Δεν είναι πρέπον και καθόλου ευγενικό να κτυπάει κανείς τα μεσάνυχτα την πόρτα της νέας χρονιάς με «μαύρες σκέψεις», γκρίνιες και έκδηλη απαισιοδοξία. Η ελληνική κοινωνία έχει ζήσει έντεκα δύσκολα οικονομικά χρόνια και μία διετία στα νύχια του θανατηφόρου ιού, έχοντας καταβάλει τεράστιο κόπο για να θεραπεύει πληγές και να κρατηθεί όρθια.

Υπάρχει, λοιπόν, κάθε λόγος να σημάνει το 2022 την αρχή μιας αλλαγής εθνικού σκηνικού, με ήττα του ιού και διόρθωση των οικονομικών και κοινωνικών πραγμάτων που σήμερα ρίχνουν βαριά σκιά στην πατρίδα μας.

Στο 2022, το μεγάλο βάρος των δυνάμεων που απαιτείται να κινητοποιηθούν για μια φωτεινή και παραγωγική χρονιά πέφτει πριν απ’ όλα στους ώμους της πολιτικής τάξης της χώρας. Στη χρονιά που τώρα τελειώνει, οι συμπεριφορές των πολιτικών, ο τόνος και το ύφος τους απέναντι στα μεγάλα προβλήματα όχι μόνο δεν επέδρασαν θετικά στην εθνική κατάσταση, αλλά επιπλέον απογοήτευσαν το κοινό που σήμερα πια, σκληρά ασκημένο στα δύσκολα, μπορεί εύκολα να ξεχωρίζει «επικοινωνιακές» ανάγκες πολιτικών και πραγματικότητα.
Το απερχόμενο έτος 2021 αφήνει πίσω του μιαν Ελλάδα που προσπαθεί να μπει σε δρόμους ανάπτυξης, σε αναζήτηση νέου παραγωγικού μοντέλου
Σήμερα είναι πλέον ξεκάθαρο σε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ότι ο παραδοσιακός διχασμός στις κορυφές της πολιτικής τάξης, η πόλωση και το συνοδευτικό της υλικό σε ρητορεία και καθημερινές συμπεριφορές φράζουν τον δρόμο για εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση, που είναι το μεγάλο ζητούμενο εδώ και μία δεκαετία. Ο τρόπος έκφρασης και η καθημερινή συμπεριφορά των παραγόντων της πολιτικής τάξης δεν είναι σήμερα ένα ζήτημα αισθητικής και ηθικολογίας. Τα μεγάλα, ιστορικών διαστάσεων πλέον, προβλήματα της Ελλάδας ξεπερνούν κατά πολύ την ανάγκη επίδειξης «καλών τρόπων» από την κοινοβουλευτική πολιτική τάξη.

Ο τόπος χρειάζεται να αναπτυχθούν σχεδιασμένες πολιτικές δράσεις μέσα σε ένα κλίμα όπου οι αντιπαραθέσεις μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολίτευσης θα διεξάγονται στη βάση επιχειρημάτων και προτάσεων, με αντιστοιχίες σε συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες και με σεβασμό στη δημοκρατική κοινοβουλευτική τάξη, που ορίζει ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία ελέγχει. Οι «επικοινωνιακές» τεχνικές, τα τηλεοπτικά πολιτικά θεάματα, οι «πόλεμοι» των δημοσκοπήσεων, τα αρώματα πρόωρων εκλογών και οι καθημερινές ανταλλαγές εμπαθών σχολίων και χαρακτηρισμών δημιουργούν μια κατάσταση ασύμβατη με την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες της χώρας.

Αν, λοιπόν, το 2022 δεν σημειωθούν κάποιες αλλαγές στις ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές των πολιτικών δυνάμεων και αν οι τρέχοντες λαϊκισμοί εξακολουθήσουν να επιδίδονται στα «έργα» τους, τότε και οι καλύτερες προθέσεις πολιτικών προσώπων και κομμάτων θα διασχίσουν τον χρόνο χωρίς παραγωγικά αποτελέσματα.

Το απερχόμενο έτος 2021 αφήνει πίσω του μιαν Ελλάδα που προσπαθεί να μπει σε δρόμους ανάπτυξης, σε αναζήτηση νέου παραγωγικού μοντέλου, αλλά εξακολουθεί να είναι υπερχρεωμένη, εξαρτώμενη από δανεισμούς και δεν έχει καταφέρει να δώσει τέλος στην παραγωγική κρίση που την ταλαιπωρεί τις τελευταίες δεκαετίες.

Αυτή η χρονιά αφήνει πίσω της κοινωνικές ανισότητες, ανεργία, νεόπτωχους και κενά σε διοίκηση, εκπαίδευση και δημόσια υγεία. Το «πακέτο» είναι βαρύ και αυτονόητα απαιτεί δυναμικές πολιτικές δυνάμεις εξουσίας και όχι διαχειριστές πολιτικής «ρουτίνας» και ράθυμα πολιτικά πρόσωπα «αιχμής» με χαμηλή αυτοπεποίθηση και εκτός ελέγχου νευρικό σύστημα.

Ευχή μας είναι να ρίξει το 2022 ένα νέο φως στην πολιτική σκηνή του τόπου, να νικήσει τις μικροπολιτικές συμπεριφορές των «αστέρων» της και να φέρει τα πολιτικά μεγέθη της πιο κοντά στα πραγματικά μεγέθη των προβλημάτων που βιώνει η κοινωνία της.