Μόνο λίγες ώρες απομένουν μέχρι τη συνάντηση Τσίπρα - Τραμπ στον Λευκό Οίκο, όταν, δηλαδή, θα μάθουμε τι ακριβώς σκέπτονται για την Ελλάδα και ποιες είναι οι προτεραιότητες του προέδρου Τραμπ και της κυβέρνησής του απέναντι στην Αθήνα. Μέχρι τότε, το πεδίο είναι... ελεύθερο για την έκφραση μεγαλόπνοων επιθυμιών της κυβέρνησης και υπερβολικών απαιτήσεων της ΝΔ, στο όνομα της σκληρής αντιπολίτευσης. Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας μεταβαίνει στον Λευκό Οίκο με νέο κοστουμάκι, παρόμοιο με αυτό που είχαν φορέσει όλοι οι προκάτοχοί του στο αξίωμα: του ειλικρινούς φίλου της αμερικανικής κυβέρνησης, που είναι πρόθυμος να προχωρήσει σε κάθε λογής διμερή συμφωνία που εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα, με αντάλλαγμα τις μαγικές λέξεις για τη «σπουδαιότητα της Ελλάδας για τη σταθερότητα στην περιοχή» με προτροπή αμερικανικών επενδύσεων στην Ελλάδα, που δεν είναι δουλειά της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά της ελεύθερης αγοράς, στο πλαίσιο, όμως, της εφαρμοζόμενης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Οι κυβερνητικές επιθυμίες ξεκινούν από την ακόμα μεγαλύτερη παραχώρηση της βάσης της Σούδας και, κατ' επέκταση, ολόκληρης της Κρήτης στους αμερικανικούς επιχειρησιακούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Νομίζουν, δε, ότι, αν αποδεχθούν το αμερικανικό αίτημα για χρονική επέκταση της ίδιας συμφωνίας για τη Σούδα (που ανανεώνεται αυτομάτως κάθε χρόνο), τότε θα «πάρουν και ανταλλάγματα» κυρίως σε αμυντικό εξοπλισμό. Ξεχνώντας, την ίδια στιγμή, ότι η διαπραγμάτευση πρόσθετων ανταλλαγμάτων σημαίνει αυτομάτως και επαναδιαπραγμάτευση ολόκληρης της συμφωνίας για τη Σούδα, που διαθέτει το φυσικό πλεονέκτημα να προσφέρει και ναύσταθμο και αεροδρόμιο για τις αμερικανικές ανάγκες. Ξεχνούν, ακόμα, ότι η υπάρχουσα συμφωνία για τη Σούδα «τα έχει όλα», ακόμα και τη διάθεση στους Αμερικανούς όλων των αεροδρομίων της Ελλάδας ως εναλλακτικών για τα αεροπλάνα του 6ου Στόλου. Ξεχνούν, ακόμα, ότι και προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν πράξει αντίστοιχα, π.χ. η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, στον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, διέθεσε επειγόντως ολόκληρη την Κρήτη στις αμερικανικές δυνάμεις, χωρίς να αποσπάσει το παραμικρό αντάλλαγμα... (σ.σ.: ακόμα περιμένουμε να ανοίξει η Σχολή της Χάλκης...).

Ξεχνούν, ακόμα, στα σχέδια για «εκμετάλλευση» της παρούσας αμερικανο-τουρκικής κρίσης τη δήλωση του Πενταγώνου ότι οι αμερικανικές βάσεις και οι επιχειρήσεις στην Τουρκία είναι μακράν της διπλωματικής διένεξης και, πολύ περισσότερο, τη στάση της αμερικανικής κυβέρνησης προς τον κ. Ερντογάν, κατά την επίσκεψη του Σεπτεμβρίου, πως οι ΗΠΑ δεν έχουν αντίρρηση να υποστηρίξουν «ό,τι είναι νόμιμο στο Αιγαίο».