Η συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας είναι «αχώνευτη» από το Βερολίνο
Οτιδήποτε ενισχύει τη θέση της Γαλλίας στη μεσογειακή Ευρώπη ενοχλεί σφόδρα το Βερολίνο και, συνεπώς, ό,τι μπορεί να ισχυροποιεί σήμερα τις ελληνογαλλικές σχέσεις προκαλεί τη γερμανική αντιπάθεια
Δεν προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι το Βερολίνο «ξίνισε» την αμυντική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας και ότι φροντίζει να το επιβεβαιώνει αυτό με ανεπίσημες «κυβερνητικές πηγές». Αναμενόμενο ήταν αυτό.
Γνωστό στους πάντες είναι ότι η Γερμανία θέλει να είναι το «πρώτο βιολί» στην Ευρώπη σε κάθε τομέα, ότι ανταγωνίζεται τη στρατιωτικά ισχυρή Γαλλία στη Μεσόγειο, ότι υιοθετεί θέσεις δυσάρεστες για την Αθήνα στα Ελληνοτουρκικά και ότι επιθυμεί να είχε τις καλύτερες των σχέσεων η Ε.Ε. με την Τουρκία για το καλό των εμπορικών τουρκογερμανικών συμφερόντων. Μετέφεραν, λοιπόν, στην «Καθημερινή», την περασμένη εβδομάδα, γερμανικές «κυβερνητικές πηγές», σε ρεπορτάζ της εφημερίδας: «Ελπίζουμε να συμφωνούμε με το Παρίσι και την Αθήνα ότι είναι επίσης ζωτικό να συνεργαζόμαστε στενά και καλά με την Τουρκία, που είναι εταίρος μας στο ΝΑΤΟ».
Κατά τα άλλα, από τις ίδιες κυβερνητικές πηγές «διαψεύστηκε» ότι υπάρχει «ενόχληση» του Βερολίνου από την ελληνογαλλική συμφωνία (σ.σ.: Στην Αθήνα, πάντως, μετά τη συμφωνία, κάποιοι πανεπιστημιακοί, λάτρεις της σημερινής Γερμανίας, φρόντισαν με εμπαθή κείμενά τους να γράψουν στον Τύπο ό,τι χειρότερο για τη σημερινή Γαλλία…). Όπως έχουμε ήδη υποστηρίξει από αυτήν τη στήλη, χρήσιμο θα ήταν να ξεκαθαρίσει επιτέλους η Αθήνα κάποια πράγματα με τη Γερμανία, η οποία στέκει εχθρικά προς την Ελλάδα σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας της χώρας μας, που έχουν προκληθεί από διεθνώς παράνομες κινήσεις της Τουρκίας, τις οποίες και η Ε.Ε. έχει καταδικάσει. Είναι όχι μόνο προκλητικό, αλλά και πολιτικά ανόητο να ζητούν «πηγές» του Βερολίνου από την Αθήνα σήμερα να συνεργάζεται «στενά και καλά» με την Τουρκία, επειδή, λέει, είναι… εταίρος μας στο ΝΑΤΟ. Το ζητούν, μάλιστα, αυτό και από το Παρίσι (!) οι ίδιες «πηγές», κι ας είναι γνωστό το πόσο πολύ απεχθάνεται τη Γαλλία ο τουρκικός ισλαμισμός του Ερντογάν.
Είναι προφανές ότι το Βερολίνο «ζεματίστηκε», όχι μόνο από την παραγγελία των γαλλικών φρεγατών (πολύ θα ήθελε να είχε προτιμήσει γερμανικές η Αθήνα), αλλά και από το γεγονός ότι με τη συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας η χώρα του Εμανουέλ Μακρόν ενισχύει περαιτέρω τη στρατηγική παρουσία της στη Μεσόγειο και με θέσεις που πολύ ενοχλούν το τουρκικό Ισλάμ του Ερντογάν, καλού φίλου του Βερολίνου.
Και είναι αλήθεια ότι η αμυντική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας κατά κάποιον τρόπο πετάει έξωαπό το μεσογειακό «παιχνίδι» τη Γερμανία, έχει μείζονα στρατηγικό χαρακτήρα για τις δύο συμβαλλόμενες ευρωπαϊκές χώρες και, εμμέσως πλην σαφώς, συναντάται με την επίσης στρατηγικού χαρακτήρα, έντονη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην ίδια περιοχή. Επιπλέον, η Γερμανία γνωρίζει ότι, όπως κι αν θέλει να «ερμηνεύσει» τη συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής Ελλάδας - Γαλλίας, σήμερα το Παρίσι αποκτά μια πρόσθετη «προωθημένη» σχέση σε ένα ενεργό στρατηγικό πεδίο, που περιλαμβάνει την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και χώρες το Κόλπου. Απ’ όλα αυτά είναι, βεβαίως, «έξω» η Γερμανία, που προσπαθεί να βρει ανοικτό γεωπολιτικό διάδρομο προς ανατολάς μέσω της Τουρκίας. Έτσι, οτιδήποτε ενισχύει τη θέση της Γαλλίας στη μεσογειακή Ευρώπη ενοχλεί σφόδρα το Βερολίνο και, συνεπώς, ό,τι μπορεί να ισχυροποιεί σήμερα τις ελληνογαλλικές σχέσεις προκαλεί τη γερμανική αντιπάθεια.
Αν, πάντως, δεν ήταν δυνατόν για το Βερολίνο να σχολιάσει επισήμως με αρνητικό τρόπο τη συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας, το ανέλαβε αυτό για λογαριασμό του η φίλη του Αγκυρα, που έριξε στην Αθήνα όση χολή μπορούσε να εκτοξεύσει για τη συμφωνία, εκφράζοντας μάλιστα άποψη για το πόσο αρνητικά για την… ευρωπαϊκή ασφάλεια μπορεί να λειτουργήσει! Ας κοιτάξει, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση το πώς θα πρέπει στο εξής να τοποθετείται απέναντιστη Γερμανία κάθε φορά που αυτή προκλητικά αντιμάχεται και υπονομεύει στην Ευρωπαϊκή Ενωση ελληνικές θέσεις υπέρ της Τουρκίας. Αυτό το «κρυφτό» καιρός είναι να πάρει τέλος.
Γνωστό στους πάντες είναι ότι η Γερμανία θέλει να είναι το «πρώτο βιολί» στην Ευρώπη σε κάθε τομέα, ότι ανταγωνίζεται τη στρατιωτικά ισχυρή Γαλλία στη Μεσόγειο, ότι υιοθετεί θέσεις δυσάρεστες για την Αθήνα στα Ελληνοτουρκικά και ότι επιθυμεί να είχε τις καλύτερες των σχέσεων η Ε.Ε. με την Τουρκία για το καλό των εμπορικών τουρκογερμανικών συμφερόντων. Μετέφεραν, λοιπόν, στην «Καθημερινή», την περασμένη εβδομάδα, γερμανικές «κυβερνητικές πηγές», σε ρεπορτάζ της εφημερίδας: «Ελπίζουμε να συμφωνούμε με το Παρίσι και την Αθήνα ότι είναι επίσης ζωτικό να συνεργαζόμαστε στενά και καλά με την Τουρκία, που είναι εταίρος μας στο ΝΑΤΟ».
Κατά τα άλλα, από τις ίδιες κυβερνητικές πηγές «διαψεύστηκε» ότι υπάρχει «ενόχληση» του Βερολίνου από την ελληνογαλλική συμφωνία (σ.σ.: Στην Αθήνα, πάντως, μετά τη συμφωνία, κάποιοι πανεπιστημιακοί, λάτρεις της σημερινής Γερμανίας, φρόντισαν με εμπαθή κείμενά τους να γράψουν στον Τύπο ό,τι χειρότερο για τη σημερινή Γαλλία…). Όπως έχουμε ήδη υποστηρίξει από αυτήν τη στήλη, χρήσιμο θα ήταν να ξεκαθαρίσει επιτέλους η Αθήνα κάποια πράγματα με τη Γερμανία, η οποία στέκει εχθρικά προς την Ελλάδα σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας της χώρας μας, που έχουν προκληθεί από διεθνώς παράνομες κινήσεις της Τουρκίας, τις οποίες και η Ε.Ε. έχει καταδικάσει. Είναι όχι μόνο προκλητικό, αλλά και πολιτικά ανόητο να ζητούν «πηγές» του Βερολίνου από την Αθήνα σήμερα να συνεργάζεται «στενά και καλά» με την Τουρκία, επειδή, λέει, είναι… εταίρος μας στο ΝΑΤΟ. Το ζητούν, μάλιστα, αυτό και από το Παρίσι (!) οι ίδιες «πηγές», κι ας είναι γνωστό το πόσο πολύ απεχθάνεται τη Γαλλία ο τουρκικός ισλαμισμός του Ερντογάν.
Είναι προφανές ότι το Βερολίνο «ζεματίστηκε», όχι μόνο από την παραγγελία των γαλλικών φρεγατών (πολύ θα ήθελε να είχε προτιμήσει γερμανικές η Αθήνα), αλλά και από το γεγονός ότι με τη συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας η χώρα του Εμανουέλ Μακρόν ενισχύει περαιτέρω τη στρατηγική παρουσία της στη Μεσόγειο και με θέσεις που πολύ ενοχλούν το τουρκικό Ισλάμ του Ερντογάν, καλού φίλου του Βερολίνου.
Και είναι αλήθεια ότι η αμυντική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας κατά κάποιον τρόπο πετάει έξωαπό το μεσογειακό «παιχνίδι» τη Γερμανία, έχει μείζονα στρατηγικό χαρακτήρα για τις δύο συμβαλλόμενες ευρωπαϊκές χώρες και, εμμέσως πλην σαφώς, συναντάται με την επίσης στρατηγικού χαρακτήρα, έντονη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην ίδια περιοχή. Επιπλέον, η Γερμανία γνωρίζει ότι, όπως κι αν θέλει να «ερμηνεύσει» τη συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής Ελλάδας - Γαλλίας, σήμερα το Παρίσι αποκτά μια πρόσθετη «προωθημένη» σχέση σε ένα ενεργό στρατηγικό πεδίο, που περιλαμβάνει την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και χώρες το Κόλπου. Απ’ όλα αυτά είναι, βεβαίως, «έξω» η Γερμανία, που προσπαθεί να βρει ανοικτό γεωπολιτικό διάδρομο προς ανατολάς μέσω της Τουρκίας. Έτσι, οτιδήποτε ενισχύει τη θέση της Γαλλίας στη μεσογειακή Ευρώπη ενοχλεί σφόδρα το Βερολίνο και, συνεπώς, ό,τι μπορεί να ισχυροποιεί σήμερα τις ελληνογαλλικές σχέσεις προκαλεί τη γερμανική αντιπάθεια.
Αν, πάντως, δεν ήταν δυνατόν για το Βερολίνο να σχολιάσει επισήμως με αρνητικό τρόπο τη συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας, το ανέλαβε αυτό για λογαριασμό του η φίλη του Αγκυρα, που έριξε στην Αθήνα όση χολή μπορούσε να εκτοξεύσει για τη συμφωνία, εκφράζοντας μάλιστα άποψη για το πόσο αρνητικά για την… ευρωπαϊκή ασφάλεια μπορεί να λειτουργήσει! Ας κοιτάξει, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση το πώς θα πρέπει στο εξής να τοποθετείται απέναντιστη Γερμανία κάθε φορά που αυτή προκλητικά αντιμάχεται και υπονομεύει στην Ευρωπαϊκή Ενωση ελληνικές θέσεις υπέρ της Τουρκίας. Αυτό το «κρυφτό» καιρός είναι να πάρει τέλος.
