Ακόμη ένα έωλο αφήγημα
Η λιτότητα θα είναι παρούσα για πολλά χρόνια εξαιτίας της συμφωνίας της κυβέρνησης για υψηλά πλεονάσματα.
To αφήγημα της κυβέρνησης για την επόμενη ημέρα, μετά το τέλος του τρίτου προγράμματος, μπορεί να έχει τον εύηχο τίτλο «καθαρή έξοδος» και να περιγράφει το «τέλος των μνημονίων», δεν είναι όμως καθόλου σίγουρο ότι θα εφαρμοστεί στην πράξη όπως το έχουν οραματιστεί οι εμπνευστές του.
Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά που άλλα προτάσσει η επικοινωνιακή γραμμή του Μεγάρου Μαξίμου και άλλα τελικά γίνονται.
Ποιος δεν θυμάται το… σλόγκαν «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα», που έκανε θραύση τους πρώτους μήνες του 2017 μετά και τη σχετική δήλωση-δέσμευση του Αλέξη Τσίπρα κατά τη διάρκεια της δεύτερης αξιολόγησης για να παρθούν τελικά μέτρα τουλάχιστον 3,6 δισ. ευρώ μέχρι και το 2020. Τώρα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα επιδιώξουν μέσα στους επόμενους μήνες να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η σφιχτή δημοσιονομική πολιτική και η επιτροπεία των εταίρων λαμβάνει οριστικά τέλος. Ήδη υποστηρίζουν πως «οι άλλοι μάς έβαλαν στα μνημόνια και εμείς θα βγάλουμε τη χώρα από αυτά».
Είναι όμως πολύ καλό για να είναι αληθινό. Ποιος δεν θα ήθελε να τελειώσει ο εφιάλτης των πρόσθετων μέτρων που έρχεται κάθε Νοέμβριο με τον προϋπολογισμό του επόμενου έτους; Ποιος δεν θα ήθελε η οικονομική πολιτική της χώρας να χαράσσεται στην Αθήνα και όχι σε Βρυξέλλες και Φραγκφούρτη; Όμως, ακόμη κι αν λάβουμε υπόψη ότι δεν θα υπάρξει τέταρτο χρηματοδοτικό πρόγραμμα και νέο μνημόνιο, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι εφικτό.
Η λιτότητα θα είναι παρούσα για πολλά χρόνια εξαιτίας της συμφωνίας της κυβέρνησης για υψηλά πλεονάσματα και η εποπτεία δεδομένη έως και το… 2059, μέχρι να ξεχρεώσουμε και το τελευταίο ευρώ στις χώρες της ευρωζώνης. Και, βέβαια, είναι ορατό το ενδεχόμενο από τον Αύγουστο του 2018 η Ελλάδα να χρειαστεί μία Πιστωτική Γραμμή Ενισχυμένων Προϋποθέσεων (ECCL), όπως ζητεί η ΕΚΤ. Οι αποφάσεις των Ευρωπαίων θα αποκρυσταλλωθούν μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία.
Μέχρι τότε καλό θα ήταν να γνωρίζουμε πως η πιστωτική γραμμή βάσει του καταστατικού του ESM προβλέπει μνημόνιο κατανόησης (MoU), στο οποίο αναφέρονται λεπτομερώς οι όροι πολιτικής οι οποίοι συνοδεύουν την προληπτική χρηματοδοτική συνδρομή. Για ακόμη μία φορά η προπαγάνδα απέχει πολύ από την πραγματικότητα.