ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχουν πλέον το know how στην ψήφιση μνημονιακών μέτρων με τις κοινοβουλευτικές ομάδες να είναι απόλυτα συμπαγείς.

Έτσι χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι» πέρασε το «μπλόκο» στις απεργίες, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ακινήτων και για χρέη (ακόμη και ευτελή) προς το Δημόσιο αλλά και η μεταβίβαση των ΔΕΚΟ στο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων όπου οι εκπρόσωποι των δανειστών στην διοίκηση του, έχουν δικαίωμα βέτο σε κάθε απόφαση.

Βέβαια το ίδιο νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα περιείχε δεκάδες παρεμβάσεις οι οποίες δεν θεσμοθετήθηκαν καθ΄ υπαγόρευση των εταίρων. Αποτελούσαν δηλαδή επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης.

Όπως οι διατάξεις που ρυθμίζουν την αγορά καζίνων. Και προκαλούνται εύλογα ερωτήματα. Γιατί, για παράδειγμα, μία κυβέρνηση της «Ριζοσπαστικής Αριστεράς» επέλεξε να μειώσει τους συντελεστές φορολόγησης των κερδών τους όταν εδώ και τρία χρόνια έχει αυξήσει ότι συντελεστή έμμεσης και άμεσης φορολογίας υπάρχει; Γιατί επιτρέπει τον δανεισμό των μεγάλων παικτών με ποσά άνω των 50.000 ευρώ ; Γιατί επιλέγει να γεμίσει η Ελλάδα καζίνα καθώς προβλέπεται η διάθεση αδειών σε Κρήτη, Σαντορίνη και Μύκονο;

Εκτός και αν το οικονομικό επιτελείο πιστεύει ότι το νέο αναπτυξιακό μοντέλο που έχει ανάγκη η χώρα θα πρέπει να στηριχθεί στον τζόγο. Εκτίμηση που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα αν αναλογιστούμε ότι πριν λίγους μήνες πέρασε με νόμο τη νέα σύμβαση - «δώρο» στον ΟΠΑΠ για να …αναπτύξει σε όλη την χώρα καταστήματα με VLT΄s τα γνωστά, εθιστικά «φρουτάκια». Αν μη τι άλλο έχει σαφείς προτεραιότητες το υπουργείο Οικονομικών.