Υπερασπίζεται έτσι την οικονομική πολιτική που ακολουθεί παρότι παραδέχεται ότι σε μεγάλο (αν όχι απόλυτο βαθμό) αυτή υπαγορεύεται από τους δανειστές.

Σε πρόσφατη ομιλία του σε κομματικό ακροατήριο και αφού ξεπέρασε το σοκ της εισβολής του Ρουβίκωνα ανέλυσε την ιδεολογική μάχη που δίνει για να… αποτρέψει την μείωση της φορολογίας στα μεσαία στρώματα.

Μιλώντας για το μέλλον (και αφού σημειώσουμε ότι στο πρόσφατο παρελθόν έχει αυξήσει τα σύνολο των συντελεστών που υπάρχουν στο εγχώριο φορολογικό σύστημα) ο υπουργός σημείωσε πως «πρέπει να σηκώσουμε το γάντι που μας πετά η ΝΔ και να πούμε ότι όπου έχει εφαρμοστεί αυτή η νεοφιλελεύθερη στρατηγική στο τέλος τα μεσαία στρώματα ήταν που την πλήρωσαν». Και εξήγησε προσθέτοντας «μειώνεις σήμερα τους φόρους, και ξαφνικά δημιουργείται ένα δημοσιονομικό πρόβλημα και τότε κάνεις περικοπές στο κοινωνικό κράτος γιατί έχεις ένα τεράστιο έλλειμμα».

Καταρχήν η συλλογιστική του κ. Τσακαλώτου βασίζεται σε δύο …ανακρίβειες. Πρώτον δεν χρειάζεται να μειώσεις τους φόρους για να κάνεις περικοπές στο κοινωνικό κράτος. Για παράδειγμα στον δικό του προϋπολογισμό αυτό του 2018 κόπηκαν 1,6 δις ευρώ από τις κοινωνικές δαπάνες (κυρίως λόγω της μείωσης του ΕΚΑΣ και του δραστικού περιορισμού των επιχορηγήσεων προς τα Ταμεία, τον ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία) παρότι προβλέπεται αύξηση των φορολογικών εσόδων. Και δεύτερον με μία λελογισμένη αποκλιμάκωση φορολογικών συντελεστών για μεσαία αλλά και χαμηλά εισοδήματα είναι αδύνατον από πλεόνασμα 4% του ΑΕΠ να περάσουμε σε «τεράστιο έλλειμμα» όπως προβλέπει ο υπουργός.

Σε κάθε περίπτωση φαίνεται να επιμένει στην πολιτική αυτή (την ακολούθησαν άλλωστε και οι προκάτοχοι του) που στην πράξη έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική. Εκτός κι αν είναι ικανοποιημένος από την αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών προς την Εφορία κατά 1 δις ευρώ κάθε μήνα.