Σχεδόν μία εβδομάδα μετά την οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό, ο πρωθυπουργός αποδίδει τον ντόρο στον «δημοσιογραφικό οίστρο», υπονοώντας προφανώς ότι γίνεται πολύς καβγάς για το τίποτα.

Είναι μάλλον πρόδηλο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί, ακόμα και σήμερα, να αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής και την κυβερνητική ολιγωρία στη διαχείριση της κρίσης αυτής.

Το πρώτο που αδυνατεί να κατανοήσει η κυβέρνηση είναι ότι η αυτή η θαλάσσια μόλυνση είναι διαφορετική από τις άλλες, γιατί γίνεται μέσα στον αστικό ιστό της πρωτεύουσας και όχι μεσοπέλαγα ή σε απομακρυσμένες ακτές. Επομένως, οι συνέπειες για τις παραλίες, τον τουρισμό, την ψυχαγωγία των πολιτών, την οικονομία κ.λπ. είναι και μεγαλύτερες και βαρύτερες.

Αυτή η αδυναμία αποδεικνύεται περίτρανα από την καθυστέρηση επιστροφής του αρμόδιου υπουργού Ναυτιλίας, τις πρώτες εξωφρενικές δηλώσεις του περί αντιμετώπισης της μόλυνσης εντός ημερών (!) και, ακόμα, την προτροπή του για κολύμπι στις μολυσμένες περιοχές. Και μόνον γι' αυτές τις δηλώσεις, ο ίδιος ο υπουργός όφειλε να εχει παραιτηθεί και, στη χειρότερη περίπτωση, να έχει ζητηθεί η παραίτησή του και να έχει ανακοινωθεί η αντικατάστασή του στο υπουργικό συμβούλιο.

Τίποτα από αυτά δεν έγινε.

Το χειρότερο είναι ότι δεν ακούστηκε ούτε μια λέξη συγγνώμης για την καθυστέρηση στην αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας και, κυρίως, μια λέξη συμπαράστασης σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που πλήττονται οικονομικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα από την καταστροφή.

Και ακόμη δεν έχει ζητήσει η κυβέρνηση διεθνή βοήθεια για την αντιμετώπιση της απορρύπανσης από τη μόλυνση στον Σαρωνικό, τη στιγμή, μάλιστα, που… έληξαν χθες τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας του πλοίου για την απάντληση και αναζητά άλλο.

Το εξωφρενικότερο είναι ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει κάνει δόγμα της πολιτικής της την παράφραση του γνωστού λαϊκού άσματος ότι για όλα φταίνε… οι κυβερνήσεις, οι πρώην και οι επόμενες: και για το θολό σύστημα ελέγχων, αδειοδότησης και τελικού προορισμού πλοίων μεταφοράς πετρελαιοειδών και για την ανυπαρξία δημόσιων μηχανισμών και μέσων αντιμετώπισης θαλάσσιων ρυπάνσεων κ.λπ. Και γενικώς για όλα.

Η κυβέρνηση αυτή διατηρεί ακόμη την απατηλή ελπίδα ότι η αναφορά στις αδυναμίες και τις παραλήψεις του «παλαιού συστήματος» την απαλλάσσει αυτομάτως από οποιαδήποτε ευθύνη.

Και απατάται οικτρά.

Διότι η κυβέρνηση αυτή κλείνει δύο χρόνια συνεχούς διαχείρισης του τόπου. Και γι' αυτό δεν έχει πλέον ελαφρυντικά για κανένα θέμα.