσεις της Άγκυρας στη Μεσόγειο, πως αποτελεί «επιβαρυντικό στοιχείο» το ότι «η Τουρκία διεξάγει γεωτρήσεις ανοικτά της Ελλάδας και της Κύπρου, για τις οποίες υπάρχει μεγάλη αντιπαράθεση».

Από τις διατυπώσεις αυτές, η ελληνική διπλωματία ευλόγως συμπεραίνει ότι η γερμανική προεδρία θα προσπαθήσει να διαχειρισθεί τις «στενές σχέσεις» της Ε.Ε. με τον Ερντογάν πολύ «προσεκτικά». Επισημαίνεται, ακόμη, ότι η κυρία Μέρκελ δεν αναφέρθηκε, μιλώντας στους Γερμανούς βουλευτές, σε παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας από την Τουρκία και περιορίστηκε να πει ότι για τις τουρκικές γεωτρήσεις «ανοικτά» της Ελλάδας και της Κύπρου «υπάρχει μεγάλη αντιπαράθεση»...

Δεν τρέφει, λοιπόν, αυταπάτες το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών για τη «συλλογιστική» των κινήσεων της γερμανικής προεδρίας στα πεδία των ευρωτουρκικών σχέσεων και στην υπόθεση της έκνομης πολιτικής συμπεριφοράς του ξέφρενου ισλαμιστή Τούρκου προέδρου απέναντι σε δύο κράτη-μέλη της Ε.Ε., την Ελλάδα και την Κύπρο.

Το Βερολίνο, σε αντιπαλότητα με το Παρίσι, θα διαχειρισθεί κατά το δυνατόν «γερμανικά» τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Για τον λόγο αυτόν, η κυβέρνηση ναι μεν θα ασκήσει «επιθετική» διπλωματία στην Ε.Ε., αλλά θα φροντίσει παραλλήλως να κρατά ανοικτή τη γραμμή με την «αμήχανη» Ουάσινγκτον, να «δέσει» τις συμμαχίες της Ελλάδας στη Μεσόγειο και να ενισχύσει τη στρατιωτική συνεργασία της με τη Γαλλία, η οποία δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει την Τουρκία των «Αδελφών Μουσουλμάνων» να κάνει το «αφεντικό» σε αυτήν τη θάλασσα.

Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας προωθεί συστηματικά αυτή την πολιτική, προκειμένου να περιορίσει σημαντικά ή και να ακυρώσει την «πολιτική των κανονιοφόρων» του Ερντογάν στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Το «παιχνίδι» γίνεται ολοένα και πιο σκληρό.