Δέχεται κατά ριπάς από τη μεγαλομανή Τουρκία απειλές και προσβολές η Ελλάδα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Στην Αθήνα, ερασιτεχνισμός, νευρικότητα, πολιτική ελαφρότητα και καταγραφές ζημιών. Οποιες κι αν είναι οι αιτίες γι’ αυτό το κακό, σημασία έχει ότι καταντά απελπιστικός ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται κάθε τόσο η Αθήνα τις κρίσιμες υποθέσεις εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας της χώρας. Σήμερα, λοιπόν, για άλλη μια φορά, μία μείζων υπόθεση, το πολύ σοβαρό ζήτημα του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων, παίρνει χαρακτήρα «φάρσας» και τροφοδοτεί συζητήσεις «καφενείου» στην πολιτική σκηνή. Και κατά το συνήθειό τους, άπαντες οι πολιτικοί «αιχμής» ανακαλύπτουν, κατάπληκτοι δήθεν, το υλικό που οι ίδιοι έχουν βάλει στα ράφια των μεγάλων «εκκρεμοτήτων» της ελληνικής διπλωματίας. Η ακινησία είναι, ως γνωστόν, το αγαπημένο τους άθλημα. Ομως, γύρω από την Ελλάδα, ο κόσμος κινείται βεβαίως.

Ετσι τώρα, έγκριτοι διεθνολόγοι και πολιτικοί αναλυτές προσπαθούν πάλι να καλύψουν την αδράνεια ή και την άγνοια του πολιτικού προσωπικού, προσφέροντας μέσω του Τύπου με κείμενά τους και με χάρτες όλα τα στοιχεία που χρειάζονται οι πολίτες για την κατανόηση του θέματος, το οποίο αφορά το εύρος των χωρικών υδάτων στις ελληνικές θάλασσες. Ο κ. Ν. Κοτζιάς ευχαρίστησε την περασμένη εβδομάδα, απερχόμενος, τον πρωθυπουργό για τη συνεργασία τους, και ξαφνικά πέταξε μια «μολότοφ» στα πόδια του κ. Τσίπρα και τον αποχαιρέτησε. Είχε έτοιμα, είπε, τα προεδρικά διατάγματα που θα υλοποιούσαν μία ιστορική απόφασή του για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο!

Ακολούθησε… «πανηγύρι»: Ο πρωθυπουργός έδειξε πως «πιάστηκε στον ύπνο», η Αγκυρα άρχισε να «γαυγίζει» απειλητικά με πολεμικές διαθέσεις, κάποιοι πληροφόρησαν τον κ. Τσίπρα ότι μια απόφαση για επέκταση της ελληνικής επικράτειας έχει συνταγματική ανάγκη νόμου με απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και όχι προεδρικά διατάγματα, αυτός έσπευσε να δηλώσει ότι θα φέρει το ζήτημα στη Βουλή, και η Αγκυρα πανηγύρισε για την ταχεία «οπισθοχώρηση» του «προκλητικού» Ελληνα πρωθυπουργού, που δέχθηκε και χλευαστικά σχόλια από τον τουρκικό Τύπο. Επιπλέον, η τουρκική πλευρά βρήκε μια καλή ευκαιρία να επιδείξει διεθνώς ότι γενικώς «απαγορεύει» στην Ελλάδα οποιαδήποτε επέκταση των χωρικών υδάτων της, αλλά και να θέσει μάλιστα για πρώτη φορά ζήτημα ΑΟΖ έως και νοτίως της Κρήτης! Κατρακύλα… Η στάση της Τουρκίας δεν είναι απλώς «προκλητική», όπως τη θέλουν ορισμένοι πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης στην Αθήνα. Αν η ελληνική πλευρά έχει μια ροπή για επιδείξεις πολιτικής επιπολαιότητας, δεν συμβαίνει το ίδιο και με την άλλη πλευρά. Η Αγκυρα κινείται πάντοτε μεθοδικά και προωθεί θέσεις με μεθοδευμένα υπερβολικές αξιώσεις σε μια σειρά υποθέσεων. Είναι διαφορετικό το ζήτημα που αφορά τα «απωθημένα» της για την Ελλάδα, που προδίδονται από την επίμονη προσπάθειά της να δείξει «περιφρόνηση» προς τη χώρα μας με ύβρεις και «νταηλίκια».

Ασχέτως όμως με τις συμπλεγματικές συμπεριφορές του πολιτικά άξεστου Ταγίπ Ερντογάν, φαίνεται τώρα πόσο σοβαρές, αν όχι και ολέθριες, μπορεί να είναι για την εξωτερική πολιτική και την εθνική ασφάλεια οι συνέπειες της άθλιας εσωτερικής κατάστασης της Ελλάδας. Μπορεί να αδικήθηκε ο κ. Νίκος Κοτζιάς από τον πρωθυπουργό στην υπόθεση των κατηγοριών που εξαπέλυσε σε βάρος του ο «ανεξέλεγκτος», κ. Π. Καμμένος. Αλλά αν ο πικραμένος πρώην υπουργός Εξωτερικών νόμισε ότι καλώς έπραξε, φορτώνοντας χωρίς προειδοποίηση, για «εκδίκηση», στον κ. Αλέξη Τσίπρα την υπόθεση των 12 μιλίων, διέπραξε πολύ μεγάλο λάθος. Μόνον η ελληνική εξωτερική πολιτική ζημιώθηκε από αυτόν τον «καυγά». Και, βεβαίως, το εν λόγω θλιβερό «επεισόδιο» επιβεβαίωσε και τη γενικότερη ποιότητα των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα σήμερα.